1.120 resultaten.
Het torentje.
poëzie
4.3 met 3 stemmen
685 Ik zit hier op mijn torentje
En zie de wereld draaien,
De mannen pierewaaien,
De vrouwen haaiebaaien,
Als één bewogen mierenhoop,
Met ijv'rig heen en weer geloop.
O, zette nu een reus zijn voet
Op al dat wriemelig gebroed!
Ik zit hier op mijn torentje
En zie de groene aarde,
Met alles wat daar paarde
En nieuw gewemel baarde,…
novice
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
271 Door het venster spreekt de verbeeldingskracht
aangekomen als novice
vertrokken rond middernacht
als tramp met meegekregen advies
Wordt geen caricatuur
een baken zonder doel
een grap met als duur een uur
kermisattractie met droevige smoel
Maar waar begrijpelijkerwijs gerust een waterplant
omhoog groeit explosief richting de omgeving…
Maanverschijnsel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
449 Wanneer de zon vertrekt
Naar delen die wij niet
Bezien
Verschilt het tijdsbestek
Dat wij hanteren
Van vorm met wat men altijd dacht
Hoe het zou zijn
En voelt de aarde zich vertrokken
Naar een zonnig, helder zijn
Zonder wijze tranen rond de
Horizon vol maan;
Zij
Is slechts bekeken…
Planeet van onschatbare waarde...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
395 Met het lot en maakbaarheid
in een tijd die kortstondig
is van aard...
Weet men dat wat je hebt raak
je zo weer kwijt.
En is alles niets meer waard.
Dan groeit het besef dat je van het
leven er maar het beste van kan
maken.
Dit hier en nu op deze aarde,
een planeet van onschatbare waarde.…
Wereldvrede
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
325 Laten wij, mensen, leven
voor vrede op aarde
en elke ademhaling
hierbij stilstaan.
Als we vrede
van binnen hebben en dragen
kunnen wij dat ook wensen
voor de ander,
en als we allen
een stille innerlijke vlam bewaren
dan vragen wij niet meer
als de wereld aankan.…
alles goud
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
326 Woorden voeren geen schip
als het aan
het paard licht
Diamanten
blijven
ongelezen
als het rond middernacht
regent
of niet
we waren hier
allemaal
samen
Peace…
Goed beginnen
gedicht
4.0 met 1 stemmen
5.594 Bewaarheid zelf je vrees.
Al die dingen gebeuren en zijn
helemaal niet netjes geordend.
Dit alles komt voor rekening
van een zwevende ziel. Ja,
ook ons profiel is zwevend.
Wijzigingen zijn geannuleerd.
Verwijzingen zijn niet geldig.
De cursor lijkt bevroren.
Je kunt van je plaats opstaan.
Er mag worden gerookt, er mag
naar buiten worden…
Men zoekt...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
255 Men zoekt woorden en naar de betekenis
ervan en valse hoop koestert men aldoor...
Ogen kijken niet, maar staren naar iets
dat men niet verklaren kan.
Men zoekt het leven en misschien ook wel
de moederschoot, terwijl de huid prangt
om zich heen.
En in het hart doet het pijn als bij geen
een en zo balanceert men op de grens van
zijn en…
Vergulde eieren?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
227 Hoe heet de zonde die voorbij vaart
met volle zeilen gebold door de waan
van de passaat en z’n vergulde eieren
door gelijkheid uitbroeden laat?
Hoe heet de eigenwaarde die in
gedachten over grenzen waart
gelooft dat de wereld rond is en
verloren zielen over oceanen jaagt?
zonder op dezelfde stranden uit te komen
camoufleer de ogen met…
Onderwater
gedicht
1.0 met 1 stemmen
2.874 Weg met pixels, projectietoestellen!
Was ik maar aan de andere kant van de evenaar.
Zou mijn kompas zich vanzelf naar de zuidpool richten.
Zuidpool: die van de pinguïn, vogel in duikerpak
die het eigen lichaam als slee gebruikt om over de hard
geworden winter te glijden.
Vogel die liever zal zwemmen in het donkere onderwater
dan vliegen…
Mannen in jurken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
287 Mannen in jurken tezamen,
een handjevol
zij delegeerden bij gebrek aan tijd
Ze hadden nog zo’n klein rond dingetje over
vier vingers, nee vijf!
