(voor I. W.) Het geluk glipt langs mij heen zoals goudzoekers anderen goud zien vinden en ik op lampionverlichte nachten mannen vrouwen zie kussen elkaar vurig strelend likkend puffend innemend als ongeremde dieren blijf ik een ononthuld standbeeld die tranen vloeit omwille van de dingen die voor hem verborgen blijven. De koninginnen…

Van de zee altijd gehouden, van stormen bliksems die in het water slaan het verdomde zand dat er overvloedig lag Even in de godin van de Stille Zuidzee geloofd, met haar de liefdesdaad verricht Het was niet de bedoeling dat jij met de tienduizenden zou verdwijnen even luchtigjes als de containers de radeloze schepen overvallen zonder…

(Bij 'Badende nymph', marmeren beeld, 250 v. Chr.) Als geest dwaal je door de Griekse bergen, je schoonheid wordt beschermd door goden en godinnen en je droomt in donkere grotten, terwijl je kuis als een non door het leven gaat, bewapend met pijl en boog, want geile saters liggen overal op de loer en dat moet jij niet hebben, want die bezoedelen…

Zij eten het vuur dat ontvlamt uit de oogopslag van de morgenstond en weten van geen ophouden Als de vrouwen in het veld de zaden schalks uit hun schoot werpen ontspruiten nieuwe liefdes Luierend in de bomen zweren de mannen een te dure eed alsof zij bereid zijn om voor het geringste te sterven In hun naïviteit drinken zij de dag vaarwel…

zie hoe het huist danst met gordijnen nog in de sponning overrompeld door oerkracht op de schaal van richter met golven als buren blijft de bestemming onbekend met foto's nog aan de muren op weg naar niemandsland zal het neerstrijken daar waar het land hoger is zal water zich terug trekken naar daar waar het vandaan kwam…

Kromgewaaid hout verkracht strandgebeuren vissen snakken naar adem met dichtgeknepen strottenhoofd langzaam deinende borsten van je lief in kuise bewaring geven verzekerd als tijdloos krediet toomloos verlangen een dankjewel per flessenpost.…

Op elkaar gericht Gezin gesticht Hoeksteen van de Samenleving Onheilsbericht Betonrot belicht Puinhoop van de Samenleving Gezin gesticht Gezin ontwricht Slopend gedicht...…

Ik kijk tv en zie de meest verschrikkelijke beelden Over aardbevingen, tsunami's , kernrampen En ontluikende oorlogen En dat juist op het moment dat zang- en schaats- Battles me verveelden Ik zeg tegen m'n vrouw: zo, een ander tv-pakket van ziggo Genomen!? Dat werd tijd Waar op zij antwoordt: nee oen, dit is realiteit Ik schrik me…

De aarde schudt en beeft stuiptrekkend en schokkend over het land. Schrik en paniek krijgen de overhand bij een ieder die het heeft overleefd. Ontredderd zoekt men zijn liefste op plaatsen, die onherkenbaar zijn verminkt. De zee schuimt en stapelt zich als een muur van water, rolt met verpletterende kracht als tsunami aan land, overspoelt…

stuurloos overgeleverd aan de rusteloze stroom die schepen meevoert als luciferhoutjes houdt oerdrift huis meedogenloos de kracht welke vernietiging dirigeert 'n waar geworden nachtmerrie…

De oogleden nog dichter dan voorheen om de dodelijke spraakwaterval te ontwijken, heel de wereld is kozak en het paard sterft in het weke ijzererts een opgeworpen barricade herbergt slechts nog stedelijke lijken die in ’t laatste moment nog zwaaiden met de rode stip en banzai schreeuwden tegen de opperste vijand – het wassende water wat…

happend naar overleving moest ze na oeverloos vechten uiteindelijk loslaten loslaten om zich te herenigen bij hen die haar dierbaar waren en geen kans hadden gehad overvallen door Moeder Aarde die de grond had doen trillen waarna huizenhoge golven nietsontziend auto's optilden en woningen van hun fundering rukte deze opjoeg als wilde…

De middag straalt er spelen kinderen op straat papa is vrij vandaag en mama ook de zee lokt het is druk, druk, druk de aarde werkt ik niet en kijk tv schrik op en dan komt de vloed als een dief in de nacht de wereld en de mensheid huilt, huilt, huilt zeeën van tranen…

Tatieie tatuuu vult de straten met paniek Is iemand ernstig ziek of erger nog stervende? Of dreigt er een achtervolging in doodlopende steegjes? Sirenes schreeuwen moord en brand Wat is er aan de hand als ramptoerisme de weg verspert? Opgelucht haal ik adem: het gaat om niemand die ik ken Het antwoord lezen we vol erbarmen…

Als het weer, roet in ’t eten gooit, terwijl de sneeuw wit is: de treinen niet rijden, Schiphol lam ligt automobilisten niet meer dan 50 kilometer per uur moeten rijden, om ongelukken te voorkomen, fietsers naast, in plaats van op de ’t rijwiel zitten, geven we iedereen de schuld, terwijl de weergoden daarboven lachen! We…

het wassende water stijgt tot ongekende hoogtes doet boten uitrukken voor dingen van alledag overledenen ontkomen niet aan natte voeten nietsontziend de stroom die hen overweldigt dagelijks peilen zij de grond hopend dat de zee haar armen opent daar zij niet met zeebenen werden geboren…

In vele landen zijn armoede en rampen. Konden wij ze er maar van bevrijden van hun vreselijke lijden en verdriet... maar alles oplossen kunnen we niet! Die mensen moeten leven met hun pijn we kunnen maar iets voor hen betekenen en er voor hun zijn. Konden we al het leed maar verzachten. Dat zijn zo mijn gedachten.…

Daar stond ze dan voor het altaar, Stokstil staan geen stap verzetten, Grote angst voor het gevaar, Ze had beter op haar woorden moeten letten, Maar dat is nu al weer te laat, De engelen waren duidelijk tegen haar, Keer om, ga terug, ga weg van waar je staat, Maar ze luisterde niet, ging recht naar het gevaar. Ze keerde om maar niet op tijd,…

De Goddelijke wind waait over verkilde wateren waar geen bodem te vinden is Ondanks dat gulden regendruppels bladgoud tekenen op bezorgde gezichten en de aftandse sloep klotst tegen botsende rotspartijen waar de inham zich versmalt blijft toch de hoop op verankering, op vaste voet aan land De vrouw die aan huis gekluisterd met…

Donker, lopen door de stad De leegte van het bestaan Gelijk mijn portemonnee Het volle van mijn hoofd Gelijk de kroeg Die ik verlaten moest Dichten Bij gebrek Aan beter…