Alle inzendingen van Daan

(Haags gedich) de herfs en wintâh zèn voâhbè de lammere al in de wè en zellefs me vrâh kèk lief naah mèn me god ut is dus lentuh eindenkùikes in de slaut en alle leive fok zich daud weâh wolke polle in de luch betraande auge met een zuch besef ik ut is lentuh kale strùike laupe ùit en de gezichte staan zau blè doâh dit vevloekte…

Als trainer sprak hij pure oorlogstaal. Het spel werd tot een ware krijg verheven En hij beschikte: sneuvelen of leven. Z'n bijnaam was dan ook 'de generaal'. Maar nu is Rinus dood, men staakt het vuren. Een vrede die slechts één minuut zal duren.…

de laan der lanen parelt in de zon de krokus heeft een paars tapijt geweven Café de Posthoorn blijft de gulle bron alwaar bezoekers aan hun glazen kleven Hotel des Indes start een tweede leven en kruipt voorzichtig uit een flets cocon Den Haag is hier gewoon Den Haag gebleven de baksteen blijkt veel sterker dan beton Couperus kijkt, gebronsd…

De aardrijkskunde geeft geen antwoord Op menig interessante vraag. Waarin bijvoorbeeld schuilt de oorzaak Dat men moet huilen in Snikzwaag? Woont er wellicht in Opperburen Geen burger op begane grond? Kent Kietvitshaar geen kievitsveren? Is zwijgen zonde in Roermond? In welke talen converseert men In 't Brabants Babyloniënbroek? Waarmee…

Langzaam maar zeker Deden jouw polariserende ogen De ijskap om mijn hart Smelten Langzaam maar zeker En eigenlijk oh zo snel Verbrandden je gevoelens Van pijn, verdriet en onzekerheid Langzaam maar zeker Smolt niet alleen het ijs Maar ging mijn hart Verder open…

Is gooien met wat pijltjes, net als dammen, een spelletje of toch een echte sport? Nu doe ik iemand vreselijk te kort. Natuurlijk is het sport, ik moet niet zwammen! Na zeven biertjes, baco’s, glaasjes port zal menig voetbalspeler snel verlammen of blind de bal het eigen doel in rammen, terwijl de darter dan juist beter wordt. Hij is de…

ik tel de zegeningen van de tijd verdwenen zijn de uren van vervelen met verre vrienden kan ik ‘weemoed’ mailen een MP3 verdrijft de eenzaamheid de video verstilde tot mijn spijt een DVD zou alle wonden helen een Xbox waar ik dagen mee kan spelen al kom ik nooit als winnaar uit de strijd de magnetron ontdooit het hardste ijs in tram en…

Polsstokspringen, stekelbaarsjes vangen, verstopperetje spelen, wonderen ontdekken, zwemmen in de tochtsloot, aan een 2-cents ijsco likken, op de boerderij logeren, schotsjesspringen, het leven is èèn bries geluk! Een studie beginnen, vechten voor je papieren, een vrouw veroveren, voor kinderen besluiten, je plaats verdedigen, concurrentie…

Maria bleef volharden 'ik ben maagd, die deugd is mij door niemand ooit ontnomen' 'maar hoe in Godsnaam kon dat kind dan komen' heeft Jozef zich vertwijfeld afgevraagd hij bad de hemel 'noem mij toch de dader' maar kon het niet geloven: 'God de Vader?'…

Hij heeft zich al die jaren ingezet voor huisdier, echtgenote, dochters, zonen. Vergeefs gehoopt dat men hem zou belonen. Hij overpeinst z’n Waterloo in bed. Z’n hersenspinsels kennen geen verlet. Hun dagen zijn gevuld met slopen, honen van ‘t gasthuis dat ze ongenood bewonen. Ze kalken ‘onbenul’ op zijn brevet. Van armoe zoekt de stakker…

ze lijdt met vogels in een kooi gevangen ook voor de walvis laat ze menig traan de groene vrede staat bij haar vooraan haar leven is een, dierlijk haast, verlangen naar koesteren van schepsels, naar humaan behandelen van wezens wier belangen voor mensen (wee die gluiperige slangen) al eeuwenlang slechts mondjesmaat bestaan haar liefde…

(bij de dood van Theo van Gogh) de wijde wereld praat met vele monden een vreemde kun je zelden slechts verstaan de jood is doof voor de mohammedaan de laatste zal een christen nooit doorgronden de toren wist een brede kloof te slaan het steile pad werd door geen mens gevonden de nevel heeft de dolenden verslonden en nectar smaakt naar gal…

natuurlijk was hij elke avond zat in drank verzonk het opgelegde leven de linkervuist was steevast hooggeheven hij schoor zich niet, verweekte niet in bad natuurlijk ging hij wonen in die stad waar strijd met kapitalen werd geschreven er werd in open wonden zout gewreven hij was te slim voor galg, te snel voor rad natuurlijk kwam hij op…

het ochtendblad was blank, de ether zweeg geen mens op straat, geen auto was te horen de telefoon had het contact verloren de schappen in de winkels bleken leeg de trams en bussen stonden als bevroren vanuit de onbewogen singel steeg een dichte muur van damp, ik keek en kreeg het vreemde beeld opnieuw te zijn geboren het oude leek bij toverslag…

