127 resultaten.
Specie
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 3.455 Elk in haar waarde gelaten
niet tegen maar naast
versterkend wat samenhang bevordert
monden praten oren luisteren
ogen kijken hart bereikt
bouwstenen stapelend
stapelend tot een gebouw
van solide vriendschap
met specie van aandacht en liefde
daar mogen de stormen des levens
aanval op aanval waaien
zon en regen vat op hebben
maar ramen…
St. Palus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 965 Ze zat in de zon
met haar zonnebril op
ze had iets berustends,
de tijd aan zichzelf
de jongen die haar
de bestelling kwam brengen
kwam loom-onverschillig
de onze opnemen
nog voordat wij de
eerste slok tot ons namen
stond zij alweer op
en verdween uit het zicht
de wind die het zand
meenam langs het terras
voerde ook, 'en- passant…
Stap
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.207 Hij sluit geen deuren achter zich.
De jongen die hij is geweest
verlaat de ruimte die hij kent
het onbekende tegemoet.
Hij houdt zijn adem even in
dan, even dralend bij de poort
waarachter al het andere is,
besluit hij, ('hartstikke bedankt'),
dat hij zijn eigen weg moet gaan,
ons, die het weten kunnen, latend
bij waar wij ook weer waren…
Ster
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 4.466 Clara is langs geweest
het huis ligt vol met sterren
van heinde en van verre
liggen zij uitgezaaid
in de verstuurde brief
die wij van haar ontvingen
liet zij de woorden zingen
het lied van leed en lief
.... en jaren naderhand
als wij zijn uitgeflonkerd,
de schemering haast donkert,
dan lícht er aan de kant
een vonk, een niet-verwachte…
Stilte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 894 handgeschreven
zonder geluid
als voetafdrukken
in gevallen sneeuw
'eerder' gevat
in een kader,
-als op het strand van
St. Malo, o god-
dat ik kuste,
één voor één deed,
voor ik alles op-
borg, en het hart
dat blijft kloppen
laat zich horen
in desondanks
oorverdovende-…
Stilte
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 782 Stilte in de straat
stilte plakt op de muur
op de glimmende steentjes
in de stoel met de kussens
op de marmeren tafel
onder de autobanden zelfs
stil is de vochtige volle maan
de spaken van de fiets
de druppel in de kolk
de dichte jalouzieën
de stilte geurt in geel en groen
de stilte zoemt de stilte suist
de stilte houdt de adem in…
Terwijl
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 601 Die avond trilt de telefoon
zet in beweging die al gaande was
maar in bedekte termen stikt
terwijl de avond op de toppen
van opgewarmde afkoeling
terrasvolk op zijn bodem heeft
vergaat een wereld, wordt
de meter weer op nul gezet…
Tesnelsonnet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 172 Het scherm is vaak meedogenloos:
voor wie er voor zit met de giechel
als consument, is het geen spiegel
maar een gevulde toverdoos
het echte beeld van leven dat erachter schuilt
toont ons de zachte Kant die net niet huilt…
Thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 485 Blauwe lucht met wolkenveren
blij gebeier uit de toren
mandarijnen ingemaakt
nieuw groen schort met pannelappen
gastvij geurend is de keuken
glaasje binnen handbereik
flessen en papier verdwenen
vrolijk klep- en glasgerinkel
fietstassen geleegd
Blauwe lucht met wolkenveren
blij gebeier uit de toren
mandarijnen ingemaakt…
Thuiskomst
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.703 kortstondig vervuld verlangen
ademloos op elkaar geworpen
na de verhalen in elkanders
armen liggend, stilgevallen…
Tij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 380 Het stuivende zand vooruit
de schitteringen in het water
de schelpen op de pier en
in de rug duwt dertig jaar
Er was een ander strand
en later lag in het verschiet
twee blonde kinderen, een hond
