inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.409):

Tranenwaas

Als een meeuw in de mist te verdwijnen
Zo melancholiek was het Indische kind
Het werd in het boerengehucht niet bemind
En de tropenzon wou er niet schijnen

Als een meeuw in de mist te ontkomen
Aan de Hollandse pot waarvan werd geijsd
Verlangend naar klamboe en baboe en rijst
Op een cruiseschip naar Java te stomen

Het was toentertijd een bekend gegeven
Dat goede in Nederland opgeleiden
Wat aanzien wachtte en enig gewicht

En keerde men weer dan was men verheven
Dus meer dan koelie en inlandse heiden
In een waas van traan kwam thuis dan in zicht

Schrijver: Anneke Haasnoot, 2 april 2016


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 253

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Hanneke van Almelo, 9 jaar geleden
Mooi hoe je de innige heimwee onder woorden brengt. Mijn ouders, beiden in Indie opgegroeid, zijn altijd het verlangen naar daar blijven voelen.
Ton Hettema, 9 jaar geleden
wat een oceaan aan tragiek
verdrast de grond waarop
het mensenras naar houvast zoekt...
Han Messie, 9 jaar geleden
Gedicht van uiteenlopende beloften, waar Weemoed de scepter over zwaait.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)