Alle inzendingen van Anneke Haasnoot

Nee, zonder u was ik hier niet geweest U bent van La Superba de auteur? De dichter knikt, bepaald niet in mineur Zijn leven is in Genua een feest Behoorlijk lange haren zijn het meest Opvallend aan de Hollandse seigneur Daarnaast is hij een aangenaam causeur Die niet veel op heeft met de hokjesgeest Tussen de werkelijkheid en fantasie…

Sonnetten zijn een soort berijmde psalmen Dacht ik toen ik de lade opentrok Een boekomslag zette mij voor het blok Ik hoorde weer het ouderwetse galmen Ik rook weer mint, Eau de Cologne walmen Het orgel dreunde en ik, zondebok, Wist in mij weer een kleine jokkebrok Ik deed alsof en dominee bleef talmen Zoals apostelen naar voedsel visten…

Hij had met zijn geboorteplaats geen band Vond het milieu benauwend en bekrompen Maar ’s zomers waren er de waterpompen Een uitkomst na een dagje aan het strand Het lessen van zijn dorst, schuren van zand Het wassen van zijn kleine kindervoeten Die dingen konden al het zilt verzoeten Waardoor hij veel te vaak werd overmand Beschonken als…

Zonovergoten, schaduwrijke natuurtuin Je weidsheid is blik verruimend Je kerken en zerken prediken nog Standvastig een eeuwenoud evangelie In de geur van je rozen schuilen retraites Barbaarse kruistochten, vrome pelgrimages En bedevaarttekens van lood of goud Je schenkt ons een Jakobsschelp, geeft een Bidsnoer van letters mee, een spiegelmedaille…

Het huilen van de eigen borelingen Konden wij moeders nauwelijks verdragen Er stapelde zich steen op lege magen Toen wij als min richting verdienste gingen Het rijkeluiskroost kon het ook niet helpen Dat het bij de elite was geboren Dus zoogden wij het zonder te ontsporen De tranenvloed was nauwelijks te stelpen Wanneer wij ‘s nachts eenzaam…

De vrouwen van houthakkers en flotteurs Begonnen toen het gas zijn entree maakte De toevoer van de bomen daardoor staakte Te denken hoe vul ik mijn platte beurs? Nu in Parijs haast niets meer valt te stoken De huizen er van steen worden gebouwd We zijn en blijven weliswaar getrouwd Maar er zijn donkere tijden aangebroken We blijven regelmatig…

Hoe roestig zijn de ijzeren ledikanten Hoe lastig is het zoeken naar Pompon De beeldhouwer die terug is naar De Bron Creëerde dieren, kleintjes en giganten We vinden hem dicht bij de kerk begraven Zien op een stenen paal een condor staan Getoeter kondigt luid een bruiloft aan Het zonlicht koestert duiven, maar ook raven De bruidegoms zijn…

Bourgogne In bloed gedrenkte rozen Tegen pokdalige muren Gedenktekens vol namen Belommerde tuinen Reflecterende meren Insecten die Weesgegroetjes Zoemen, vogels die flyers Zingen met n’oubliez pas Akkers zijn er vierkant tegen Willen cirkels doorbreken Geluidloos waken straaljagers Over de vrede, toch? Aan een boomtak hangt…

Het kerkje aan het oog onttrokken Door vol geworden voorjaarstwijgen Bewaart geruime tijd het zwijgen Weet me een schrijfsel te ontlokken Sinds Christus op een wolkenwagen De hemelen werd ingereden Werd er voor wederkeer gebeden De mens was bang, terneergeslagen Wel is er kort nadat Hij ging Nog iets opmerkelijks geschied Tijdens een godsdienstoefening…

Het regent vreemdsoortige pijpenstelen Ze spuiten van boven direct op mij neer Ze halen de roest weg, verwijderen zeer Opdat ik mijn geest in balans kan bevelen De noodzaak is nu verstoken te blijven Van andermans lijden en ballast en kwaad Te mijden het ongevraagd geven van raad Ik ben nu gezandstraald en dat kan beklijven De drukpers der…