een kar, getrokken door een vrouw
het duin op naar de top en
naar beneden door het mulle zand
de zilte zeelucht als afrodisiacum
latent aanwezig…
Toegift
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 342 Niet het geluid van uilen in de wouden
noch geuren van het afgevallen blad
geen donkerblauwe lucht bezaaid met sterren
of wind die langs het zwarte water strijkt
de zomer laat zich dit jaar niet verjagen
al geven wij haar voorsprong van een uur
weer bloeien bloemen, vliegen vlinders
een broze toegift van moeder natuur…
Toekomstperspectief
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 5.235 Op deze mooie zomeravond
maak ik, terwijl ik planten giet,
de som op van mijn werk en
vrijetijdsbesteding en ik
kom tot de conclusie dat
mijn baas een aso was
toen hij me plotseling ontsloeg
hoe langer het geleden is
hoe meer ik hem ga haten
hij, met zijn doktersaspiraties,
zijn mooie ogen en zijn lieve lach
en binnen willen zijn op zijn…
Tussen twee huizen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 433 Het bekende vertrouwde onderdak
binnenste met uitzicht op muren
planten in potten, een perzikenboom
maar klein en intiem, mijn geboortestad
in deze windstilte, dit niemandsland,
de zondag, geluid van een tikkende klok,
geliefde muziek om bij wakker te worden
onbekend moet nog worden veroverd
theorie snelt praktijk hier vooruit
naar een…
Une succession ab intestat
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 224 Het regent, en de donkere straten
glimmen, het raam beslaat
de vensterbank bezaaid met
pareldruppels en de wind
ruist door de toppen van de bomen
het licht brandt aan de overkant
als elke nacht; de straatlamp schijnt
een muur vangt mijn gestreepte silhouet
op tafel ligt de print van Monflanquin
twee weken eerder in het zonnelicht
vanuit…
Vader, dag
netgedicht
1.0 met 24 stemmen 2.524 Ver van jouw graf
in de grond der geest
dichterbij, sindsdien
ben ik hier denk ik daar
dag paThé, hier zijn
mijn bloeiende woorden…
Vast
netgedicht
1.0 met 27 stemmen 3.560 Zij flitst voorbij
de blik vooruit gericht
een lichte vlek
op weg naar school
zij zet zich vast
voor altijd op mijn
netvlies brandend
kleindochter lief
zij mist mij niet
zoals de zaken zijn
zoals het hoort:
zij weet mij hier
volgende keer
wanneer zij weer passeert
ben ik verhuisd
maak ik kwartier
Ik ga voorbij
de blik vooruit…
Vasthouden
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.051 die éne dag,
waarop het hemelblauw
dwars door de toppen van de
hoge peppel schijnt
die éne middag
wanneer alles in een
grote harmonie passeert
de zon, de bootjes door de Vliet
voor het Archief van de Gemeente langs
de kat die als een sfinx
blijft zitten op een steen
de hond, die schaduw zoekt
en ik, in schommelstoel met plaid,
die warmte…
Vermoeden
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 532 Terwijl de lente het terrein verovert
om haar lichtzinnige bestaan ten toon te spreiden
rijst een vermoeden van vergankelijkheid
hoe veelbelovend mijn perzikboom ook bloeit
(Soupçon
Tandis-que le printemps gagne le territoire
pour afficher son existance léger
s'éleve un soupçon de fragilité
de mon pêcher en fleurs si prometteur pour…
Virtuoos
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 772 Hij viel als zegen uit de hemel
sloeg op papier zijn vleugel uit
vervolgens zette hij de toon
zwijgend, kon niet anders dan
zijn vingers late tolken,
met stomheid slaand
die hem hadden gevonden
één zwarte toets te weinig
ontbreekt de sleutel nog
tot: hoe hij is geworden
of wie hij achterliet
muziek is zijn talent
zijn instrument plaatst…
Viswedstrijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 407 Er zat een visser in het park
op leeftijd, bontmuts op het hoofd
de grijze poedel die hem vergezelde
was op de kou gekleed in rode trui
