Alle inzendingen van A

Hoe ze ook roepen en graven, hij bezit de gaven, een kunst die hem is aangeboren, liegen … daar wil hij niets over horen. Zijn smoezen zijn al jaren afgekloven, toch moet men hem op zijn woord geloven, tenslotte doet hij zijn “stinkende” best, en stinken doet het … het parlementaire nest. Al jaren weet hij zijn lof te kraaien, steeds weer…

Ik denk somtijds, als ‘t avond wordt, hoe wij ‘t geluk met voeten vertraden om een nietig woord, en hoe we daarvoor boeten. Ik denk me een huizeke klein en rein met bloemen in alle hoeken, een gouden zonnestraal op de vloer, en hier en daar wat boeken. Daar midden, geurend en fleurend in, uw schoonheid, de schalke, de blonde: Och neen,…

Ach mijn vrouw wil op vakantie, voor verandering en vertier, maar ik vind dat geen garantie, voor meer ontspanning plezier. Waarom meid zo ver gereden, waarom blijven we niet lekker thuis, thuis ben ik ook tevreden, waarom begeven we ons in ’t gedruis. Thuis heb ik het vaak zo fijn, met ons eigen bed en mijn boeken, en ons dagelijkse glaasje…

Toen mijn oom in een benarde tijd, nog geen enkel vloeitje had, maar wel een oude bijbel bezat, scheurde hij de dunne blaadjes zonder spijt. En met zijn dagelijkse oost, na wat drogen en vermalen, kon hij weer kuchend ademhalen, die tabak was zijn enige troost. Zo is hij de oorlog doorgekomen, om daarna in de bevrijde tijd, te trouwen…

Het virus geeft een stil protest, mensen die elkaar mijden, als ooit, in vroege tijden de lijders aan lepra en de pest. Het knaagt aan fundamenten, en maakt de wereld koud en kil, jeugd die volop leven wil, getroffen door onnodige regelementen. Dit virus, wat hen nauwelijks lastig valt, beslist over hun jonge leven, waarom geen vrijheid…

Misschien dat een blik vaak voldoende is ? Dat goed kijken ook onzeker maakt Dat onzekerheid je wel laat denken Dat het niet om denken maar om voelen gaat Dat voelen niet zonder pijn bestaat En dat die pijn bij groeien hoort? Maar is op een platgetreden pad ook plek voor bloemen? Wat te doen wanneer zekerheid juist twijfel brengt Wanneer…

Mag ik u als schilderij in monnikspij zo kwetsbaar als een net ontgonnen tekening dan zet ik u op aarde en ben eindelijk vrij wanneer ik leef in uw herinnering.…

Tevens mag het winter zijn met schaduw blauwen over wit satijn zoals Voerman wist dat het bestond een voetstap in zijn sneeuw werd een complete morgenstond hij laat alle kleuren rijpen tot vorm naar mijn betekenis ik probeer nooit iets te begrijpen wat al vanzelfsprekend is.…

Je huid is het glanzend papier Je ogen het verwonderde kind Je krullen de dansende slingers Je sproeten de gestrooide confetti Je billen zijn natuurlijk de ballonnen Je lach de vrolijk zingende visite Je wipneus de kers op de taart Je hart het huis waarin wij kunnen vieren Liefste, jij bent het cadeau van mijn leven…

‘k Heb zoete liefde verdreven uit het ontloverd nest; en als een slot omgeven mijn hart met wal en vest. De burchtpoort is gesloten, de hangbrug is gelicht; ‘t geheel is overgoten met mystisch treurig licht. Of in de voegen schijnen te bloeien bloemetjes blauw, zij zullen, zij moeten verkwijnen: zij derven zonglans en dauw. Nog zingt…

Het is een droommiddag het is zo heerlijk stil en vredig geen ander mens kan deze stemming nog bederven en de fles is heel erg ledig Ik moet nog naar het onbekende reiken zowel gerechtigd als veroordeeld tot het zijn met mijn gelijken zonder vroegtijdig te bezwijken Misschien kan ik nog reizen en geeft het onbekend terrein van vreemde…

De vrije val 8+++ Nu ben ik nergens meer ik trap in de val mijn brein vliegt door het luchtledige als een bamischijf door het heelal het doet niet alleen flink zeer maar hoe hard is de klap voor het bewustzijn deze keer ?…

Och! kon ik u vergeten, mijn lief, mijn aangebeden; Maar, ijdle wens en ijdle hoop: Ik heb te veel geleden. Niet dat ik in uw armen, op uwe rode monde, geluk, te veel voor ‘t mensenhart, gezocht heb, - en gevonden. Maar dat ik om u geleden heb, geweend in doodsangstbeven al wat een hart aan tranen heeft: dat bindt me aan u voor ‘t leven…

Het is zover, de gekte kan beginnen. De lusten en de passies laaien op, de bierverkoop bereikt een nieuwe top door zij die ’t bal- en benenspel beminnen. En heeft er al eens een een zware kop, of raakt er soms al iemand buiten zinnen, door al te hevig smeulend vuur vanbinnen, geen nood, die komt er heus wel bovenop. Al kan ik zelf die…

Nevelslierten langs de bomen Geur van vergeten dagen Zaad van verloren bloemen Het verre zoemen van een bij Fluister, ruis en wapper Door de populieren die mij laten slapen Voor het bidden van de valk De nesten in jouw haar En het zout op mijn lippen En breng mij De dromen van de vogels De muziek van de bomen De woorden van de wijzen…

Zie hoe ze hem toch keer op keer verwennen en hoe hij op zijn wenken wordt bediend. Dat hij alleen de grootste eer verdient, geen dwaas die deze waarheid durft ontkennen. Zijn leefomgeving keurig uitgekiend, en valt er een obstakel te bekennen, dan slaan zijn knechten steevast aan het rennen; de beste zorgen krijgt hij toegediend. Een comfortabel…

