Van buiten mooi weer spelend Van binnen- aardverschuivingen Sterk wisselende temperaturen Verhitte winters, bevroren zomers Verschroeid herfstblad, ijskoude Voorjaarsbloemen Hagel in augustus, tropenzon In januari Het staat allemaal in De Bijbel Mijn moeder zegt het Haar gezicht - een donderwolk…

Laas! Zal mijn onluk dan zijn wreedheid nimmer staken? Zal dan mijn smart, dus lang gerezen in de top, Nooit dalen? Zal mijn ramp dan nimmermeer houden op? Maar steeds volharden in op mij zijn haat te braken? Dus klaagde Phillis laatst, met tranen op haar kaken, En wrong, gelijk ontzind, haar hagelwitte krop: En rukte zo veel haar in een uur…

De boer schrok zich die avond lam: een trein die door zijn weiland kwam had hij gehoord. Toen was het weg. Het was niet waar. Pas twee jaar later is er daar een trein ontspoord. Ook iemand zag, terwijl hij sliep een auto zinken in het diep, een heel gezin. Precies de plek heeft hij gezien: de auto reed een dag nadien het water in. Soms…

De avondzon zinkt in een bloedrood bad een droomreis die een vreemde bestemming had? achter de einder liggen de levens verzwolgen laatste herinneringen onder wrakstukken bedolven een bange stilte hangt over Schiphol een huiverende kilte in een drukke vertrekhal hun namen genoemd in tranen gesmoord met bloemen getooid en een afscheidswoord…

Zonder gedonder verborgen boven wolken bliksemt er onweer een zeer dwingende stilte als een slang onder het loof…

Soms doemen doden op zoals gisteren mijn moeder (1913-2009) toen geen vliegtuig vloog geen trein noch tram reed vrachtwagens omwaaiden voetgangers vleugels kregen bomen auto’s vermorzelden sommigen een engeltje droegen op het nippertje uitwijkend voor vallende brokstukken van daken, gevels en muren Mijn moeder zou niet wijken zij zou met…

In halfslaap deinde een zee mijn kamer binnen (de vierde wand ontbrak) in iedere golf hield zich een mens verborgen, die pas in de branding zijn hand opstak. Red mij! Ik wist precies wie het waren, hun namen gladgeslepen door het vergeten (elk verdriet droogt zijn eigen tranen); jaren hadden zij in het gelid van hun leven gelopen tot zij hier…

Uit onvrede over het jarenlange uitblijven van een onvervalste Elfstedentocht door de opwarming van de aarde ben ik regelrecht naar de Noordpool gevaren, waar ik samen met de pinguïns en de ijsberen de glij-ijzers heb ondergedaan. Mijn oude-vertrouwde Viking-lage-Noren met varkensvet ingesmeerd en de roestplekken vakkundig weggeschuurd…

Het woord was water geworden een woest kolkende zee zocht de diepten van de polders vulde de putten en wellen en trassen in de slapende huizen en hoeven steeg in de dorpen en gehuchten drong in de stallen waar het vrezende vee aan halsters en touwen rukte muren stortten in, zolders en balken raakten los van hun ankers, dreven met mannen, vrouwen…

zwaar drukte het landschap op de aarde ze kon de grond waarop ze liep niet vertrouwen ze waadde dwars door uitgespaarde woorden de aarde beefde niets was meer hetzelfde niemand hoorde haar stille schreeuw…

ik rij met mijn Bugatti over de Oudedennenlaan. ik had nooit kunnen dromen zo hard te kunnen gaan. onze rit kwam abrupt tot een eind wij vlogen door de lucht, maar de boom stond nog recht overeind.…

Ze had haar boze oog gericht op een prachtig eiland in de Atlantische oceaan hoe kan het toch bestaan dat een orkaan zo tekeer kan gaan het eiland heeft haar schoonheid verruild als je de verwoestende beelden ziet zo veel chaos, wanhoop en verdriet bevolking totaal verdwaasd want nog is zij niet uitgeraasd de natuur heeft weer haar…

Bij het graf van Jim Morrison op Père Lachaise stond een norse bewaker de boel in de gaten te houden. Hij had nog net niet een zweep in zijn klauw om de late fans te kastijden. Ik verbaasde me om dit wrange tafereel en ik snelde snel verder naar de andere, beroemde graven. Bij het imposante graf van Oscar Wilde was ik lang alleen, wat…

(voor Arnon Grunberg) Je creëert opeens een nieuwe hype door als biechtvader onbekende mensen te gaan verhoren, opgeluisterd door een jongenskoor met afgeknepen rondo's, laat staan dat er heilige wierook in jouw krullenbol schuilt of dat je een certificaat als priester hebt. Je doet maar alsof en elke vrouw die huilt, pak je beet, omdat…

De moderne mensen schermen zich af met allerlei soorten schermen, waarmee ze geheime communicaties plegen te doen. Schijnbaar mysterieus. Vroeger deden de ridders dat met schilden. De dwingende beeldschermen vergiftigen de vrije zielen en bijna niemand durft nog diep in de ogen van de ander te kijken. Ten tijde van de magische toverlantaarns…

droevige stilte na de bom ongeloof verspreid in ogen tranen zullen liederen zingen enorme verslagenheid alom het kwade kon het weer niet laten sloeg toe in lafheid ongehoord tal van jongeren werden vermoord na een concert in Manchester eendracht creëert een positieve kracht het kwade zal worden verdreven alleen het goede wordt geprezen…

De wereld is leeg. Rood was de hemel. Een vernietigend vuur. Nog hoor ik het gillen, nog zien mijn ogen de lijken. Ik herinner me woorden liefde, schoonheid. Angst overvalt me. De aarde draait door alsof er niets is gebeurd. Hoor je de stilte?…

toen ik laatst wilde bellen kreeg ik maar geen verbinding en moest het daarom uitstellen een vervelende bevinding mijn vriend vroeg toen: wat scheelt eraan? je hebt hem net gekocht is er soms iets mee misgegaan op onze wandeltocht? hij zei: laat mij er eens naar kijken het kan toch niet veel zijn zo'n ding kan niet opeens bezwijken die…

ELLENDE alleen maar ellende ellende hier ellende daar ik zie het maar ik zie het maar overal waar ik ga waarik sta en waar ik zit ellende ellende ellende is er bij mij alleen maar.…

(voor Kurt Cobain) Ik zag in een recente documentaire, dat je jezelf haatte en dat je daarom jezelf kapot maakte en doodde. Ik zag ook hoe jouw moeder en vader jou aan jouw lot overlieten en hoe zij jou als een vreemde miskenden en negeerden. In jouw geval had ik ook aan de heroïne gegaan om staande te blijven en niet het onderspit…