49 resultaten.
Maannacht
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.548 De maan is achter het huis,
Nu moet gij met mij komen!
Over het bladgeruis
Zijn zilvernachtstromen...
De tuin ligt blank beneden,
Ziet gij het wel?
O! alles was tot heden,
Het héle leven, maar spel...
Kom! en geef mij de hand
En laat mij u leiden door lanen,
Waar bloemen aan de kant
Glinsteren nat van tranen.
Kom! en geef mij uw hand…
Melancholia.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.166 Toen zong er, zonder zorgen,
Daar in de vroege morgen
- En dat klonk zo jong, zo blij -
Een boer die was aan 't ploegen;
Hij zong voor zijn genoegen
Een klein, oud lied daarbij.
En altijd weer van voren
Af aan trok hij de voren
Tot in de verte van licht,
Met de beide willige paarden
Door de rulle wolkige aarde
Naar het zilverig…
Mijn lief is blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 916 Mijn lief is blij, zij lacht en zingt
En schittert in de zonneschijn;
Als zij zó héél mijn leven zingt
Kan nooit mijn leven lijden zijn.
Ja! zang en lachen duren kort
Als bloemen in de zomerdag;
De zomer sterft, de bloem verdort:
Zo sterft der mensen zang en lach.
Maar nu der zonne gouden val
Vloeit langs gelaat en blinkend kleed,
En zij…
Mijn ziel was éens gelijk aan de' opgesprongen krater
poëzie
3.0 met 4 stemmen 932 Mijn ziel was éens gelijk aan de' opgesprongen krater,
Die steden zet in gloed met nooit-vermoede brand,
Dan terugkeert tot de rust, maar voeden blijft voor later,
Diep, het inwendig vuur onder geteisterd land.
Waar éens de vlammenbrand deed daavren 't zwaar gevaarte,
Gapen met brede wond de bergwand in zijn flank
Ligt thans het rustig…
Nachtlied
poëzie
2.0 met 18 stemmen 3.803 I
Ik schrijf U thans
Waar nog de avondglans
Nog nalicht; en van verre
Klokkentoon klinkt: waar langzaam aan
De koeien door de avond gaan
En opblinkt ster na sterre
O weten zoet
Dat gij nu doet
Naar mij, als ik, verlangen…
En de ogen heft, op eender uur
Naar ‘t eender vuur, om, gloed in gloed,
Te geven en te ontvangen.
En, onbewust…
Najaarsochtend
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.484 Najaarsochtend. Wijd en wijder
Wijkt de hemel zilverblauw;
Om de morgen blijde glijdt er
Door 't nog scheem'rig bos-gebouw,
Waar de zon met lichte stijlen
Straks de stammen schoren zal,
Vogelkwinklen over 't ijle
Lover schijnend als kristal.
Op de heide drijft een herder
Langs het vochtig morgenspoor
Vroeg-vergaarde kudde verder
In des…
OVERAL!
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.178 'Liefde, als ge op uw weg ontmoet
Die mij lief is, Liefde, zeg hem
Dat ik lang naar hem op weg ben,
Dat mijn ziel hem groet —
Trek hem strelend tot u dan,
Zeg hem, dat ik hem wil geven
Alles wat men in dit leven
Aan een ander geven k a n . . .
Dat er niet een deel zo klein is,
Dat hij niet bezitten zal;
Al wat mijn is, dat het zijn is
Eeuwig…
Onontbeerlijk.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 385 Mij kan geen donker leed genaken,
Mij kan geen lichte vreugde ontvliên
Zolang gij over mij blijft waken
En ik naar U, naar U mag zien.
Gij zijt als brood mijn leven nodig,
Wat regens zijn voor 't dorstig land;
En, wordt mij alles overbodig,
O, nooit de handdruk van úw hand!
O! nooit de gloed der stralende ogen,
Die in des Levens hooggetij…
Rust
poëzie
4.0 met 3 stemmen 640 De lucht wordt ijler, de eindeloosheid schijnt
Door 't eindig huis, waarin wij, aardsen, wonen.
Uit een ver dorp rijzen de stille tonen
Van de avondklok, hoog in de lucht verreind.
