Alle inzendingen van Adeleyd

De opruimwoede is in mij gevaren, ’t gebeurde met de lentewind die daar zo vrij en vrolijk wist van geen bedaren en die me daardoor bracht in groot gevaar. Ik zie zoveel dat beter zou verdwijnen want ja, ontspullen is de mode nu en hoelang dit kan duren, zon blijft schijnen, ik weet het zelf niet, daarom vraag ik u: weet iemand soms wat…

Steeds opnieuw moet ik mildheid leren, voor mezelf en anderen; de stekeligheid vermijden, de harde woorden of het stoere zwijgen, herkennen wat het diepste is in de anderen en in mezelf: het steeds weer proberen de menselijkheid te winnen op de stekeligheid, het stoere zwijgen.…

Ik heb een vijand, zelfs in deze dagen al is dit ook niet christelijk van zin, maar 'k ben gekwetst tot heel diep binnenin en weet niet meer hoe dit nog lang te dragen. Maar plots heb ik de lente weer gezien en langzaam groeit vergeving zelfs misschien. Snelsonnet…

Ik weet de woorden niet, maar sprankels licht vielen die dag heel diep in onze zielen. Het was alsof we plots weer wilden knielen toen ons ontsloten werd een vergezicht. Het lijden had de luiken van ons hart zó dicht gedaan dat er geen hoop meer woonde en niets had nog geteld, niets wat nog loonde toen Hij gebroken werd en ons in smart en…

Geen woorden vinden en toch willen troosten; geen ogen die schreien, alleen maar een doffe blik. Onbegrijpelijk wat hier gebeurt en toch moet het leven verder. Is dit de eerste dag na het begin van de lente? Is dit een nachtmerrie? Dona eis requiem.…

Gemengde gevoelens: geuren van palmtakjes vermengd met herinneringen aan kinderjaren. Vreugde om de feestelijke processie, gejuich van plechtige gezangen maar reeds doortrokken van dood en afscheid. Een lang evangelie waarin alles weer tot leven komt: het verraad al weerspiegeld in een blijde boodschap. De kus als begin van de nacht…

Wat is dichten? Woorden vinden voor wat niet gezegd kan zijn: geur van lente, kracht van winden, iets van vreugde of van pijn; Alles wat een mens kan raken: levensmoed of dankbaarheid, doelloosheid of lichtend baken, juichen soms om wat verblijdt. Wat is dichten? Veel vermoeden, weten dat je 't niet verklaart; zoveel hoofden, zoveel hoeden…

Wie bracht jou daar bij Hem, de derde man, want naast de jouwe ging je bij een ander. Ineens is alles over nu, jou wacht de dood want zo zijn toch de wetten in dit land. Ze zijn met velen die een oordeel zullen vellen en onbarmhartig zal dit zijn voor jou. Je voelt al in je hart hoe dit zal lopen en er is niemand die jou hoop geeft, leven.…

Vandaag heb ik weer krokusjes gezien, ze maken me zo blij, zo opgetogen. Is dit een groet van lente al misschien of heeft de winter ook hen soms bedrogen? Maar hoe dan ook, ik kan wel zingen nu en even ook vergeten al mijn zorgen. ‘k Vertel dit aan mijn vrienden, ook aan u, en ga gerust op weg naar weer een morgen. Vandaag heb ik weer krokusjes…

Dag lieve mensen allemaal, 'k vertel met pijn u dit verhaal: voorlopig zal ik zwijgen. Er komt nog nauwelijks commentaar, en ja, dat valt me soms wel zwaar: ik wil reacties krijgen, dus...even wachten of dit helpt of dat u mij weer overstelpt met allerlei berichten. Ik zie nu al verbaasd' gezichten, maar....'k kom wel terug hier op gedichten…

Een zin, een woord dat optilt uit de traagheid der gedachten- dat glimlach brengt waar enkel mist de ziel bespringt. Een kalme lucht die regen torst en vallen laat ook waar geen droogte is, maar die doet dromen van de lente. Een woord dat niet gezegd, toch klinkt in dromen en verwachten. De traagheid der gedachten tot vrede brengt, tot…

Een lieve groet voor al die mensen voor wie dit jaar heel duister leek; voor wie ondanks de goede wensen het geen gelukkig jaar toch bleek. Veel groeten voor wie erg moest lijden; een warme wens voor wie alleen en machteloos moest zien te strijden, voor wie de zon zo zelden scheen. Een blije groet voor al die velen die snakken naar wat…

De avond van een mooie kerstdag valt: veel mensen mocht ik zien en ook begroeten, wat samen zingen, leven van herinneringen en ver weg van het altijd weer maar moeten. Van dankbaarheid is nu mijn hart vervuld en ’t kijkt met blije ogen naar voorbije uren; de kaarten van familie en van vrienden vertellen van de warme kerstmisvuren. Maar…

Heel haastig nog de luide stappen op de straat: er zijn de boodschappen voor ‘t lekker eten en zoveel waardoor bijna wordt vergeten waarom het allemaal begonnen is, zo lang geleden. Er is de oorlog nu, de vluchtelingen, ‘t zwijgen, de stille nacht, de sterren die als toen weer glanzen, maar er is ook het groot verlangen naar de Heer die mens…

Soms weet ik echt niet wat gedaan: die bedelaar een aalmoes geven terwijl ik er haast zeker van kan zijn dat hij geen honger heeft maar drugs zal kopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: een klein bedrag aan geld toch overmaken terwijl ik weet dat 't goede doel met veel procenten zal gaan lopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: die…