(kindergedicht) mijn broertje woont al maanden niet meer thuis hij kreeg een mooie en een grote kamer met heel veel beren in een ziekenhuis ze vinden hem het liefst van allemaal ik vind hem stom want hij wil niet meer spelen hij ligt de hele dag op bed z’n hoofd is kaal m’n moeder zegt je broertje gaat op reis vanuit de wolken zal…

het pretpark is gevuld met zomersproeten wel zeven keer gaan zij de achtbaan rond de dag genieten zij met open mond er rust een streng verbod op heilig moeten hier danst de kinderziel op blote voeten en sluit zij met het zonlicht een verbond de lijfspreuk luidt er: lachen is gezond de boeman treft het park niet op z’n route de tijd draait…

hij wacht weer bij de speeltuin op de hoek de wind belaagt z’n onverzorgde haren hij roept naar mij en wil me iets gebaren ik wend mij af, terwijl ik hoorbaar vloek ook ’s nachts kan hij zich aan mij openbaren in steeds die oude regenjas en broek een zwijgzaam en een ongenood bezoek geduldig kan hij uren zitten staren we deelden dan wel…

Ik draag het eiland altijd op m’n rug. In nood is het een plek om naar te vluchten, waar luide leugens dempen tot geruchten. Ik open achter mij de ophaalbrug. Er staat een oude hut om in te schuilen. Verborgen tussen luchtig wuivend riet ontdooien m’n gevoelens. Onbespied betast ik daar m’n schrammen en m’n builen. Omgeven door een metersbrede…

wat moet ik met de waddenzee daar zijn geen discotheken er is geen enkel bruin café (de stapper kan het shaken) dus weg ermee, snel weg ermee wat moet ik met de waddenzee daar is alleen maar wad het lijkt er niet op Saint Tropez (je hebt er Moddergat?) dus weg ermee, snel weg ermee wees eens wijs en recht door zee en verjaag de vogels…

kamperen bleek ‘terug naar de natuur’ de zoektocht naar een langvervlogen leven en wij, gejaagde mensen, werden even de jagers van het allereerste uur we waren door een trotse stam omgeven die aangestoken door een heilig vuur begon aan een vergeten avontuur de borst vooruit, het lege hoofd geheven wel jammer dat de regen niet bedaarde…

de scheve huisjes aan het Hoge Zand die voor geen slopershamer wilden wijken de parken met de eeuwenoude eiken een schone slaapster op het stille strand de lommerrijke lanen voor de rijken de krijtstreep van een dienaar van het land het meisje met een ijsje in haar hand dat in Madurodam loopt rond te kijken Couperus die in brons te wachten…

(voetbal is oorlog) een vreemder taaltje heeft geen mens gehoord ze springen over sloten en ze kaatsen de westerlingen zien zij als melaatsen ze hebben Bonifacius vermoord de raarste namen geven zij aan plaatsen (tenzij een naam als ‘Ljouwert’ u bekoort) ze lopen over straten op hun schaatsen en erger nog: ze planten zich ook voort o…

Vluchten uit Somalië? Nergens voor nodig, zegt Rita Verdonk, kijk maar naar BuZa’s ambtsberichten Me ook door AzG en Amnesty voor laten lichten? Dat lijkt me qua efficiency een beetje overbodig Als Verdonk nog eventjes zo doorgaat, dan belanden wij nog op zo’n zwarte lijst van onveilige landen…

Het idee dat alle prijzen door de euro zijn gestegen heb je slechts gekregen door de selectieve wijze waarop je observeert is wat een of and're mof (pardon, bekwame Duitse prof) na onderzoek beweert. Acht euro per liter bier betaal je in 't café dus niet en een doorsnee pak shag kost er geen vier. Dat heb jij fout gezien. Prima, mag…

het leven trok als film aan je voorbij in zwart en wit vervlogen kinderjaren de puberteit (een duister navelstaren) het witte doek gescheurd door averij de rolprent kleurde, maar de wilde haren wekten weldra lach en spotternij de eb werd nu het heersende getij het scherm zou nooit de diepgang openbaren je bent een vage figurant gebleven…

op zondag in het dwangbuis van de kerk twee jeugdigen als vissen op het droge verketterd door verblinde demagogen en angstig voor de zwaarte van het zwerk de leraar met die lange monologen verbood ze om te lezen in een werk met op het kaft twee blije vinkenogen ze moesten naar de burcht van Bloem en Perk ze droegen stil hun last, ze waren…

wat moeten toch de vlinders in gedichten ze fladderen als goede feeën rond een huichelachtig lachje rond de mond die zweverige, valse lichtgewichten ze mijden laf depressies en het front en weten van geen zorgen, van geen plichten je kunt ze nooit van arbeidsdrang betichten ze existeren slechts als vagebond wellicht is er een zweem van jaloezie…

de wereld is van plastic, godverdomme kunstmatig is de hoogverheven kunst er wordt gegoocheld en er wordt geklunsd vanachter opgeblazen rookkolommen een eenoog weet het beter dan een stomme de manke valt bij doven in de gunst de luchtballonnen zijn er op hun dunst het onderkruipsel is tot baas geklommen en iemand die dit leest denkt ‘wat…

de wereld is van plastic, godverdomme kunstmatig is de hoogverheven kunst er wordt gegoocheld en er wordt geklunsd vanachter opgeblazen rookkolommen een eenoog weet het beter dan een stomme de manke valt bij doven in de gunst de luchtballonnen zijn er op hun dunst het onderkruipsel is tot baas geklommen en iemand die dit leest denkt ‘wat…

m’n vrouw vertrok en een illusie lichter moest ik dan toch geloven aan een baan een dame keek mij wenkbrauwfronsend aan en sprak met droeve klank: u bent dus dichter vervolgens vroeg zij streng en veel gerichter of ik wellicht ook écht werk had gedaan met onverbloemde trots zei ik spontaan: ik ben ook filosoof en vredestichter ze zuchtte…