De Engelse Sonnetten, 7 (slot). De abdij van Whitby

De klinkers van het binnenplein
blinken zilver bij volle maan,
uit de sponningen van de abdij
staren lege ogen op me neer.

Zwart-wit flitsen flarden
van films door mijn hoofd:
Nosferatu, lijkbleke maagden,
een mosbedekte tombe.

Rood golft de angst,
schril roept de uil,
ijzig wappert mijn mantel.

Terug in de pub drink ik een pint
en schrijf sterke verhalen en gedichten
by candlelight.

Zie ook: http://www.saxbomb.com

Schrijver: Gerard Cornielje, 12 januari 2007

gcornieljetlp.ac

reizen waanzin

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 18 stemmen 573