De oorlog is plots hier en nu, niet ver meer van ons bed of denken en niemand weet nog hoe het verder moet al willen velen ons wel woorden schenken. De woorden willen troosten, uitleg geven of nuanceren en verklaren hoe dit kon. De duisternis is groot en weg de zon en 't lijkt wel op het eind der dagen. Toch willen we de hoop bewaren want…

Pas nu heb ik gelezen dat je ziek bent, jij, allerliefste Adriaan, en waar komt toch die ziekte plots vandaan want jij was altijd toch een sterke vent? Ik heb geen tijd en zin nu om te dichten maar 'k moet iets schrijven, nu ik dit toch weet en zeker ook omdat ik dichter heet wil ik dit liefdewerk voor jou verrichten. Dus, beste Adriaan,…

Stilte rond de bomen die zich klaarmaken voor de winter en alle bladeren één na één laten gaan zonder verwijt of verdriet. Hier helpt veel uitleg niet maar enkel een dieper verstaan kan zo laten gaan.…

Wat blijft er over van zo'n blad: de geur, de kleur, iets van de nerven, iets dat verwijst al naar het sterven of naar het eind'loos levensrad? Zo leert de herfst ons wijze lessen in dood van bladeren en bessen.…

U prijs ik om de liefde die alle zijn omringt; om dagen en om nachten en ’t lied dat in me zingt. U prijs ik om de sterren, de zon ook en de maan, de frisse groene bladeren die nu weer sterven gaan. U prijs ik om de vogels en heel hun mooi gefluit, de koeien en de schapen, de hond, de poes, de puit. U prijs ik om de mensen, de kinderen…

Wat zou ik graag geduldig zijn zoals de spin die werkt aan weer een nieuw, een ander web dat morgen toch misschien niet meer bestaat omdat de mensen het vernielden. Wat zou ik graag geduldig zijn zoals het gras dat tijden van een lange droogte kan doorstaan en dat ineens toch weer kan groeien omdat er regen viel na 't wachten. Wat zou…

De herfst komt reeds op vrolijke voeten al schijnt de zon nu nog uitbundig; Er is al geel in de kruinen van de bomen en er vallen al bladeren, afgeleefd en klaar om de cyclus te herbeginnen. Nu begint weer het droevig beminnen van alle vergankelijkheid; er is geen ander bestaan dan dat sterft en weer leeft. Zingen we tegen beter- weten in…

Elke dag is weer een nieuwe, en zo komt elke morgen weer, dezelfde echter nimmer meer. Elke dag is weer een nieuwe en nu en dan verjaart het jaar, een oproep voor een dankgebaar. Elke dag is weer een nieuwe, een plots besef van ’t gaat voorbij maar ook van liefde leven wij. Elke dag is weer een nieuwe, zo bloeit een leven in de tijd…

Deze aarde, dit bestaan, eindeloos ontmoeten, liefdevol een ander groeten, dat zal nooit vergaan. Zon en regen, gang van eeuwen steeds opnieuw waar adem gaat; voor de liefde en het hopen is het nooit te laat. Mensen gaan en mensen komen, strijden, lachen, werken, dromen, alles wat er hier gebeurt wordt door liefde ingekleurd tot we…

De geur van vers gemaaid gras doet me dronken even drinken van een aroma van nieuw, van groen, van hergeboorte en morgen, zomer. Hoe kan je dit vertolken in kreupele zinnen, in een scheef beeld dat maar niet recht geraakt, dat voorbij de woorden ademt. De sprietjes richten zich alweer op, en vertellen een nieuw verhaal.…

Ik zing voor de Heer want nu jubelt mijn hart, ik dank en mijn ziel prijst de Heer. Verrukt is mijn geest om de God die verlost, zijn keus viel op mij die Hem eer. En ieder geslacht zal van heden af aan mij zalig gaan prijzen en groot, want wonderbaar is het wat Hij aan mij deed, barmhartigheid schenkt Hij als brood. Hij doet zich thans…

Zomaar wat woorden om niet geheel te hoeven zwijgen, maar wat zeggen ze anders dan dat we je nabij willen zijn? Een blik, een hand vasthouden, we zijn zo machteloos, zien en zien toch niet, horen en horen toch niets dan stilte. Wie zegt dat tijd zo snel gaat? Tijd kruipt als een slak die pas morgen misschien enkele meters verder is dan…

We zijn ontgrensd voor altijd meer en altijd verder – niets dat ons totaal en levenslang voldoet. Geen mens, geen ding kan ons ten diepste laven. Het zijn in ons doet steeds opnieuw de grenzen breken – vaag voelen wij de wekroep die niet enkel hier en nu gelenigd wordt. We kunnen niet bezitten wat ons trekt, de roos is roos, ook los van…

Na een dag zo vol van zorgen, van conflicten en van pijn zend ik even hoop naar morgen waar 't misschien zal beter zijn, ook al zijn er nog wel vragen en zo weinig perspectief 'k wil toch meer dan enkel klagen want zovelen zijn me lief. Hen wil ik een glimlach schenken, zomaar even een gebaar dat toch mensen aan hen denken want dat maakt…

Het dagpauwoogt en 't wielewaalt en 't versje dat je dit verhaalt zingt stil en vliegt als vlinder, maar door de blauw azuren lucht heeft het de status van een vlucht dus 'k hoop dat 'k je niet hinder, want weet je wel, ik zeg het snel, mijn vriendschap wordt niet minder.…