Het watervolkje dut in vroege weiden Uit lentegroen lawaait de puberteit In mij verpopt de lotsverbondenheid Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden Tot wederopstanding en het verspreiden Van denkbeelden beïnvloed door habijt Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid Teneinde moord en doodslag te vermijden Het valt niet mee te gaan van…

Voor weinig geld van Internet geplukt Een literair historische kroniek Geschreven voor Oostindisch doof publiek Door Rudi Kousbroek die ermee verrukt Het schudt je wakker wat er staat gedrukt Het maakt een lezer kwaad, melancholiek Rijt wonden open, maakt van heimwee ziek Het hekelt, hoont, gaat onder haat gebukt Voor hen die zich voor…

Hij wenst voor De Creaor te verschijnen Met het geheim waarmee hij is geboren Hij deed zijn zware arbeid naar behoren Maar de melancholie wil niet verdwijnen Hij zoekt soelaas in middelen en wijnen In liefde, schrijven, reizen en ontsporen Begeeft zich op glad ijs en raakt bevroren Start stil de bouw van het zichzelf omheinen En dodelijk…

Het laken door de voorjaarmist geweven Bedekt nog water, weilanden en veren De bloemen, nu nog dicht, zullen floreren Wanneer de zon het sein daartoe zal geven Een zeemeeuw krijst, al is het goddank even Het wordt snel stil en roze bloesems eren De maand april zoals talloze keren Al werd bezongen en is neergeschreven Het levensbidsnoer zegt…

Met hart en ziel werpt ze zich in zijn Ring Deelt met fluwelen handschoenen Plaagstootjes uit, ook onder de gordel Het is lichtgewicht tegen zwaargewicht Beseft ze als hij steeds meer bevriest Flink bekoeld verlaat hij het bokspaleis Laat haar vrijwel knock-out achter onder Laserstralen, spiegelbollen, in rook gehuld Versuft hangt…

Voor mij zal het papier thematuin blijven Ik zal er zaaien, oogsten en verdwalen In een klein theehuis schenk ik reisverhalen Een inktvijver toont takken met olijven Het onkruid zal mij vaak tot wanhoop drijven Ik zal The Poppies van Mccrea vertalen Een eigen Flanders Field zal ik ompalen Waarboven leeuweriken psalmen schrijven Amor en Psyche…

De zon haalt de vorst van de daken De mollen bezetten de dijken De wind tracht een geest te bereiken Die los is geraakt van zijn baken Die duivels ziet, monsters en draken Die alles opnieuw moet bekijken Er zullen veel maanden verstrijken Die opgaan aan smerigheid braken Totdat hij volkomen genezen Het leven weer weet te omarmen Verheugd…

Al lang beschreven schrijvers de Germanen Als onbehouwen, achterlijk en zot Rond 1500 lachten bij ’t schavot Veroordeelde plus massa zich nog tranen Het Lage Land had vreemde onderdanen Hoe droevig was hun troosteloze lot Geen kleren en verkleumd tot op het bot Dat vroeg gewoon om drinkende kompanen Een land, geplaagd door stormen en door…

De dichter laat hierbij zijn lezers weten Dat hij zijn pen voorgoed heeft neergelegd Er komt niet veel van schrijven meer terecht Hij wordt te ziek, gaat beven, trillen, zweten U zult hem op den duur wellicht vergeten Wat rest heeft hij in verzen u gezegd Hij laat wat doeken na, ze zijn niet slecht Ook Jezus werd door hem breed uitgemeten…

Ik maak u tot voyeur Volg mij, ik neem u mee Daar ligt mijn jachttrofee Ja, ik had de primeur Verschiet u nu van kleur? Dit is geen nouveauté Maar wel een odyssee Waarbij ik nimfen keur Heerlijk is het bespieden Ze is geheel mijn smaak Ook Eros komt tot rust Ik zeg u brave lieden Weet dat ik straks haar schaak Hoe dierlijk is mijn…

