43 resultaten.
Wie heeft je gezien?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 101 Je stem wel gehoord
maar van geen enkel belang
je verschijning gezien
maar wie zag je angst?
mooi klein mens
al je vleugels gebroken
door welke spitsroeden niet
heb je je weg moeten lopen?
ik stuur je de warmte van
wel honderden zonnen
maar wie heelt wat stuk is
en de pijn van je wonden?
wie noemt je naam nog
zonder te voelen
‘ik…
NU ER DIE STILTE HANGT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 23 Wiens kind ben ik geweest
wat heb ik ooit geweten
dan enkel maar het heden
van wie mij borgen in hun schoot?
onzichtbaar voor elk oog
altijd onuitgepakt gebleven
hun koffers in die donkere hoek
met niet te openen sloten
soms snerpten heel opeens wat kreten
als ijzel door de kamers
ontweken stille tranen
de beklemming van mijn vragen…
JE ZAL NIET STERVEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 (voor Alexei Navalny)
Wie staat op na jou
met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen
onuitwisbaar de glimlach om je mond
en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen?
wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam
hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw
waarin hij onophoudelijk het dreunen van
jouw voetstappen hoorde…
Stenen harten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 Het moeten stenen harten zijn
en ogen zonder licht
niet meer in staat tot enig voelen
door de zucht naar vernietiging totaal verblind
geen dialoog meer mogelijk
hun taal spreekt slechts met tongen van haat
mens tegen mens, volk tegen volk
eens vruchtbare akkers met bloed bezaaid
talrijk reeds de neergestorte vogels
moeders in eeuwige rouw…
MOTORGERONK
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 Nog hoor ik het
dat geronk van die motor
toen je plaatsnam op dat
bruine zadel en zei dat je gauw
weer terugkwam om te blijven
ik wist dat het niet zo was
dat een belofte werd gemaakt om
meer dan duizendmaal te breken
en dat bleek ook zo te zijn
nooit beter heb ik je gekend
dan in flitsen van komen en gaan
in woorden als lucht zo vluchtig…
IK HEET ...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 Als in een luchtbel gevangen
hermetisch afgesloten
daarbuiten
stemmen en geluiden
ze horen je niet
volumeloos
jouw uitgestoten klanken
binnen geluiddichte wanden
malen ze rond
de witte jassen in de ruimte
de veel te strakke blikken
drie-, viermaal prikken
in vaten veel te broos
ik heet, ik heet
weet je hoe ik heet
en wat er omgaat…
DENKEN AAN JOU
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 52 hoe je destijds mij plotseling van
mijn werk kwam ophalen met je
Mercedes in een gentleman’s pak
mij als verrassing meenam naar
een Hongaars restaurant alwaar je
de violist eindeloos sonates voor mij liet
spelen eer je hem zijn welverdiende tip gaf
hoe wij op de Scheveningse boulevard
schaterlachend doldwaze kaarten uitzochten
om te versturen…
AL WAT WAS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Dat met een knip van vingers
alles zomaar voorbij is gegaan
niets meer over is te doen en
met de wind is meegereisd
al wat eens was
in alle richtingen uitwaaiend
je kwijnende roep naar
wie er niet meer zijn
alleen hun namen nog
sjokkend over de wegen
die je eens met ze liep
waar je voetstappen zo meervoudig klinken
alsof stemloze onzichtbaren…
LIZA
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 Violetgekleurd waren de bloemen
net als het jurkje waarin je danste
jouw onschuld schilderde heel de wereld
tot een sprankelende aquarel
wat wist je van barbaren
die alles monsterlijk maken en
nooit een hart zullen bezitten
zo zuiver als dat was van jou?
in luttele seconden
jouw leventje weggevaagd
vier veel te korte jaren
was je een…
13 JUNI
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 55 Dat ik vandaag feest moet vieren
maar dat die lege stoel daar staat
waar niemand op mag zitten
omdat ik wacht op jou
ik kan het niet, nog altijd niet
blij zijn om elk jaar erbij
het voelt gestolen, niet van mij
het is dat schuldig blijven voelen
ik weet het, onterecht
maar toch …
vanmorgenvroeg
ik wachtte en ik wachtte
jij belde niet…
ZINLOOSHEID
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 Het zijn de zonen
de vaders en de dochters
die op te koude aarde sneuvelen
voorgoed hun ogen sluiten
is op hun lippen een
laatste roep om hun moeder
in hun doodsstrijd de hunkering
naar haar zo warme schoot?
