39 resultaten.
het grijze missen
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.494 als een ijle gil
boven tragisch water
zonder echo
de stilte mij doordrenkt
op een grijs geboren dag
verder dan de dood
ken je me nog
als je zoon
je warmte die was
krimpt boven mistland
tot een glimp rest
je bent er nog…
oorlogskruizen
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.260 ik geef het geen naam
het is meer een verstaan
van houtige zuilen
die zijgen in arme grond
ze zouden niet huilen
al welde het traanwater
uit kinderfonteinen
die ouders verstomden
zo volgen mijn ogen
toegeknepen door lijden
herinneringskruizen
rij aan rij
en vrij wilden zij zijn
leven om te leven
maar zij strandden hier
zij aan zij…
geen geluid meer
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.162 het gonzen in de malle uren
de weerklank van een wekker
een schepping zingt ons wakker
vandaag is vroeger gekomen
dan verwacht, de linde schudt
haar vocht tegen de ruiten, wij
verzoenen ons even tussen veren
de regen slaat een laatste groet
voor ons beiden en we bereiden
een ontbijt op kaal eiken, de
randen zijn verweerd, het blad
stamt…
ik spreek tot de vijver
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.114 ik hou de leuning vast
van de parkbrug
hij geeft mij
zijn roest
een eend zwemt en vraagt
om wat brood
hij klaagt
omdat ik niets heb
twee witte zwanen glijden
weg in late zon
zij zoeken
warmte
de lantaarn spreekt mij toe
in woorden van licht
maar verdomd
het helpt niks
Ik spreek tot de vijver
die rimpelloos luistert
mij zijn…
gedachte
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.101 kan een gedachte sterven
kan zij iets doen branden
of een vuur doen oplaaien
kan zij leven
waaien over belemmeringen heen
tot een echo worden
de wachter bereiken
de zoeker of de geliefde
jagen
op lusten die reeds begraven waren
op lippen die eens rood lonkten
kan een gedachte terugkeren
tot mij die haar uitvond
en tot de dingen die…
glazen uren
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.019 zomerwoud en de wind
zweept mijn trieste dag
op tot ongekende hoogten
de uren lijken scherp als glas
daar moet het zijn geweest
een plek, bruin in de zon
waarom, lieverd, koos jij hier
jouw laatste uur, scherp als glas
ik bijt me door de tijd en jij
verslond mijn jonge vaderhart
gaf mij die beker vol van gif
opdat ik hem voor je drinken…
kinderen dansen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.004 de kinderen dansen
kijk, ze zijn er weer
een specht die tikt
hun tijd voorbij
de honden janken
daar, in de hoek
van deze grote tuin
waar wij eens spraken
ze zingen, ze springen
raken de lente
gevoelige antennes
ik zie ze wel
kinderen dansen
tuin wacht
ik wacht
waar wij eens spraken…
voor Shang
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 895 ach meiske, alleen
zo alleen met koude letters
werd je nieuwe plek geschreven
woon jij daar nog
in het noorden, een stad
bruin, grijs, met vreemde daken
ach meiske, in jouw land
ging mama's stem verloren
knuffels, knuffels en warmte
maar neen, het koude, dode
van te vroeg gekomen sterven
meiske waar is je moeder heen
en nog, en nog…
woekergras
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 833 hij boetseert zijn klei in late dagen
tot een pop
die de wereld niet kan verdragen
zijn leven was een flop
schopt het zand over de graven
woekergras
waar de insekten zich kunnen laven
dan ziet men hoe hij was
bij leven, naar menselijke maatstaven
een verdoemde
welkom in geen enkele haven
geen mens die zijn naam roemde
op die ene na…
springweides
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 759 Soms waan ik mij
in springweides
met schapen en dat soort
liefdesdieren
Of gevaarlijk ingeklemd
op jubeltribunes
juichend, juichend
voor wie weet ik niet
En dan het zwenken
van goud omlijst
naar zwarte gronden
zonder randen
En daar het houvast
weggerukt
uit mijn handen
uitgeblust
Of het leven
houdt zich dood
en nee
ook geen…
herfstwater
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 730 herfstwater
gebotteld
uitgewrongen
mij doordrongen
In stilte anijsjes eten
daar
onder het bladerdak
van die lindeboom
en allengs
terwijl ik de dartelaars
gadesla
klopt de vloek weer aan
en nog
het eeuwige klitten
dit besef van voorbijgaan
omstrengelt het mij
met sterker garen…
aangemeerd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 705 aangemeerd waar geen golf
geen teken van de overkant
niets dan dauw over land
uitgespreid, mij welkom heet
