Hartenkreten

hartenkreet (nr. 52.594):

De droom van Knor

In mijn smakelijke droom vannacht
had ik drie biggetjes gekocht
omdat ik vlees zo lekker vind.
Ik noemde ze Knir, Knar en Knor.
Zwijnsvriendelijk woonden ze
in onze lekke schuur.
Ze hadden een zwijnenstal gemaakt
en een modderpoel gewrocht.

Mijn biggen denken nu
dat ze zwijnen zijn
die smakelijke mensen houden
omdat zeugen lekker zijn.
Zo denken zwijnen
over onze vetgemeste vrouwen
die in nette huizen wonen.

Mannetjes, die zeugenjagers zijn,
sturen ze verwilderd in het bos.
Zo denkt mijn kleine Knor.
Zo leeft mijn kleine zwijn.

In mijn droom ontsnapte Knor.
Dat is zijn activistisch dierenrecht.
Ik vond hem in het bos terug.
Hij zocht er omlaaggevallen eikels,
is daarna op hoge herenjacht gegaan.
Zo leeft een bevrijde Knor
zijn avontuurlijk zwijnsbestaan.

Zo deelde hij desgevraagd mee,
ik jaag niet voor het vlees,
omdat hoge heren heel erg smaken,
naar zwijnenbeer.
Ik schiet op heren voor de gein.
Helaas ervaart mijn Knor
dat hoge heren jagers zijn.

Hoe mijn droom afgelopen is?
Als merrie in de nacht.
Knor werd gevangen en gedood.

Knor is mijn koosnaampje.
Goede morgen Knorre,
knort mijn lieve vrouw.
Goede morgen lieve Piggy,
knor ik terug.

Toen werd het de hoogste tijd
om pantoffels aan te schieten.
Tijd om doodsbang en razendsnel
uit ons uitgeslapen bed te gaan.