Alle inzendingen van Gerard

We moeten de woorden platslaan de zinnen in stukken hakken de wilde gedachten ketenen de kleuren in betonijzer vlechten. Laten we vooral niet overdadig zijn en zeker geen champagne over onze polders spuiten, laten we bepalen wat èchte poëzie is: een kaalgeschoren idioot in een dwangbuis een kwijlende mond boven een kotsbak het litteken…

De koude geur van de zonsopgang beukt op de nachtpoort, plechtig richt de dag een kruis van vogelstemmen op. Door de oranje lanen van Jerez zweven maagden en heiligen, gemaskerde mannen slepen zich blootsvoets naar de toren. Rood stof dwarrelt op, de menigte fluistert en buigt onder het gewicht van kersenhout en wierook wolken.…

Wanneer de avond valt in Córdoba, steeds wanneer de avond valt in Córdoba, verzwakt het licht en een donkere stroom vloekt binnensmonds onder de brug. De rotsen krijgen vleugels van mos en veranderen in een koppel patrijzen - licht en donker - het water fladdert onder de brug. De dag is een kwijnend kind dat altijd onverwachts als een…

Niemand rook de geur van je liefde niemand wist van de nachtegaal op je tong of dat er hinden door je schedel holden en bloemen zich in rijen achter je adem verschansten. Ik klampte me vast aan je lenden tussen kruiden en schoven werd je blik een verre wolk. Ik scheurde mijn borst open om naar geschenken te zoeken maar jij vluchtte…

Dappere ezels, manden vol zonnebloemen op hun sterke ruggen, trekken door de bergen en raken bijna de kleine witte wolken die ook in een rij de zon langs de hemelboog dragen.…

Schemering. Ik leun tegen de gevel van het oudste huis, binnen worden kaarsen aangestoken kattenogen, wachtend op de nacht. Met loshangende haren buigen olijfbomen voor het kerkhof waar kleine houten kruisen spelen als kinderen in het grind. Omringende wildernis verspreidt een geur van vijgen en op de hoeden van terugkerende vissers…

Ik hoor de lokroep van de pissebedden, de kolibrie slurpt nectar uit het zand. Een regenboog hangt lachend aan het raamkozijn, sterren spelen kwijlend met de borsten van de nacht. De losgeslagen zon jongleert met gillende kometen, oceanen spartelen verbijsterd op de wind. De lente komt en komt alweer, nu spuiten de vulkanen…

We noemen hem de blauwe reiger Maar aan het water oogt hij grijs In zijn stofjas: een erkend zwijger Zijn roep is niet meer dan gekrijs. Hij houdt zo van die stille waters Hun diepe gronden en wat er leeft Onder het oppervlak, de praters Daarboven negeert hij beleefd. Zintuigen gericht op ’t kleinste teken reageert hij als het water zich…

Catharina draait een rad van scharlaken ijzer ze knielt en gilt vol hartstocht een donderende psalm. Sterrenlicht daalt neer en schroeit het haar van Catharina ze snikt en legt vernederd haar roze dijen bloot. Dan rolt als een passievrucht het hoofd van Catharina het plein is wit, de wolken rood de Griekse maagd is dood.…

Het licht hangt als een stofdoek over de piano. Ik hield ervan je te horen spelen - Satie! – en het zwart van je haar met het zwart van de vleugel te vergelijken.…

Ik slenter door een lila heidehemel. Ik ben een heilige, ik strooi baldadig met zonlicht en regen. Gazellen springen door de hoepel op mijn hoofd, flamingo’s vliegen in en uit mijn mond. Ik slenter door een lila heidehemel.…

Noordenwind oud en bleek je ruikt naar hars je prikt met naalden. Noordenwind de bomen kraken maar je bent te laat, te laat! De winter ligt begraven onder kersenbloesem.…

in het dal staan schapen en koeien een mandarijn rolt een citroen rolt jonge bomen rennen langs de heuvels een mandarijn rolt een citroen rolt schapen en koeien blaten en loeien de mandarijn rolt het gras en de bomen wuiven en joelen de citroen rolt…

We zwalkten terug door een doolhof van stegen we volgden de stank van de haven. We zagen de maan we zagen het scheepswrak we proefden het zoute schuim van de zee.…

Aan de kaap verliezen woorden hun betekenis aan de rand van alles heerst een donkere wind op de klippen breken oceanen in woeste regelmaat en er danst wrakhout op het zand…

De mezcal in mijn fles veranderde langzaam van kleur met het naderen van de avond. Nu, in het kwijnende licht van de zon, lijkt mijn worm in een bodempje bloed te drijven. In een stad ver van hier heft Chihuahua zijn bek naar de rijzende maan, ik huiver, want zijn etherisch gehuil klinkt als muziek uit mijn radio.…

