Alle inzendingen van Albert

Een heel leven duurt maar even, laat staan het vorige jaar, dat, was dat gisteren alweer, veel te vroeg is overleden. Eventjes, straks, nu, later? Tijd leeft zoals water stroomt. Moderne mensen leven snel! Een neef van mijn vader, het is al lang geleden, moest nog even sigaretten halen, op de verjaardag van zijn vrouw. Hij is voor altijd…

In mijn smakelijke droom vannacht had ik drie biggetjes gekocht omdat ik vlees zo lekker vind. Ik noemde ze Knir, Knar en Knor. Zwijnsvriendelijk woonden ze in onze lekke schuur. Ze hadden een zwijnenstal gemaakt en een modderpoel gewrocht. Mijn biggen denken nu dat ze zwijnen zijn die smakelijke mensen houden omdat zeugen lekker zijn.…

Ons lichaam is een knekelhuis. Het kleinste knekelhuisje dat ik ken. Wat botten in een zak van huid, met een kop die vol van zorgen is vier extremiteiten en nog wat weke delen middenin. Beenderen en een lege schedel, die na bevrijdingsdag, gewoon als knekels voortbestaan. Ontbonden. Zo noemen biologen dat. Het lichaam besteld ter aarde…

Mensen zijn draden in mooie weefsels. Mensen zijn instrumenten van muziek. Instrumenten die energie opwekken. Gevoel, dat verstand te boven gaat. Mensen scheppen weefsels van gevoel. Zo kunnen we harmonie scheppen, die uit kakafonie ontstaat. Laten we naar symfonieën luisteren. Laten we gedichten fluisteren. Laat ons teksten schrijven.…

Alex Roeka zingt zuiver zoals rauwe raven zingen. Zoals mensen zingen die zingen vanuit hun hart. Alex Roeka kijkt scherpzinnig zoals kraaien in spiegels kijken en er zichzelf in kunnen zien. Alex Roeka is een wijze dichter die rauwe gedichten genadig dichten kan.…

Adem verbindt al wat leeft met de wolken en de wind. Zie, hoe wilde gedachten razen en uitgedoofd weer verder gaan. Hoor, hoe adem in longen ademt en uitgewerkt naar buiten gaat. Voel, ons wilde levensbloed dat als rivieren stroomt. Zie, hoe hetzelfde water door plantenwortels vloeit. Het is dezelfde lucht die bladeren doet trillen.…

Tussen willen en moeten grijpen verliezers macht. Er leven machthebbers, die op frustraties wachten. Tussen willen en mogen leven levenskunstenaars. Daar leeft ook liefde, die op vervulling wacht. Zuivere liefde kent geen verliezers. Ware liefde schept geluk.…

Wat wij Nieuws noemen, zijn uitzonderingen die journalisten selecteren. Wij worden autobiografen, wanneer we zelf leren schrijven. Zodat wij onszelf leren lezen. Opdat wij onszelf leren zien. Zo worden we zelf getuigen van alledaagse situaties. Wat wij via ons Nieuws ervaren zijn misstanden en misverstanden. Laten we vooral niet vergeten…

In den beginne is heel ons bewustzijn al. Wij zijn getuigen. Wij transformeren. Wat wij wij noemen komt en gaat. Wij zijn alles. Wij zijn niets. Wij zijn al wat was. Wij zijn alles wat bestaat.…

Het kindje lag gewikkeld in de doeken Op moeders schoot; het was een armlijk kot: De koe en ezel stonden achter 't schot. 'Wat die drie koningen in 't huisje zoeken?' Jozef was graag gevlucht in donkre hoeken. Hij hield zich stil terzij: hij zat voor zot. Maar noch gevolg noch vorsten toonden spot: Geschenken biedend knielden zij, die kloeken…

Wij zijn mensen van de dag. Mensen van het laatste uur. Mensen van het moment. Precies daar, gelukkig maar, speelt zich ons ware leven af. Daar, waar u zich nu bevindt. Vanuit hier, waar ik nu ben, stuur ik u mijn glimme lach. Fijne aanwezigheid wens ik u, in de momenten waarin u leeft. Wie of wat u ook denkt te zijn. Waar u zich ook…

Dat mannen dieren zijn weten bijna alle biologen. Polygame omnivoren zijn we. Mannen zien jonge, malse vrouwen, als lekkere dingen. Dat zegt een man die honger heeft. Hij bedoelt te zeggen, ik vind je lief. Hollandse man, zeg dat dan! Of zeg, zoals Vlaamse mannen zeggen, ik zie u graag! Helaas begrijpt u godinnen niet. U maakt ze koud…

Ware biologen weten van het ware leven niets. Ware biografen beseffen dat ze fictie schrijven. Socrates wist heel zeker dat hij eigenlijk niets wist. Nog steeds tasten filosofen in het duister. Ware theologen geven toe dat zij God niet kennen. Boeddhisten begrijpen dat in ieders ware leven, Boeddha schuilt. Ware dichters geven toe…

In een brandpunt bewegen wij. Een denkbeeldig punt is dat, dat onvermoeibaar onderweg is langs onze levenslijnen. Zo beweegt ons brandpunt. Van jaar naar jaar. Dag voor dag. Uur voor uur. Per moment. Zo bewegen we van punt naar punt. Een punt dat tijdloos reist. Een punt dat nooit stil kan staan. Kijk, hoe we stil blijven staan. Zie…

Het moet, ik voel het. Het persen is begonnen. Mijn vliezen scheuren. Het einde is nabij. Ik mag niet blijven in mijn paradijs. Niet blijven in mijn oceaan. Het moet nu, ik voel het. Hier word ik uitgedreven. Ik voel dat ik sterven moet. Een gevangen vis ben ik die op het droge ligt. Ik voel een doorgesneden pijn. Het moet weer, ik…

