Netgedichten

netgedicht (nr. 14.043):

De Engelse Sonnetten, 4. De eerste ontwaking

Zeewier, krabben, schelpen,
de zoute smaak van het water,
de pijn,
de schokkende koude.

Op handen en knieën
spuug ik bloed op
het borrelende zand en struikel
overeind, het is vloed.

Rillend stroop ik
de doorweekte kleren
van mijn lijf,

ik kruip over glibberige rotsen
en hul me in de
duisternis van een grot.