Het zee-geruis zal ik nog dán gedenken als diep in zand mijn hoorloos oor vergaat, als lichten mild mijn ogen niet meer drenken, als zonder woon mijn ijle wezen staat. Naar 't zee-geruis zal ik nog dán verlangen als naar het liefst wat mij de wereld deê. Zij zingt de kroonzang aller wereld-zangen, de op zandig veld neerdonderende zee. Verheugt…

Afleiding van de kern Van de vernietiging Afleiding van De vraag waarom wij er zijn Afleiding Het tot stand brengen Het bouwen Bewondering Voor het tot stand gebrachte De eeuwigheid zien Het universele De mens en de molen…

Mijn neef Alfred is naar Irak uitgezonden voor de lieve vrede voor het vaderland en gewoon voor zijn werk!…

In een wereld van niets, is alles nog mogelijk. In een wereld van niemand, kan ieder schepsel bestaan. In een wereld van nimmer, werd tijd niet geboren. In een wereld van nooit, kan niets ooit vergaan.…

Aan de oever van de Yamuna rivier Komt de geschiedenis tot leven; Wordt een ode aan de liefde in een Wit marmeren bouwconstructie beschreven. Met op iedere hoek een minaret Werd op een plateau een mausoleum Neergezet; kreeg de laatste eer van Een man aan zijn vrouw symbolische waarde, Bij zijn afscheid van hem aan haar op aarde. Een hemelse…

Hoe diep moet het ons wel niet raken, Dat er weer cultuurbarbaren bestaan, Die onder het vaandel van een islamitische Revolutie met bulldozers over de relicten Van een oude beschaving kunnen gaan. In slechts fracties van momenten Worden archeologische monumenten Behorend tot het werelds erfgoed Door deze islamitische fanaten verwijderd…

Ik kan niet ademen; Ik word geblokkeerd. Mijn recht op weerwoord wordt niet geaccepteerd. De sterke arm heeft mij klem; Met een houdgreep smoort men mijn stem. Nog even en ik verkeer in ademnood; Mijn gezicht wordt blauw; Ik voel ik ga langzaam dood. Ik tik om genade, om wat redelijk verstand; Geen genade van een diender Voor een opstandige…

Hoe wanhopig moet een mens wel niet zijn Om voor een ongewis Europees bestaan Voor duizenden dollars je geschiedenis te vergeten En voor een vage toekomst het schip op te gaan? Hoe hard moet het hen niet vallen, Die deze weg gaan met duizendtallen, Ver van huis en overzee, een roep om hulp Neer te leggen voor een onvermijdelijk nee? Hoe…

Wij bouwen onze huizen. Onze torens zijn hoog. De steden zijn futuristisch. Achter de dijken is het droog. Mensen leggen de basis voor hun eigen progressiviteit. Schaken zichzelf een weg naar de moderniteit. Wij neigen naar meer, naar hoger, naar veel. Ik wil het hebben en niet slechts een deel. Wij bouwen onze tankers. Onze mammoeten zijn…

Een vluchteling zonder vrienden. Een pachter zonder land. Van ver ben ik gekomen. Op de vlucht voor de grote brand. Mijn voeten zullen branden. Op mijn weg door de grote hel. Bij iedere voetstap voel ik minder, Waarom ik mezelf zo kwel. Mijn gedachten vloeien over. Ontnemen aan mijn vlucht iedere zin. Bij iedere weg die ik insla Weet…

Investeren Toen ik een kind was, werd ik opgevoed Met ’t vraag en antwoordspel der Catechismus Dat stampten we in ons hoofd; broeder Simplismus Moest zorgen dat ’t geprint werd in ons bloed Om Goddelijke zekerheid te planten In de rode achtbaan van ’t Interne Boek Beschikbaar op de virtuele Nook: De Geest die ons omringt aan alle kanten…

Wind had er vrij spel speelde met plastic bekers en verpakking snoep-wikkels, rietjes achteloos weggeworpen In steden en dorpen vind je pleinen en plaatsen waar nieuwbouw aarden moet Meer zuur dan zoet de woorden eraan gewijd, gesproken in dag- en weekblad Een vloek, een kat aan het adres van bestuurders & ontwikkelaars…

Godsdienst spreekt over vrede. Vrede draag je in je hart. Met de mond worden goede bedoelingen beleden, Met daden breken mensen dat. Sterken heersen over zwakken. Het sterkste recht heerst hard. Het woord met vuurkracht zal steeds weer spreken, Of weerspreekt, waarom men geen reden had. Gisteren heeft Gandhi nog gesproken, Sprak Martin…

Onhoorbaar en nauwelijks gekend draait er iets uit de duistere lagen van de aarde ons een rad voor de ogen heel even soms en slechts voor waakzamen wordt het oververhitte vliegwiel van onze doldrieste planeet als waarschuwing getoond.…

De wind van zee De zoute lucht De zon schijnt Water verdampt Een wolk verschijnt De wolk raakt vol Regen valt de natuur bloeit Door water val De zon gaat schijnen De wolk verdwijnt De wolk verdampt De maan komt op De zon verdwijnt Het is nacht De wereld rust De wereld slaapt Tot de zon weer schijnt En hij ontwaakt De wereld…

De mensen zijn net als mieren voor de aarde. Kleine dieren die zien te overleven. Ze zoeken eten, water en wat van waarde. Iets waar je je echt voor moet inleven. De mensen zijn net als mieren. Ze proberen een oplossing te vinden voor een probleem. We moeten zo nu en dan rond tieren. Maar wat is dan de oplossing van dit systeem?…

kaarsen flikkeren blauw kerstgedachten ruiken groen kaarten met de hand geschreven er is zoveel te doen wie haalt de kerststal weer van zolder en de lichtjes uit de knoop zilveren slingers, gekleurde ballen roepen kerstengelen op tot hoop in december zingen we telkens weer geloven we nog in vrede op aarde 't lijkt of de wereld meer verhardt…

Toen Gods boek in feite een reeks van boekjes: De Bijbel, een gezicht kreeg middels www.Facebook.com durfde ik elke vraag te stellen maar krijg ik meer antwoorden dan me lief zijn!!…

hoe de regen gaat liggen opklaart in windstil, voldaan is uitgeraasd, hoe aarde zich uitstrekt over velden, in moerassen steden vol geruis van gezichten sluitingstijden van ontrookte kroegen denk aan de themadagen competentie- en loopbaanontwikkeling monden vol, tandenknarsend hoe vragen zich ontwijken liefdes verliezen uit zicht de…

Als ik kniel ter aarde voel ik haar waarde in mij stromen dwars door alle beton tot mij komen de miljoenen dromen en idealen door bergen dalen wegen dwalen tastend voelen gevouwen de handen geborgen weten te bedoelen verleden heden en toekomst aan elkaar gebeden dankbaar elke dag in uren voortgaan en duren. blijvend schrijven…