inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.744):

hunkering

..en slechts een melodie
de harp die in de morgen
mijn ziel betovert
of de eenzame avond

waarop wij samen
hadden kunnen zijn
maar die alleen
wordt doorgebracht

zei ik je niet: 'hoop'
wat heb je eraan?
als de warmte van jouw handen
zoveel beter is

zei ik je niet: 'vergeten'
kan ik niet, en jij?
bent als een vergezicht
gedroomd in oude tijden

door geliefden, een woud
zei jij mij niet: 'hunkering'
is het goede woord dat mij
beschrijft zoals ik ben

of wat ik voel
een smachten
nu en in een levend verleden
vrouwelijkheid

zei jij me niet: 'laat me'
geen man kan rode stenen dragen
gloeiend als de lava
dat ben ik, het gloeiende smachten

Schrijver: Gerhard Burgers, 10 september 2011


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 555

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Monique Methorst, 14 jaar geleden
Wat een mooi gedicht!
kerima ellouise, 14 jaar geleden
wat had kunnen zijn, kon...prachtig en om te herlezen!
Wee, 14 jaar geleden
Práchtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)