Waterlanders

De zee golft mee op ruige vinnen
verwekt het duin in schuimend zand,
getuigde pluimage aan de offerrand,
uitdagende normen der dorpse minnen,
in uitgebleven beminden, jaagt in
angst de afslag binnen, vallen diepe
stilten, niet in tonnen aangekant,
stromen tranen over het gewelfde waterland,
wekken klokken het gemoed er droeve zinnen,
het verlorene tot zich te laten stromen
in nimmer aangespoelde vragen drommen
blonde vrouwen samen in geplooide baaien,
te boeten in net,in preek en averrij,
bloeden witte zwanen die de doodslip dragen,
gelijke kappen als minaars van de visserij,
gedwongen te ervaren in een onvoorspelbaar
land van wisselend tij.

Schrijver: pama, 16 november 2008

pebmartenskpnmail.nl

offer gemoed

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 8 stemmen 176