Netgedichten

netgedicht (nr. 9.178):

Vrij

Zij heeft geen huis
zij zwerft door haar gedachten
zij woont tussen haar oren
onder haar schedeldak

zij sluit haar ogen voor de dag
en als zij terugkruipt in haar schulp
beweegt zij zich in slakkengang

de aarde draait in het heelal
aldoor haar ronde om de zon
zij weet van geen begin noch eind

zij sleept haar muren met zich voort
zodat wij niet haar lippen zien
bewegen in een eeuwig: vrij