Hersenen schonken ze, een gift
sommigen beschadigd
anderen besmet met nacht
of ijspegels, de vrieskou
De creatiefste verzon
guitige diersoorten
slurven, wat geestig!
vliespoten, natuurlijk…
Tijd en ruimte?
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
282 Vragen verschuiven
de tijdslijn,
niet gebonden aan grensstations
spannen alleen de doden
hun vermoeide bagage uit
in de brokstukken van de strijd.
Menselijke schaduwen worden
bleker, rekken zich uit in
een eindeloze
stroom van bitterheid
waarin zelfs
de zon veroudert,
vingers
ontstegen aan de bron
waarbij de uren zijn geteld.…
Praeludium.
poëzie
5.0 met 2 stemmen
1.183 De wisselende lichten van de zon
met schijn en schaduw over wisseling
van aardse vorme' en kleuren, ieder ding
altijd weer anders, altijd weer een bron
van nieuw verheugen, dat komt ongeweten
en weer verdwijnt, verglijdend als het licht:
maar van de geest is, niet van 't wisselzicht
het heilig wezen, dat wij schoonheid heten.
De…
Vrede
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
370 De vlag van vrede
heeft een witte kleur
van overgeven en
tot elkaar komen,
met een geur
die opent ogen
als er niet meer wordt gelogen
en opent ook harten,
smarten zijn sterker
dan pijn in het leven,
om uiteindelijk niet alleen te dromen,
maar in vrede elkaar verstaan.…
De dichters
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
237 Hun bijeen geharkte woorden
een onooglijk bergje
langs de weg.
Voorbijgangers
stappen over de woorden,
slechts door een enkeling
aangezien voor een gedicht.
Hun bijeen gezochte zinnen
verstrooid
langs de straat.
Soms even gehoord, begrepen
door iemand met een gebroken hart
of in nabijheid van de dood,
iemand die houvast zoekt
tot…
Visioen in blauwdruk
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
260 De bonte stad is allang vergeten
een achtergelaten woelig en bevuild nest
vol stegen en straten die niet meer
met elkaar praten
waar alles schouder aan schouder beweegt
maar iedereen eenzaam door
verdroogde grachten roeit
elke nering overvol met lege hoofden
terwijl slechts een platenboek het meest
tastbare van buitenleven biedt
de blauwe…
'De wijsheid in pacht hebben'...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
403 Veel weten wij op allerlei gebied,
maar het is dat wat je ziet...
Techniek, economie en natuurkunde.
De ontwikkeling gaat steeds verder.
Onze wijsheden liggen telkens in een
nieuw verschiet.
De toekomst kunnen wij bijna voorspellen
en straks neemt de technologie onze
bezigheden over.
Hoeven we alleen nog maar wat achterover
te hellen…
Vlot
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
272 In een onrijpe kleur rust de oceaan uit
van eerdere onstuimigheid
de spiegel draagt het vlot
vol geelgehelmde schipbreukelingen
door de draaikolk van emoties
zijn ze tegen de wand geplakt
ze dagdromen
- nachtenlang -
van onbereikbare stranden
alleen mijn ingehouden adem stuwt ze voort
met meeuwen als loodsen
naar reddende ogen
elke…
Te Emmen
gedicht
4.3 met 3 stemmen
3.570 Evenzeer als wij het nauwgezette
zwemmen en metallic blauwe
van een kleine Afrikaanse vis
te Emmen vanmiddag, waterlelieblad
dat zich met rode kop optrekt
tot waterschildpadschild,
een dagpauwoog in de vlindertuin
die mijn hand voor wilde orchis
aanziet en heel Drenthe buiten
evenzeer.
----------------------------------
uit: 'De…
Vrede
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
361 Wanneer patriotten durven zeggen,
wij zijn wereldburgers,
sterft patriottisme uit.
Wanneer heiligen durven zeggen,
wij zijn zondig,
klinkt een nieuw geluid.
Politici beloven.
Mensen geloven.
Geloven in rede.
Geloven in liefde.
Geloven in VREDE.…