grenzeloos verlangen wordt
beteugelt door terughoudendheid
angst is een ander woord
voor extreme breekbaarheid
een vlaag verlaat als wind
een groet vaart tot strand
waar ontvangen tot danken werd
een streling kon nooit zachter zijn…
boot
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 700 liever sta ik aan het roer
van deze gedachtenboot die
hotst en klotst tegen klippen
dobbert maar wat rond
over tomeloze rivieren met
bochten en stroomversnellingen
zonder ooit vaart te minderen
liever sta ik aan het roer
ziel stuurt boot langs beemden
rietkragen onder zacht zonlicht
nu pas, lichaam, nu pas
ontdek ik jouw ware rang…
afscheidzee
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 643 wanneer ik de leegte voel van teveel
zingt het ribbenkoor in Afrika
en de wind is vrij van zand
luister goed, zij zingen vogelvrij
meisje uit ruwe bast geboren
leeg zijn je jammerschuren daar
je land is dor en de oceaan
verandert telkens weer van kleur
en de vele gaten tussen ons
scheuren verder open dan ik dacht
was het niet in deze jaren…
waanzin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 634 het is broos
flinterdun en voelbaar
een gevoelige avond
alleen
tussen de levenloze stukken
eikenhout
en ook het venster
biedt geen opening
het is breekbaar
jij noemt het eenzaamheid
ik een afscheid
van zonnige dagen
tussen de jonge dennen
grenenhout
lange, blauwe golven
jij en je meisjeshaar
het is een ramp
hier te stranden…
rode bomen
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 618 gekras
langzij
de woudzoom
september kraait
herfstvogels
kelen luids
de grond ontbindt
het gele gras
daar, wat kinderen
zich niet bewust
van de onbestendigheid
der dingen
trekken zich los
van de ouders
tussen rode bomen
in hun herfst
nog
zeg ik niets
verpest niet
hun onwetendheid
lach
en zeg:
fijne dag
tussen rode bomen…
zij aait water
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 557 zij aait water
vingerkes
hoofdje vol dromen
springvloed kent ze niet
onweer nadert
blikken machines razen
de woekerwolf wacht
lacht
want zij zal welkom zijn
klemmende kaken
de schaduw valt reeds
over haar veldje
haar plekje op de wereld
wit en schoon en nieuw
aan het zoute water
hoofdje vol dromen…
ijsmeer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 548 haar vuur kent geen uur
van sterven of een flakkering
geen doven onder naaktheid
hemel biddend smekend
geen koude taiga strekt zich
uit onder haar weemoed
het meer weerspiegelt slechts
sneeuwvlokken uit het hart
haar trillen is niet dat
van het riet aan de poel
waar bedorven water kleeft
aan de klauwen van de hebber
meer dat van de…
zwarte rook
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 522 het vuur verwarmt
verbrandt twijfel tot zwarte rook
de regen dooft niet
zij vormt slechts plassen
de tuin dampt ontsteltenis
hier was onze grond
wacht zij of verwacht zij
langzaam schrijdt de tijd voort
zonder een geluid
ons vuur verbrandt dit voorjaar
we dachten het woordeloze
uit te kunnen drukken in omhelzing…
hamers
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 495 ik droom een strohalm
of een rietkraag aan de vijver
en daarbij de wind
de zachte trilling van leven
de maan is bleek vanavond
je geur hangt nog boven tegels
of zijn het de narcissen
ik droom je lichaam hier
de vogels roepen om duisternis
de deur werd dichtgeslagen
wolken lijken op hamers
ruzie is een aanslag
bomen lijken stronken…
eenzaam woud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 482 ik herinner mij een tuin
die vol spiegels was
waarin men glazen schoenen droeg
de zon scheen er bleek
boven onze jonge waanzin
het veroveren van de borsten
deze dagen die verdriet verslonden
kanonnen vuurden op ons ritme
ik herinner mij de eerste stenen
een omhelzing in lantaarnlicht
dat jij in de hoek van de tuin
een viool bespeelde,…
hemelvlucht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 443 en zij zwermen in glad
gestreken formaties heen
zonder omzien naar zwart
zonder traan voor een verleden
waarin naakt zijn helser was
hun stemmen niet bestonden
en een rilling was als lood
de horizon een prikkeldraad
waarin kinderen rimpelden
de medemens een bloedhond bleek
vergeven tot een kwelling werd
de ziel verdwenen leek…
hunkering
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 439 ..en slechts een melodie
de harp die in de morgen
mijn ziel betovert
of de eenzame avond
waarop wij samen
hadden kunnen zijn
maar die alleen
wordt doorgebracht
zei ik je niet: 'hoop'
wat heb je eraan?
