Alle inzendingen van Cees

Er was een droom van duizend mooie jongens Op witte paarden rijdend door de nacht Met wapperende zachtfluwelen kleren Ze hadden heel het leven in hun macht De aarde draaide door hun galopperen En waar zij reden, werd het nooit meer licht. Hun schoonheid was alleen nog te bezweren Door ’t magisch ritueel van een gedicht: Er was een droom…

De jonge man aan zijn tafel is een oude man, gewikkeld in een krant. Het is middernacht, de diepvriesmaan vermoedt de weg waarheen maar wil nog niet. Een geest beheert het boek waarin het lot gelegerd is, de schrijver is afwezig, 'komt zo terug', pas op de winkel! Uit het verleden sluipt een zin, gecamoufleerd, de laarzen op de straat…

De klok tikt De tijd terug Naar een verleden Dat wij vergeten. Om te gaan Naar het heden Niet geleerd Van onze fouten.…

Ik loop op een weg Die leidt naar nergens Te komen Waar ik niet wil zijn Te zoeken Wat ik niet kwijt ben Te zien Wat ik niet wil zien Te horen Wat ik niet wil horen Te weten Wat ik niet wil weten Ik wil mij omdraaien Maar dat gaat niet De weg leidt naar nergens…

In een duister woud, zeker, en het midden al jaren voorbij, hoefde ik geen volkstaal meer uit te vinden. Niets wat ik had te zeggen kon daarin nog klinken, mijn woorden waren weer latijn geworden, onleesbaar, gesloten. Dichter, klerk, geheime diaken van de kleinste gemeente, de afkerige sekte van verhulde beduiding, gewend naar zichzelf…

Jouw liefde voor mij Intenser dan de zon. Mijn liefde voor jou Dieper dan de oceaan. Onze liefde buitenaards. Jouw liefde voor mij Straalt uit je ogen. Mijn liefde voor jou Te lezen van mijn gezicht. Onze liefde is buitenaards. Jouw liefde voor mij Zit in al je gebaren. Mijn liefde voor jou Klinkt door in mijn stem. Onze liefde is…

Langzaam daal ik af in de diepte Van mijn rusteloze en zwarte ziel. Een uitweg zoekend naar de zon Verduisterd door mijn sombere gedachten. Strak staar ik voor mij uit Onbenaderbaar voor iedereen. Liefde komt niet binnen, Liefde geven kan ik niet. De dag is zo donker als de nacht Geen licht aan het einde van mijn weg Liefde ketst af…

Je bent mijn rots in mijn donkere diepten Mijn houvast in emotionele tijden. Jouw schouders dragen mijn lasten Jij absorbeert mijn helse pijnen. Je lijkt onaantastbaar in je steun aan mij En niemand ziet jou vertwijfeling. In je ogen een sterke blik die van geen wijken weet Heel alleen dan vloeien tranen die niemand ziet. Ik kijk in het…

Vanaf het begin van mijn leven Een muur om mij heen van gewapend beton. De wereld daarbuiten kon mij nooit raken En ik eenzaam en alleen daarbinnen. Mijn leven één groot toneelstuk Ik de hoofdrolspeler en regisseur. Emoties binnengehouden, gevoelens weggestopt Niemand die mij raakte, niemand die mij kende. Toen kwam jij mijn leven binnen…

Ik ben de blauwbilgorgel, Mijn vader was een porgel, Mijn moeder was een porulan, Daar komen vreemde kind'ren van. Raban! Raban! Raban! Ik ben een blauwbilgorgel Ik lust alleen maar korgel, Behalve als de nachtuil krijst, Dan eet ik riep en rimmelrijst. Rabijst! Rabijst! Rabijst! Ik ben een blauwbilgorgel, Als ik niet wok of worgel,…

Je wandelde mijn leven binnen Je veroverde mijn ziel en mijn hart Jij jong, mooi, vrolijk en vrij Ik ouder en gebonden Een onmogelijke liefde Elke ontmoeting deed mij pijn Mijn liefde leek niet beantwoord Jij jong, mooi, vrolijk en vrij Ik ouder en gebonden Een onmogelijke liefde Tot die ene keer bij het afscheid Een verdwaalde kus van…

sinds een paar weken heb ik last van mieren in de keuken overdag zie je ze nauwelijks, maar 's avonds zo rond een uur of half tien komen ze uit hun hoeken en gaten dribbelen over ijskast en tafel klimmen in lege flessen en glazen en krioelen rond plekjes waar een druppel limonade of een lik jam is gemorst soms, als ik thee zetten ga,…

de zon komt op. de zon gaat onder. langzaam telt de boer zijn kloten. ----------------------------------- uit: Gedichten 1938 / 1970, 1977…

vanochtend na het ontbijt ontdekte ik, door mijn verstrooidheid, dat het deksel van een middelgroot potje marmite (het 4 oz net formaat) precies past op een klein potje Heinz sandwich spread natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd of het sandwich spread-dekseltje ook op het marmite-potje paste en jawel hoor: het paste eveneens -----…

Je moet, zegt men, een keer volwassen worden. En bedoelt dan waarschijnlijk: heel serieus over God, Staat en Vaderland meemummelen, en nooit eens roepen: 'Krijg een dikke neus!' Geen grapjes maken over het soort zaken waarmee zelfs een magnaat te worstelen heeft. Vooral, wanneer hij door een Hongkonggriepje geveld is. En plots merkt dat hij…