Dood zijn is niet meer leven. Leven is niet meer dood zijn. Dood zijn is niet geboren worden. Welke dode zit daar nu over in? Geen één. Dood zijn is niet langer leven. Welke levende zit daar nu over in? Bijna iedereen. De dood is een doodgewone leermeester. De dood leert ons hoe we kunnen leven. Doodsmoed is doodgewone levensmoed.…

Voor mensen geboren worden laten voorgangers alles na. Onze voorlatenschap. Overleveringen die weer herinneringen worden. Nagelaten boeken over wat voorouders dachten. Levensreisverhalen zijn het die niet versleten raken. Levenskunsten zijn het die blijven voortbestaan. Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn…

Wanneer kringen kleiner worden. Banden nauwer aangehaald. Dichtheid dichter. Wanneer onenigheid eenheid wordt. Wanneer alle rook is opgestegen. Daar worden zure druiven zoeter. Ja, daar gist het bier. Wanneer de dichter uitgesproken is. Wanneer ons vuur gloeien blijft. Wanneer duister lichter wordt. Wanneer de stilte valt. Zo verdicht…

Gremdaat is een stoere herder die ons aller schapenleven kent. Hij kent troostende uitdrukkingen die zijn schapen vergeten zijn. Vanavond ga ik hem ontmoeten. Straks hoop ik hem te vragen wie die Haenen eigenlijk is? De man die alsmaar rollen speelt. Die zelden gevoelens met ons deelt. Gelukkig kijk ik tegen Gremdaat op. Die brave godgeleerde…

Wanneer alledaagse filosofie poëtisch wordt opgeschreven ontstaat filozie. Wanneer alledaagse filozie leert luisteren naar muziek ontstaat filoMUzieK. Wanneer een klank klinken gaat als woord. Wanneer een woord resoneert als toon. Wanneer uit klanken en woorden een klinkend gedicht ontstaat. Wanneer filoMUzieK tot ons spreekt. Wanneer…

Het geestelijk voedsel dat we dagelijks tot ons nemen is meestal onverteerbaar. Honden lusten er geen brood van. Als paardenvoer is het veel te ruw. Katten zijn kritisch en kieskeurig. Het voedsel dat de media ons bieden is uitzonderlijk. Media willen ons doen geloven dat urgent nieuws de kern is van ons dagelijks bestaan. Ze hebben groot…

Het weefsel, waarin mensen rode draden zijn. De stoffen, die wij wisselen. De talen, die wij allen samen spreken. De goede gedachten, die alle mensen samen delen. Het goede, dat ook kwade mensen doen. Stoffen, talen en goedheid vormen het wonderweefsel dat alle mensen samenbindt. Vormen het liefdesweefsel dat G-d in stilte voor ons vlecht…

Woorden zwerven door de nacht. Verschijnen en verdwijnen weer. Soms in dromen die me wekken. Soms in slapeloos gepieker. Ze zoeken naar verbinding, maar vinden zinloos rijm. Moe van zoeken gaan ze spelen, zoals kinderen spelen gaan, wanneer ze zich vervelen. Gewoon. Spontaan. Ik ben een woordeloze dichter, die ervaart, ziet en laat gebeuren…

Leidinggevenden die mensen willen managen. Managers die medewerkers harteloos ontslaan. Managers en leidinggevenden, die verdwaalden in het sprookjesbos. Volgers die ja hebben leren zeggen. En amen. Werkvloeren zijn geen sprookjesbossen. Samenwerken doe je alleen maar samen.…

Dagen die vervlogen en overleden zijn. Herinneringen veranderen in leugens en bedrog. Dagen die wachten omdat ze ongeboren zijn. Verwachtingen veranderen in illusie en misleiding. Overmoedig grijze hersenen denken te weten wat denken is. Denken dat gisteren en morgen werkelijk bestaan. Zintuigen weten wel beter. Kennen alleen nu,…

De reis van vertrek naar bestemming eindigt waar we nu zijn. De tocht van gisteren naar morgen eindigt in dit moment. Wij zijn toevalligheden die bedoelingen werden. We zijn mogelijkheden die veranderingen zijn. Sommigen veranderden in mens. Velen werden slimme ratten. Massa's werden grijze muis. Van nature zijn mensen éénzaam.…

De Ziener ziet hoe blinde kijkers kijken. De Luisteraar luistert naar dove sprekers. Ons Bewustzijn laat en leert. Leert blinde sprekers Luisteren. Laat dove kijkers Zien. Wie of wat regeert.…

Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven De aarde zal zijn die dan naar ons niet vraagt. Gij weet dat ze altijd eendere vreugden draagt Als waar wijzelf ons aandeel van verworven. Wij hebben vaak haar blijde gaaf bedorven Door zorg die om de dag van morgen klaagt. Door eigen ondank langer niet geplaagd Zien wij door anderen haar geluk bëorven…

Als 'k u zo lief niet had, mijn aarde, zou ik Zo niet begere' u in een droom te vieren, Maar al uw steden en al uw rivieren, En bos en berg graag in één beeld beschouw ik. Als kind al zocht ik u, mijn aarde, en wou ik U kennen heel, uw hemel met zijn vieren, Uw oceanen waar uw winden gieren, Uw blank-zeilende wolk, zwerk zwart en rouwig; Uw…

Tussen breedsprakigheid en nietszeggendheid spreekt de nuance. Tussen kortzichtigheid en misverstandigheid lacht de humor ons toe. Tussen ernst en lichtvoetigheid toont ijdelheid een spiegel waarin clowns ons laten kijken. In de ruimte die ze zelf scheppen dichten dichters hun gedichten. In de ruimte die ze zelf zoeken vertellen narren…