inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.465):

Laat mij zacht zijn

Laat mij zacht zijn als de blaadjes
die nu uit 't duister springen
en verhalen van genade onverdiend.

Laat mij zacht zijn als de vogels
die fluiten zonder zorgen
voor de morgen die er komt.

Laat mij zacht zijn als het licht
dat koestert en vertedert
wat hard was door de winterkou.

Laat mij zacht zijn als het water
dat vloeit en zingt en wast
wat vuil is en wat dorst naar leven.

Schrijver: Adeleyd, 26 maart 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 323

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Inte Feelders, 8 jaar geleden
Ontroerend mooi gedicht !
geeraardt, 8 jaar geleden
Mooi zacht.
Hilly Nicolay, 8 jaar geleden
Adeleyd, zacht en stil van genoten. Heel mooi.
Ralameimaar, 8 jaar geleden
Mooie bede, Adeleyd!
Walter Tack, 8 jaar geleden
Op zachte versjes hebt ge hier een vertederend gedicht gezet. Mooi!
kerima ellouise, 8 jaar geleden
genoten van dit mooie gedicht!
Hanneke van Almelo, 8 jaar geleden
Mooi, Rosa! Dank je.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)