42 resultaten.
Elsje Engel
netgedicht
2.0 met 46 stemmen 13.777 In speels verdriet en luchtig mededogen
ziet elfje Elsje dat het niet meer gaat
al is het teder zweven nog zo'n daad,
gegroeid uit eeuwenlang poëtisch pogen.
Het strijken over zachte wimpers laat
verveling toe: alleen de meisjes mogen,
gebogen over vijvers, opgetogen
de lelietjes-van-dalen aangepraat.
Van vliesjes wil zij sterke vleugels…
Vogelnijd
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 743 In hoge vierkante eenmanstenten
van bamboe en kunstdoek
oefenen steltlopers camouflage,
verzinnen schoudertentriemen,
bereiden schermutselingen,
begeven zich in het gebied
van de grote waadvogels
Na drie dagen en nachten
kleppend beraad op het strand
getergd door zwevende garnalen
en zachtjes scharende krabben,
roeien de snavels…
uitvaart
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 797 in deze stad ben ik van huis
geen brug die spant of buigt
alleen het staande water
boten liggen zwaar langszij
de statiegevels als portretten
van berekenende burgerij
alleen de kabels aan de schepen
schuren geur van teer en wier
op nauw bemerkte deining
stroomopwaarts kunnen varen
golven maken die basalt beroeren
hoge bruggen bij een…
Vragen om mogelijkheden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 522 Te overwegen valt wat je weet
onderin de wasmand te stoppen,
op doktersadvies rotondes te mijden
dat is je afvragen
is een kraaiende haan ongelukkig
anders dan een fluitende merel
of met andere woorden
zijn kinderen in de stad anders
dan tegen de deur liggende kinderen?
Stel geen vragen aan de dichters,
zij wrijven zeep in uw ogen.…
Vliegen als een vogelbekdier
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 630 Nu lokken de jaren van zwijgen
Niet meer praten als een vrouw,
geen gesprekken op de ijsbaan
van de grote filosofen,
nooit meer vergeten wat gezegd is
Hij oefent oogopslag
en voorhoofdsrimpeling
op mededeelzaamheid
terwijl hij niets te zeggen heeft
Zinnelijk neuriet hij een liedje
over luidop gapen in gezelschap
wat onzedelijk…
Gelukkig land
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 928 Bijna tastbaar
is mijn verlangen
naar het land
de klanken uit mijn jeugd
het land van klaprozen
korenbloemen
en glooiend
landschap
het land van textiel
de arbeid en de natuur
het land
waar jij
en vader
leefden
mijn land
ons land
Twente
waarvan ik 't volkslied
in mijn diepste
dromen
zing.…
Paar
gedicht
3.0 met 130 stemmen 22.517 Ik zie een jongen naast een meisje lopen,
hij kust haar en zij lacht om het geval.
Genadige dood! Zij kirren en zij hopen
zij zien het kind nog niet dat hen begraven zal.
------------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1986.…
OP MIJN HUWLIJK met Neeltje 't Hart
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.462 De Hemel is mij toegenegen.
't Belieft hem eindlijk mij een Bruid
Te schenken, naar zijn mild besluit.
Hij kroont mijn lange hoop met zegen.
Zijn goedheid maakt mij overblij,
En voert mijn zinnen spelemeien,
Ja doet mijn ziel van vreugde schreien.
O hoe weldadig is hij mij!
Ik, die 't voor hem zo grof verkorven,
Zo slecht gemaakt heb, jaren…
Zwaard
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.279 IJzig snijden de jaren
Van zoeken naar oevers
Van het voortschrijden
De splijtende handen
Krassen in snedes
In vlakken van toen
Op golven gedragen
Door niemand aanschouwd
Blaast hij zijn adem
Zijn lokroep weerklinkt
Galmt in de nacht
Nimue! Nimue!…
Zwaard
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 383 IJzig snijden de jaren
Van zoeken naar oevers
Van het voortschrijden
De splijtende handen
Krassen in snedes
In vlakken van toen
Op golven gedragen
Door niemand aanschouwd
Blaast hij zijn adem
Zijn lokroep weerklinkt
Galmt in de nacht
Nimue! Nimue!…
OP DE DOOD VAN MIJN DOCHTERTJE
poëzie
3.0 met 33 stemmen 3.621 JAKOBA trad met tegenzin
Ter snode wereld in;
En heeft zich aan het end geschreid,
In hare onnozelheid.
Zij was hier nauw verschenen,
Of ging, wel graag, weer henen.
De moeder kuste 't lieve wicht
Voor 't levenloos gezicht,
En riep het zieltje nog terug:
Maar dat, te snel en vlug,
Was nu al opgevaren…
postmodern
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 996 Quantum oergedruis
siddert nog tussen de tenen
van de tijd en in de oksels
van melkwegstelsels
Weerkaatste materie
gestolde energie druppels
dartelen tussen de rimpels
van hun waarschijnlijkheid
Het niets van Nietzsche
lost op in quark gelei
maar pas op voor wormgaten
in de snaren van de nietigheid
Werkelijkheid is pure wiskunde
geworden…