Netgedichten

netgedicht (nr. 7.261):

Virtuoos

Hij viel als zegen uit de hemel
sloeg op papier zijn vleugel uit
vervolgens zette hij de toon
zwijgend, kon niet anders dan
zijn vingers late tolken,
met stomheid slaand
die hem hadden gevonden

één zwarte toets te weinig
ontbreekt de sleutel nog
tot: hoe hij is geworden
of wie hij achterliet

muziek is zijn talent
zijn instrument plaatst hij
in vederlichte zeepbel
zet zwaar de schaduw aan

dit broze universum
stoelt op zijn zekerheden
waarmee hij het verleden
nu woordenloos vertolkt