Zie: voor mijn blijde blikken baadt nu heind'
En ver de wereld in de glans van 't schone,
Hier: bomen met de zilvren bloesem-kronen,
Aan d'einder 't scheem'rend…
Sonnet
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.225 De wereld is dezelfde; overal
De blauwe hemel en de grauwe steden,
Drijvende wolken en, daar vér beneden
De velden en de mensen; morgen zal
Deze aarde mij niet anders zijn dan heden
En dan zij gisteren was; en zonder tal,
Trekken bij zonneschijn, bij regenval
De dagen verder, als zij altijd deden.
Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…
TEN AANVANG.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 422 De lucht was vol van zilverglansen,
Vol rode tulpen 't groenend gras;
De aloude dom liet vrolijk dansen
Zijn klokken, daar 't de Meimaand was.
En waar ik ieder blad zag groenen,
Ontbloeid der bloemen blij gezicht,
En later achter de plantsoenen
Met elke dag het avondlicht;
De stad met feestlijke…
VOOR U ALLEEN
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.479 't Is zoet te schrijven, als het licht
Des zomers op mijn handen daalt
En 't rijm zijn blijde plicht verricht
En wat mijn hart voelt U verhaalt.
Mijn handen beven van genot;
Zij dragen de gewijde schat,
Die 'k diep in mijne ziele tot
Nu toe voor elk verborgen had.
Zij zetten bevend woorden…
WOUD-EENZAAMHEID.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 348 Hier, tussen hoge heuv'len ingezonken,
Ligt, eeuwig koel, de donkre waterplas,
Klaar-kaatsend, als het rimp'loos spiegelglas,
De hoogste loov'ren van de zon doorblonken.
Hoe zacht wij naderde', onze stille pas
Had storend in die eenzaamheid geklonken,
De raven vloden op met luid gekras,
Der spechten haam'ren stilde in de oude tronken.
Op…
Zo morgen...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.224 Zo morgen tussen u en mij
De zee lag met haar vloed onmeetlijk,
Gij waart mij even onvergeetlijk
Als nu, nabij...
Geen tijd, geen afstand scheiden wat
De Liefde zó te zaam gebracht heeft;
Zij is het, die de ziel een kracht geeft
Als zij nóoit had...
Geen macht, die déze macht verwint,
Die, wat de Liefde wil, kan keren;
Zelfs als het hart…
Zomer
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.279 Ik zat waar zon op 't warme water scheen
En gele bloemen bloeiden aan de kant;
Het grazend vee ging door de weiden heen,
De zomerlucht hing walmend over 't land.
De wilgen waren zilverbleek en stil
Voor 't stralend blauw, van wolk en nevel vrij;
Een glazenmaker vloog, met lichtgetril
Op 't parelmoerig vleugelgaas, voorbij.
De schuwe…
Zomermorgen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 737 Wit als tulpen zijn haar handen,
Rood als rozen haar gezicht;
Warmer dan op morgenlanden
Ooit de zon, haar ogen branden
Liefdevol op mij gericht.
Ja! haar ogen tintlend stralen!
Venus' licht heeft minder gloed,
Waar zij laat in 't West gaat dalen,
Maar ... de zaligste verhalen
Zijn het, die haar stem mij doet,
Als ik tot haar neergebogen…
Zomernacht
poëzie
3.0 met 2 stemmen 808 De blanke mane
Licht overal
De donkre lanen
Staan langs de wal;
Boomtoppen drinken
Het zilv'ren licht
Beneden zinken
Schaduwen dicht.
Maar midden in de
Betovering,
Waar beuk en linde
Te dromen aanving
Dalen drie zware
Klokslagen neer;
De kimmen klaren...
De dag keert weer...…
het Kasteel
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.430 Voor onze blikken rees nu 't oud Kasteel
Met hoge toren tussen iep en eiken,
Waar duizend bloemen stonden stralend geel
Op 't groene grasveld in de zon te prijken.
Die zware wanden zagen de eeuwen wijken,
Trotserend Tijd en Stormwind en Houweel,
Geslachten sterven, val van koninkrijken,
Als viel slechts hun de onsterflijkheid ten deel…
ÉÉN WEZEN
poëzie
4.0 met 19 stemmen 3.081 Ik wist wel, dat éénmaal mijn leven,
Dat naast Uw leven zich ontspon,
Zich tot één leven saam zou weven,
Dat niemand ooit weer scheiden kon.
Maar dat het zo volmaakt zou wezen
Ineengevloeid als thans geschiedt,
Twee wezens in één zelfde Wezen,
Dát droomde ik wel, maar wist ik niet....…