(burgemeester Aboutaleb Rotterdam) De Lichtstad is de Lichtstad nu niet meer Begaafde cartoonisten zijn gedood Ze tekenden satire voor hun brood Er kwamen mannen, elk met een geweer In de vergaderruimte ging men neer Ontsteltenis alom, alles werd rood Ook buiten waren er in stervensnood De godsdienstwaanzin ging razend te keer Parijs…

Haar gezicht beschaduwd Doet zij maar alsof zij slaapt De toorts kan nog altijd gaan Branden nietwaar? Zelfs Cupido suggereert wellicht Een vertoeven in dromenland Misschien wil ze hem wel, de satyr Draagt ze maar wat graag zijn kroost Hoe bevallig ligt ze erbij, deze tedere Liefelijke, eeuwig belaagde nimf en Half godin Ooit…

In mij een soort van Nubische prinses Ze huist er nu schat ik een maand of twee Ze sleept een half geraamte met zich mee Wat is dit voor bizarre levensles Het is een uitermate vreemd proces Wat het wil zeggen, ik heb geen idee Is zij een aanwinst of een boze fee Of louter vorstelijke heerseres? Ze is slavin geweest in kopermijnen Vertrouwde…

Ik ben al thuis Maar mijn hart huppelt nog Achter fanfare De Eendracht Vaart nog rond met de gids Die het evenbeeld is van de Adam op Van Eyks polyptiek Het hangt nog rond op de Kermis, spreekt met leerlooiers Wolwevers en vrije schippers Het huivert nog bij een terechtstelling Schiet textielarbeiders te hulp, prijst De spinmachine…

Pens, graan en laken Wijn, wol en bieren Vis en rivieren Gilden en draken Opstand en staken Kerken en kieren Zwaaien en zwieren Trapgevels, haken Naar Hemel en Hof Dan, op een polyptiek Het Lam Gods, ik als ooi Weet weldra ben ik stof Hoor ik engelenmuziek Gent is Gruut, Waterzooi Bloemen, taal en mystiek…

Amerika vindt het meer dan genoeg Geen grondtroepen in vreemde, verre landen Nadat het menigeen ten grave droeg Neemt het voortaan een ander heft in handen Hoewel het ooit aan het bevrijden sloeg Geeft het slechts luchtsteun nu en felle branden Het wil geen rouwportretten meer aan wanden Verminkte mannen in zijn ziekenboeg Mensen voor immer…

Gelezen in het Oude Testament Hoe God bestraffen kon, razen en tieren Bedreigen kon de mensen en hun dieren En hoe Hij zich gedroeg; inconsequent Hij sprak zichzelf dus tegen, permanent Hij hield van pest en schurft, nee goedertieren Dat was Hij niet bepaald, wanneer Hij gieren Als lijkenpikkers aandroeg; het serpent Je baktrog en je korf…

Al eeuwen jagen wolkenluchten Voorbij wijd open mensenogen Staan veelbelovend regenbogen Boven te vaak geslaakte zuchten Laat oorlog vele volkeren vluchten Kust schaduw zacht het onvermogen Verschijnt de zon te opgetogen Gaan er hardnekkige geruchten Dat ooit de aarde nieuw zal zijn En haar bewoners welbewust Niet meer gehinderd door hun…

De taal is haar lang lief geweest Maar nu ze ouder wordt, vergeet Ze hoe haar allerliefste heet Grijpt ze naar pop en knuffelbeest Merk je dat ze niet langer leest Vergeten is hoe of ze sneed Het brood, de groente, hoe ze leed Aan het verwelken van haar geest Teloorgang van een woordenschat Die groot en indrukwekkend was Ze schudde verzen…

(oftewel van mysteriespel tot klucht) De geestelijken deden aan toneel Het kerkvolk kon op die manier iets leren Als het vertoefde in het Huis des Heren Viel het ontzag en opluchting ten deel Het was rond dertienhonderd functioneel Om Bijbelteksten zo te ensceneren Ook wereldsen gingen het uitproberen Dat zorgde voor een brok in clerus’…