Tijd en ruimte?

Vragen verschuiven
de tijdslijn,
niet gebonden aan grensstations
spannen alleen de doden
hun vermoeide bagage uit
in de brokstukken van de strijd.

Menselijke schaduwen worden
bleker, rekken zich uit in
een eindeloze
stroom van bitterheid
waarin zelfs
de zon veroudert,
vingers
ontstegen aan de bron
waarbij de uren zijn geteld.

tenminste
als men de voortekens leest
ontdaan door de lege ruimten
van de tijd
nog onwetend waar de reis
eindigt of begint,
de toekomst
diep verborgen
in zijn binnenste
rolt de mens zijn eigen loper uit.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 24 april 2014

pebmartenskpnmail.nl

En rolt zijn loper u

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 4 stemmen 108