Toekomstperspectief
Op deze mooie zomeravond
maak ik, terwijl ik planten giet,
de som op van mijn werk en
vrijetijdsbesteding en ik
kom tot de conclusie dat
mijn baas een aso was
toen hij me plotseling ontsloeg
hoe langer het geleden is
hoe meer ik hem ga haten
hij, met zijn doktersaspiraties,
zijn mooie ogen en zijn lieve lach
en binnen willen zijn op zijn
hooguit vijftigste verjaardag
ze moeten nodig zeggen,
verwende dertig/veertig-jarigen,
dat wij, de vijftig/zestigers
te lui zijn om te werken,
als zij ons eerst verwijderen:
te oud, te duur, te eigenwijs,
dus geef ze een 'jaarsalaris' mee
vervolgens heten we te lanterfanten,
wij, die hun grootouders verzorgen
en niet van hun verwachten
dat zij ooit voor ons zullen zorgen,
we spaarden voor zelfstandigheid
voor als wij tien jaar ouder zijn
nu zijn we nét gewend
aan weinig geld, want 70%
van 't laatst-verdiende loon,
veel vrije tijd voor mantelzorg,
kijk uit, je moet beschikbaar zijn,
de arbeidsmarkt wacht ademloos
op wekelijkse sollicitaties
geaccepteerd moet: passend werk
en reistijd van anderhalf uur
en werk beneden je niveau
drie maanden proeftijd voor
de baas die op je zit te wachten
een investering van het Rijk
dat alles zwaar gesubsidieerd
met aan het eind, na zestien maanden
de halte van het 'reïntegratietraject'.
Geplaatst in de categorie: werk