Oh Pablo, op dit strand reed je een levensgroot paard uit papier-mâché en streelde je aangespoelde boegbeelden. Oh Pablo, hoeveel scheepjes en berichten zond jij in flessen naar de hopelozen? Hoeveel postkaarten kreeg je terug uit exotische landen? Oh Pablo, de klokken tikten terwijl je met vaste hand door de branding manoeuvreerde.…

Kwaadaardig staar je op de koperen jongens en hun veerkracht in de branding. Je berekent de curven van de vrouwen met geringschatting want ze verachten je om het spinrag op je hoofd, je bleke paddenbuik, de stinkzwam van je geslacht, de karbonkel in je bilspleet. Je haat de zon, je wilt wegkruipen, het donker in, je vastbijten…

De westenwind roffelt donker en koud op de rotsen kreunt een olijfboom. Raven strijken langs de wolken in het ravijn dreunt de bas van de nacht. De regen, de regen, stijl valt de regen, dooft het sissende licht. De regen, de regen, stil valt de regen, de maan een verwrongen gezicht.…

Het is feest in de Alpen: Heidi und Sabine dollen in de sneeuw en de gloedvolle wijn ruikt naar kaneel en sinaasappels. Jammer alleen van die grausame gr’s die langs de huigen van Zwitserse vrouwen rollen.…

Licht breekt op het rijpbedekte netvlies van de ochtend, de nacht versplintert en blindelings val ik in de scherven. Als geronnen bloed hangt mijn schreeuw boven de stilte, ik huiver en kruip terug, de warme diepte in.…

In die doos, bedekt met het rood van anjers en rozen, vermoedden wij de man vergeeld en bedorven. Met zwarte pluimen en dansende paarden vertrok hij, ons vol brandende vragen achterlatend.…

We liepen langs het water samen De stenen nog gelijk als in de jaren Dat we met veel meer jongens waren We wisten nog van allemaal de namen. Hoe velen zijn er al van ons gegaan Mannen die we kenden in hun jeugd We groeiden allen op in eer en deugd Hebben onze opvoeding gestand gedaan. Wat werd er waar van al die dromen Waar we over spraken…

Als een zalm tracht de zon tegen de stroom van de avond in te zwemmen; verzwakt springt zij nog éénmaal op. Dan hangt de nacht boven de rivier. Vol ongeboren licht drijft de zalm naar zee; langs de oevers schrijden bloemen en de kleuren van dode vlinders.…

Vlucht voor de strompelende waanzin, verbrijzel de speeldoos in je hoofd, ijl onder het maanlicht de nacht in. Aan één breekbare draad, als een spin, van je huis en je zinnen beroofd, vlucht voor de strompelende waanzin. Als een kruipend gif heeft de weerzin haast de gloed in je ogen gedoofd, ijl onder het maanlicht de nacht in. Dwalend…

De klinkers van het binnenplein blinken zilver bij volle maan, uit de sponningen van de abdij staren lege ogen op me neer. Zwart-wit flitsen flarden van films door mijn hoofd: Nosferatu, lijkbleke maagden, een mosbedekte tombe. Rood golft de angst, schril roept de uil, ijzig wappert mijn mantel. Terug in de pub drink ik een pint en…

De wolken maken jacht op de maan vannacht en de wind versplintert de sterren. Ik aarzel, alvorens de trappen naar de grimmige ruïnes te betreden. De stenen onder mijn voeten lijken zwart, ik sleep me hoestend omhoog, de smaak van bloed doet het hart in mijn borstkast stoppen.…

De stilte dreunt. Ik hoest. Een kille zon druipt langs het doek van de namiddag. Ik wrijf de zoute korsten uit mijn ogen en herinner me een vage droom, een val. Het bed waarop ik lig is hard, ik richt me op en staar de leegte in. Ik kleed me aan, ik huiver, buiten wacht de duisternis.…

Zeewier, krabben, schelpen, de zoute smaak van het water, de pijn, de schokkende koude. Op handen en knieën spuug ik bloed op het borrelende zand en struikel overeind, het is vloed. Rillend stroop ik de doorweekte kleren van mijn lijf, ik kruip over glibberige rotsen en hul me in de duisternis van een grot.…

Roze, rood, verstikking, licht. Licht, adem, adem, adem. De koude omhelzing van de wereld. De schreeuw. Verwrongen gezichten, bulderende stemmen, de diepte, de koorts, het zweet, het bloed, de allesomvattende leegte. God, sinterklaas, kerstman, school, vrouwen, sex, vodka, muziek, vervormde gedichten, de zilveren saxofoon. De reizen…