'Waarom laat u uw hond niet los'
beginvraag van zijn monoloog
'Omdat hij vast zit aan de riem'
maakte mij klaagmuur en publiek
de wereld kende geen geheim
hij had het hier nu wel gezien
zoon van zigeunerin…
Vogel-uur
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 526 De meeuwen slapen nooit
ze kwekken en ze krijsen
maar als het vogel-uur begint
wanneer het licht de hemel kleurt
begint een merel hen te overstemmen
het 'tè-tè-tè' verstomt
en rollende octaven
zetten de toon der ouverture
van alledag in zomertijd
geen dirigent, de meesterzanger
zet hier de toon, en 'tú-tú-tú'
vallen zij in, de koorgenoten…
Voorbij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 489 Zeven uur vroeg op de zongagmorgen
open de deur, stap de buitenlucht in
loop met de hond en de poes het talud op
kijk naar de struiken, de bomen, de lucht
adem de vochtige aarde, voel tinteling
luister het water, de straten, geluidvrij
boven de stilte begint een zacht zoemen
een koeren, een neuriën, tweestemmig getuned
...halzen gestrekt…
Vreemd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 296 Mevrouw Verdonk blijkt echt een stemmentrekker
voor de Partij voor Vrijheid en Democratie
het 'duizendt' haar gewoon, is wat ik zie
zij zegt: ik ben zo blij en 't voelt zo lekker
het recht-door-zee weet zij goed te benutten
mag ik er éven langs, Pardon, meneer Mark Rutte…
Vrij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 659 Zij heeft geen huis
zij zwerft door haar gedachten
zij woont tussen haar oren
onder haar schedeldak
zij sluit haar ogen voor de dag
en als zij terugkruipt in haar schulp
beweegt zij zich in slakkengang
de aarde draait in het heelal
aldoor haar ronde om de zon
zij weet van geen begin noch eind
zij sleept haar muren met zich voort
zodat…
Vurige tongen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 540 hij dacht meer dan hij sprak
niemand zou hem begrijpen
ideeën liet hij rijpen
tot hun omhulsel brak
wat zich daarna ontvouwde,
't zij cryptisch voor de één
eenduidig voor de ander
binnen- of buitenlander,
zijn taal was algemeen
niet op een kille toon
gesproken of gezongen
maar met vurige tongen,
en niet door hem alleen…
Wacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 394 Terwijl de Tour dit land gevangen houdt
en al wat wielen heeft zich koning waant
hoor ik de duiven door het open raam
hun roe-koe-koe telt in geen klassement
het alledaagse wordt hier weggefietst
soms begeleid door een bevlagde zot
die bij wil houden met zijn benenwerk
de karavaan die op pedalen trekt
een col, een plat, dit alles schiet…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 457 Dag stad, dag oude binnenstad
motregengrijs op tweede-kerstmorgen
dag huizen waar ik heb gewoond
nu mag een ander voor je zorgen
de Gehoorzaal heeft haar deuren dicht
groene laarzen staan in een etalage
het Stadhuis baadt in schijnwerperlicht
ik draag mijn zestig jaar bagage
dag Breestraat, Pieterskerkchoorsteeg,
dag kerken, Singels en…
Watersnood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 541 De regen borrelt in de afvoergoten
het houdt niet op het gaat maar door
het stroomt het boert het sist het gorgelt
lispelt en treiter-plaagt de oren
het sopt en zuigt tot op het bot
in gangen hangen klamme jassen
bedompte geuren te verspeiden
niet te vermijden spruitjeslucht
nat Nederland drijft op het grondsop
graspollengroen op vette…
Wittebrood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 585 Vijf zwanen glijden over het water....
ruim vier eeuwen later nadat
Lumey de stad binnenvoer onder
de hoge brug aan de kade van Boisot
waar de Vliet de Singel kruiste
en de molen op het bolwerk stond
kwamen geuzen hen ontzetten
die niet meer te eten hadden
wittebrood brachten zij en
haring aan de uitgehongerden
....en op die plek, daar…