bijrol
het leven trok als film aan je voorbij
in zwart en wit vervlogen kinderjaren
de puberteit (een duister navelstaren)
het witte doek gescheurd door averij
de rolprent kleurde, maar de wilde haren
wekten weldra lach en spotternij
de eb werd nu het heersende getij
het scherm zou nooit de diepgang openbaren
je bent een vage figurant gebleven
een dovend kaarsje aan het firmament
de bijrol was je op het lijf geschreven
en niemand zag je, zelfs geen recensent
stond jou met zijn kritieken naar het leven
de regisseur vermeed een happy end
Geplaatst in de categorie: film