Netgedichten

netgedicht (nr. 69.489):

Prioritijd voor 2020

Een heel leven duurt maar even,
laat staan het vorige jaar,
dat, was dat gisteren alweer,
veel te vroeg is overleden.

Eventjes, straks, nu, later?
Tijd leeft zoals water stroomt.
Moderne mensen leven snel!

Een neef van mijn vader,
het is al lang geleden,
moest nog even sigaretten halen,
op de verjaardag van zijn vrouw.
Hij is voor altijd weggebleven.

Het is de hoogste tijd geworden
om even stil te blijven staan.
Bij stilstaand water dat rust,
in een maanbeschenen meer.

Het is hoog tijd geworden,
dat we de tijd vertragen.
Kwantiteit is te veel.
Kwaliteit te weinig.
Prioritijd genoeg.

Laten we de tijd vertragen. Dus.
Van eventjes naar altijd,
en dan weer terug naar NU!
Naar waar we samenleven.
Met planten om ons heen.
Met mededieren.
Medemensen.
Iedereen.

Ik wens jullie allen,
zonder uitzondering,
veel prioritijd toe,
voor twintig20
en daarna.
Vandaag.
NU!