Ik heb in Het Journaal iets raars gehoord. Toen Puigdemont de vrijheid is ontnomen, toen zijn er ook wat aanklachten gekomen - want anders was die actie ongehoord. Maar wat me toch een beetje heeft gestoord: dat ‘ongehoorzaamheid’, naar ‘k heb vernomen daarvoor ook als een reden wordt genomen; dat gooit toch wel wat normen overboord. Want…

Een veel te korte nacht... Wie heeft destijds het zomeruur bedacht? Wie zorgt ervoor dat wij als arme schapen alweer een uurtje minder mogen slapen? Wie hoort er onze droeve jammerklacht? De aandrang om te geeuwen en het gapen, de rampspoed na een veel te korte nacht, ‘t beroepen op de laatste levenskracht om ’t eigen lome lijf bijeen te…

Een formidabel man is overleden en zachtjes naar de eeuwigheid gegaan, een baken en een rots in het bestaan; hoe moedig heeft hij elke strijd gestreden. Zijn levenslust was nimmer te verslaan, en ook al heeft zijn lichaam sterk geleden, toch heeft hij menig boeiend oord betreden en is vol kracht zijn eigen weg gegaan. De twinkeling van humor…

Politici beleven drukke dagen: ze trekken vlot hun stoute schoenen aan om heel gemotiveerd op pad te gaan en moedig op de burgerstem te jagen. O hemel toch, die irritante vragen van journalisten die hen gadeslaan en hen het liefste op hun bek zien gaan, of lastigaards die eeuwig komen zagen. Het is toch hevig zuchten en veel zweten, opdat…

Nu Berlusconi weer is opgedoken, lijkt hij bijlange na niet uitgeteld. Hij komt nog altijd vrolijk toegesneld wanneer hij nieuwe kansen heeft geroken. De jaren hebben hem nog niet geveld, al heeft hij 't een en 't ander uitgestoken. Zijn veerkracht lijkt nog sterk en ongebroken, en zijn geweten licht en ongekweld. Maar of de Italianen…

De wereld van de wielen is ontwaakt. De knapperds met de goed gespierde kuiten, die kunnen nu weer ongeremd naar buiten en al dat moois wordt hogelijk gesmaakt. Zodra ze rijden, zijn ze niet te stuiten, en zie hoezeer de fans worden geraakt wanneer er eentje noodgedwongen staakt en pijnlijk naar zijn duiten kan gaan fluiten. Niet dat ik…

De winter geeft zich niet zomaar gewonnen, want vooraleer hij weer aan ’t vluchten slaat en ’t land opnieuw voor lange tijd verlaat is hij nog aan een offensief begonnen. Hij weet zich met zijn ongemak geen raad, dus danst hij vrolijk, wild en onbezonnen; hij heeft een web van sneeuwvlokken gesponnen want binnenkort is ’t immers weer te laat…

Ze had echt van die heel charmante ogen, die keken me intens verlangend aan, dus kon ik de verleiding niet weerstaan al strelend haar voldoening te verhogen. Helaas, die diepe vreugde is vervlogen, onlangs is zij heel vredig heengegaan. Ze had het al een tijd laten verstaan. De tekenen, die hebben niet gelogen. Het leek alsof haar ogen wilden…

Wat 't nieuwe jaar voor jou in petto heeft? Het spijt me, maar ik kan het niet vertellen. 'k Heb echt geen glazen bol die kan voorspellen wat jij in 't Jaar Achttien zoal beleeft. 'k Wou dat ik je veel vreugde kon bestellen, dat 't leven jou intens voldoening geeft, je alles krijgt waarnaar je hartje streeft, en bovenal een flink pak hersencellen…

De grote charlatan heeft weer gesproken, de vredeshoop in haat en nijd verteerd. Zolang hij maar zijn entourage eert. De potten worden elders wel gebroken. Hoe heerlijk toch om vuurtjes te gaan stoken, want ja, hij heeft het lesje goed geleerd, de aandacht moet gewiekst worden geweerd van wat hij in 'geniep heeft uitgestoken. Wat maakt…

Mijn inspiratie heeft me net verlaten, ze heeft besloten om op reis te gaan. Heel eigenzinnig liet ze me verstaan dat ik haar af en toe met rust moet laten. Ik smeekte haar, maar nee, het mocht niet baten, ze vond dat ik 't gemis maar moest doorstaan. Wie weet is het met 't dichten wel gedaan nu zij me geen ideeën aan kan praten. Maar…

'k Heb veel intenties voor een frisse start, nu 't nieuwe jaar er weer zit aan te komen, Wat ik in 't oude niet heb ondernomen, heeft al mijn goede wil alleen verhard. Geen mens die nog mijn ijver in kan tomen, met prachtig resultaat als ik volhard, en elke knoop wordt volgend jaar ontward. Verheugd geloof ik in mijn eigen dromen. 'k…

Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden, en lonken naar al wie aan 't raam passeert, zij die door menigeen worden begeerd voor kort genot dat hevig kan verblijden. Maar nadat de genoegens zijn verteerd zijn er ook velen die hun spijt belijden, die lusten in 't vervolg maar liever mijden als zoete vruchten die men 't beste weert. Maar toch…

Zeg mij, waar zijn de jaren van verstand?’ k Probeer nu al zo lang ze te ontdekken, maar ’t lukt me niet om wijsheid op te wekken en ‘k heb helaas geen trucjes bij de hand. Wie kan mij eens een beetje hulp verstrekken? Hoe raak ik bij die wijsheid aanbeland? Bestaat er soms een bollebozenland en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken?…