Slagroomspraakt de kindermoorden Kakelt: Gevang in? Nee, nóg mooier Roert en klopt zijn woorden De dood overtreffend is toch de dooier? En welke naam zou u willen geven Aan ‘t borrelen op een bejaardenfeest? Hoort en ziet u dáár dan in geen leven? Wee de Zwartkiptrage geest! Zwijg! kan de rechter zich langer Niet beheersen en spreekt…

De zee golft mee op ruige vinnen verwekt het duin in schuimend zand, getuigde pluimage aan de offerrand, uitdagende normen der dorpse minnen, in uitgebleven beminden, jaagt in angst de afslag binnen, vallen diepe stilten, niet in tonnen aangekant, stromen tranen over het gewelfde waterland, wekken klokken het gemoed er droeve zinnen, het…

hoe je blinkoogt naar haar terwijl ik naast je zit en ze bloost me helemaal vergeet hoewel ik naast je zit en ze lacht je leukste grapjes nog maar eens bovenhaalt hoe ze steels mijn kant uitkijkt terwijl ze drinkt jij jaren afschudt wanneer je handen haar rug bedansen mij vol aankijkt helemaal…

Een geur van hars een tapijt van naalden een dreef vol plassen een beukenhaag van hoog karaat een miezelregen een krasse wind een schuur van tijd en niets van haast…

ik kleur met woorden mijn gevoel... soms geeft het weer wat ik bedoel Lejo van Kuijeren…

Neem me mee en draag me op de vleugels van de wind over zee ver voorbij de horizon zwevend op de wolken verstoppertje spelend met de sterren als een kind hand in hand reizend door de tijd op zoek naar het beloofde land waar alleen liefde is en geen strijd…

Als je het kleine niet ziet ontdek je nooit het grote geheel…

Kabbelend rolt het omlaag Schuimt wit als een vloek Schittert blauw van geluk De lucht snijdt steriel Zachte blaadjes tranen Veranderen stof in diamant De stenen rollen samen Muziek in krakende geluiden Misschien zoals het hoort Een waas pakt de weide af Alles word zwaar en dik Geluiden klinken hol Je roept me steeds vaker…

en ik mompel naar iets diep in mijn hart terwijl je verder loopt ben jij de muze in mij woorden spelen een melodie tussen jou en mij ik neurie zomaar wat noten op een deuntje hoewel niet helemaal zuiver welja, wie kent dat niet ik neem de middenweg hierin maak meer tijd vrij wat mijn dagelijkse leven betreft dat je weet wat je doet…

Hou je ook van krimi's 't is me een wereldje apart some like it hard…

daar gaan we dan met zijn allen op jacht naar oude herinneringen zoekend naar juist dat kleine beetje decembergevoel- die gezelligheid. jammer dat het niet voor ieder geldt in het donkerste van donker- zitten mensen zonder lichtjes zonder feestmaal zonder alles...…

De zwarte nacht heeft mij in zijn macht ik ben zo bang al mijn hele leven lang kon ik die angst maar overwinnen maar in alles zie ik schimmen al ben ik samen met een groep ik doe het bijna in mijn broek ook al weet ik dat er niets kan gebeuren en zeg je tegen jezelf kom op meid niet zo zeuren maar van binnen zit ik te beven de angst voor…

Men skiet al in de alpen het sneeuwt in Engeland en Spanje en in mijn tuin is er niet één takje dat beweegt de wind ging op zoek naar al die charme het sneeuwt in Engeland en Spanje…

Ik maak mij geen zorgen over de dag van morgen ik leef vandaag en doe dat graag ik geniet van iedere tel soms ben ik even een rebel dan doe ik lekker wat ik zelf wil en dat is geen nuk of een gril nee, laat mij maar lekker gaan ik geniet gewoon van mijn bestaan.…

Op haar fijnst spat zij uiteen de zeepbel…

als zonden zwaar weegt ieder jaar van spijt je oude stoel staart leeg en koel verwijt ik wil mijn leven in verhalen geweven kwijt stem zonder kracht verdwaalt in de nacht van andere tijd…

de klap van de deur ogen dicht zodat stilte klonk zonder echo van vloeken wat er bleef behalve stapels onbetaalde rekeningen en verstopte leidingen een jongen van acht die ongevraagd naar buiten zeulde zakken vol verdriet elk weekend als verdwaasde japanners op toeristische trektocht zien dat er meer was geen tijd voor gemis regisseur…

Oh lijf van steen. Het was je gebeente waar ik om ween. Je geest was oud en je ogen koud. Je was als Job onder stof en zand. Die vrouw, haar lijf, je verloor je verstand. Je slikte pillen, je geest was dood. Wie kijkt er nu om, naar iemand in de goot. Zie daar was een engel met vleugels licht en pracht. Het trok je omhoog uit je graf,…

De zon zit laag als een steile helling werpt zich schaduw op de muur vogels komen baden op mijn platte dak rennen rennen op en neer het kan niet meetkundiger meer…

Een ekster huppelde in het gras alsof voor hem zwart wit niet enkel outfit maar ook glamour was…