Poëzie

1878- 1929

poëzie (nr. 5.157):

GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...

Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.

Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…

- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie uw donkre vlechte.

---------------------------------------
uit: De gulden schaduw (1910)