als de warmte van jouw handen
zoveel beter is
zei ik je niet: 'vergeten'
kan ik niet, en jij?
bent als een vergezicht
gedroomd…
godin
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 427 jij zei: 'tijd'
ik telde stenen
één voor één
zij vormden
mijn eigen weg
jij zei: 'ik zie je weer en weer, altijd en altijd'
ik zocht houvast
en schreeuwde naar de horizon
dat haar stem zo veel dieper
en mooier klonk
dat haar geest zo veel meer zag
dan haar ogen
en die van mij
jij zei: 'stop met tellen, stop,
zie mij, ik ben…
vlindertje
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 367 hij ziet haar vlindertje
achter duinen
ze wriemelt een snoepje
open
werpt het papiertje
in de branding
hij volg het
wegdeinen
met rave-ogen
toegeknepen
de zee
weerkaatst haar leven
en zijn lusten…
bruine stad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 363 ik proef het verlaten
in deze stad, bruin en geteisterd
door somber voorgevoel, regen
de leegte gevangen in natheid
alhier klaterend op de straten
zelfs de kieren in de muren
cementloos ademen zij verleden
waar nooit een zon echt scheen
onder daken waar nooit de liefde
bedreven werd zoals verteld in boeken
in straten die stammen uit een…
brokstukken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 337 aangemeerd waar geen mens
het leven kan verdragen
slechts tijd
houdt mij hier nog gevangen
neergestreken daar
waar vogels zelfs ontwijken
mensen rietstengels lijken
eenzaam deinend in de wind
engel, ach, engel
was jij niet mens geworden?
waar moet ik zoeken
dit eiland groeit te snel
mens, ach, mens
was jij geen engel geworden?
wijs…
zwembadwater
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 318 vandaag ruik ik water
niet dat van een rivier
of het zoute van de zee
niet het frisse van een bergmeer
vandaag ruik ik zwembadwater
een opblaasbad vol kinderen
chloorvrij en vol spetterende bellen
ik koester een moment
ik verf de zwarte wolken
tot het smetteloze wit
zoals die schapen vroeger waren, dromend
achter in een steegje
kindervoeten…
gadeslaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 302 hier sta je
op het zwarte gras
te denken over gedachten
de sterren geven weinig licht
vannacht
en de rake klappen behoren de dag
het dreunen van een onweer
het sterven en de geboorte van een etmaal
gadeslaan
de tuin
er is geen ritme in het donker
er is slechts zijn…
mergtranen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 281 tranen, tranen, levensdans
bleke mergtranen liet je na
oorlog was je naam die dag
of het sterven zonder doden kan
natte woorden, inkt vermengd
met het gif van roemloze daden
kinderen huilen nog
wanneer zij boeken openslaan
daden, daden, held
waar was je toen die dag
dat vrede had moeten zegevieren
of geboorte zonder leven kan…