inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.456):

aanname

op het tijdstip van ontwaken,
gespitst op het meest iele wolkenveld
dat zachtjes door het donker glijdt

bereid een bestaan aan te vechten
waaraan hij nauwelijks deel had;
wat hij zich herinnerde is gewist

op zeeniveau, ondoorwaadbaar,
langs de boorden van wat in de
volksmond definitief heet -

wat ik niet ongedaan kan maken
ligt buiten elke toekomst alsnog
in het verschiet, zo dacht hij

Schrijver: Iniduo, 29 december 2019


Geplaatst in de categorie: individu

1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 56

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)