Netgedichten

netgedicht (nr. 69.457):

Ademstorm

Adem verbindt al wat leeft
met de wolken en de wind.
Zie, hoe wilde gedachten razen
en uitgedoofd weer verder gaan.

Hoor, hoe adem in longen ademt
en uitgewerkt naar buiten gaat.
Voel, ons wilde levensbloed
dat als rivieren stroomt.

Zie, hoe hetzelfde water
door plantenwortels vloeit.
Het is dezelfde lucht
die bladeren doet trillen.

Het is dezelfde levensadem
die als ademstorm
door onze wilde haren waait.

Oude dichters verliezen niets,
zolang hun hart blijft kloppen,
zolang ze adem blijven halen.
Genadige gedichten blijven.
Zo verliezen oude dichters
ook hun wilde haren niet.