Zo kon het zijn: iets smerigs verlangt iets vuils voor de ochtend, de geschilderde roos wil in het meesterwerk. Het kleine wil nog iets kleiners voor onderweg, het grote koopt in bij de reusachtige dingen. Je kunt je moeilijk verweren. Je ziet de vlinder, alweer een hand groter, je ziet hoe de bloemen de grond omwoelen,…

zoals regen zoekt een natuurlijk versmelten en planten hun aarde ten zeerste bevroeden zo drijvend op een lange zijden zeewind blies jij in mijn gebied je oevers, mistiger, heb jij verdriet voortdurend op mij ingesproken zoals ook regen steeds zoekt een natuurlijk versmelten. en groeit nu dit bitter stromen rustiger, zijns ondanks, en…

schimmig vanavond jaagt die mist de velden de maan sluipt terug in dodelijke bomen nu is de grote rafelaar gekomen een herfst een doodgaan een gekwelde smeekstem hoor... ademend beweegt de aarde van heimwee om mensen te bezetten met een adem van verdriet om koeien zwaar en zwijgend in zich vast te zetten als schepen, vastgegroeid aan het…

'Kees, we gaan eten!' hoor ik Stientje roepen. Ik klap mijn schrift dicht. Ik lust best wel wat. Ik loop de trap af, strijk mijn haar nog even glad voor de spiegel, ga de kamer in. Sacha en Ellen zitten al aan tafel. Wiebe helpt Stientje in de keuken. 'Wat eten we? Weten jullie 't?' Nee, ze…

De zee onafzienbaar waarin iemand verdwenen. Op de glanzende vlakte de eenzame roeier. Komt hij of gaat hij? Mengt zijn tijd met zijn woorden, ment dat voortdurende tweetal. niet in die van de meesten, juist in de zijne, in die gedichten van zelf en van wereld is het al tijd…

Nergens in dit helaal heb ik een vaste woonplaats Schreef hij op zijn hoed van cypressen. De dood nam zijn hoed af, Dat hoort zo. De zin is gebleven. Alleen in zijn gedichten kon hij wonen. Nog even en je ziet de kersenbloesem van Yoshino. Zet je sandalen maar onder de boom, leg je penselen te rusten. Berg je stok in je hoed, vervaardig het water…

uit een gestulpte kuip uit een miesbos vol donkere wakken sliep hij de ochtend in een blote klaarwaterzwerver een muitende buitelaar het was zo mooi als een brand om hem heen o zo lelijk als witte muizen hij snurkte een gat in de nacht en liet er een katje door komen met eiwijze handschoenen aan en ja daar begon de muziek de westkust…

mooi is een kooitje met een kanarie erin heel mooi ook een kooitje met een parkiet erin met een merel erin, met een kolibri erin, een slavink erin, een bos wortelen erin blokjes marmer erin, een glas water erin maar het mooiste is eigenlijk een kooitje met niets erin -------------- uit: 'Plint'.…

Een blanke man met blauwe voeten ligt in de heldere kamer eenzaam op zijn bed zoals de maan, door geen wolken gehinderd, haar weg slijt zonder vertedering. De man let niet op de maan. Hij heeft de symbolen van zon en maan, goud, zilver, as verbrand in zijn lichaam. angstig teruggekeerd uit een wildernis spint hij een nieuw metaal uit de helderheid…

Tranen staan in je ogen Gebogen is je hoofd Jouw liefde wordt niet beantwoord En je kan er niet mee omgaan Je moet verder zeggen ze Maar je weet niet hoe Je komt er overheen zeggen ze Maar niemand weet hoe diep het zit Je bent nog jong zeggen ze Maar niemand weet hoeveel pijn het doet Want hij is de ware voor jou Maar jij niet voor hem…

Wie mij kent danst met mij Wie mij kent lacht met mij Wie mij kent huilt met mij Wie mij kent houdt van mij Maar, wie kent mij?…

HET L….DEN VAN DE WERELD * was de hape- rende eed van Dreamlands Next Topmodel het symbool van de westerse crisis niet die van het krediet want die is al verspeeld en geld maakt niet gelukkig maar van de onder- gang van de waarheid so help me God Almighty en in diezelfde week in het Beloofde Land ver- braken joden (aan…

De badknecht had een oor waar nog een North State achter paste. Hij hielp de tijd voort op een klok die niet echt liep verbood als ooit zijn club verloor een naar het matglas opgalmende aria. Weer in dat broeierige hokje; je vangt in tegels soms een glimp op van jezelf, ontdekt sporen van roest. Een nutteloze plug. Met ribbelige…

Mijn ogen zwijgen luid hoe donker is jouw donker geven alleen dromen licht zie je nooit meer ster- geflonker ik houd mijn ogen ziende dicht was het de voorzienigheid gaf de dichte mist geen zicht was zonlicht een oogverblindend feit of deed het lot jouw ogen dicht de schaduw zienderogen afgedaan wat kan kijkdichtheid jou nog leren…

ook al doe ik soms domme dingen kan het niet gaan zoals ze vroeger gingen niet alles gaat even perfect zoals het moet veel gaat er toch goed zoals bedoeld waar vind ik de juiste woorden zonder jou te kunnen raken waar vind ik de juiste woorden zonder alles kapot te maken waar vind ik een kleine toegang ook al is die nog zo klein zeg me…