welke naam past de agressor
die in zijn hebzucht het doodvonnis tekende van
duizenden en met een enkele pennenlikkersvinger
het…
Despoot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 Schiet maar, vernietig maar
laat de bommen maar vallen
op huizen die niet van jou zijn
op al die akkers die ooit omgeploegd en
bewerkt zijn met liefdevolle handen
maar nooit zul jij de liefde leren kennen
en de koestering van warmte
steen ben je, beton, grijsgrauw graniet
een gevangene van je eigen haat
die onverteerd tot onder je huid als…
IN WIENS NAAM?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Weer kwamen ze
in zwarte gewaden met
lange, stoffige baarden
en duivelse ogen
geen zwaard werd geheven
om ze tegen te houden
er was slechts een leger
van lafhartige hazen
dat met het stof tussen zijn benen
een schuilplaats zocht
en de vrouwen en kinderen
stonden in de achterste rijen
want eerst de mannen, zoveel mannen
vooraan, in…
HOE KLEIN IS DE MENS NU
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Het water komt
gulzig, uitgehongerd
huizen, land, levende wezens
alles verorberend
ineengeslagen vechtende handen
wanhopig barricades opwerpend
hoe klein is de mens nu
het verhaal van een oude
geschiedenis schrijft verwoed
een volgend hoofdstuk
opnieuw laat de natuur zich
de les niet lezen…
SNEEUWWITTE VOGEL
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 72 Hoe hij vloog
met krachtige vleugels
over wilde zeeën en door
ondoordringbare wouden
voor de allerzwakste wezens
de sneeuwwitte vogel
voor niets terugdeinzend
voor niemand wijkend
maar altijd ijzersterk
op weg naar zijn doel
hoe kon hij weten
van de zwarte kraaien
die hem op de rug met valse
kraalogen al zo lang beloerden
op één…
DE DAHLIA'S
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 143 Het klopt toch
dat ze zich hier overdadig ontvouwden
onder jouw zorgzame handen
vanaf hun eerste knop jij
hun rijping volgde met
waren het liefdevolle ogen?
en ik menigmaal
op dat pad aan de zijkant ...
nog voor mijn lippen
woorden konden vormen
'niet hier spelen' riep jij alleen maar
als een getalenteerde bloemist
gaf je voedsel en…
IK HEET …
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 104 Als in een luchtbel gevangen
hermetisch afgesloten
daarbuiten
stemmen en geluiden
ze horen je niet
volumeloos
jouw uitgestoten klanken
binnen geluiddichte wanden
malen ze rond
de witte jassen in de ruimte
de veel te strakke blikken
drie-, viermaal prikken
in vaten veel te broos
ik heet, ik heet
weet je hoe ik heet
en wat er omgaat…
ZOEKTOCHT
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 158 Ik heb je gezocht
in de supermarkt
bij de bakker
in de ruggen van mensen
mijn roep tevergeefs
nu in stilte gedompeld
ronddolend in een
verstard geraakt lijf
in fluisteringen
je naam gespeld
alsmaar en alsmaar
tot ketting geweven
ik heb je gezocht
in het parkje om de hoek
bij de slager en in
het verhaal van een boek
en ik zoek…
In het nu
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 Op de klanken van een eeuwenoude sonate
je laten terugvoeren doorheen de tijd
vanaf je ontstaan naar het nu
als de golven van een zee in rust
meedeinend je adem
berustend in al wat het ondergaat
op welk kruispunt
nam je ooit de verkeerde afslag
onwetend van dat doolhof van wegen
welk zwaard nam je niet ter hand
om neer te slaan wat…
Ik ben ik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 Moet ik spreken met jouw stem
horen met jouw oren
ben ik die wie jij bent?
nééé
jij bent jouw eigen mooie ik
en ik, ik ben mijn ik
met mijn eigen rikketik
mijn ogen en mijn brein
wie kan ik anders zijn?
ben jij die wie ik ben?
nééé
ik ben mijn eigen lieve ik
en jij, jij bent jouw ik
met jouw eigen rikketik
en wie je bent geworden…
Kind van de zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 Dat jij een kind van de zon was
de vroege seizoenen van je bestaan
daar hadden gebloeid waar vandaan
jij noodgedwongen moest gaan
met niets in je koffers
daarover wilde je liever niet praten
toch heb je me eens verteld
hoe je op het executieterrein
van de gele soldaten de laatste
minuten van je leven aftelde
maar waarvan je zus je bevrijdde…
Voltooide tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Het gordijn van nevel opentrekken
de herinneringen ontsluiten
durven omhelzen wat eens was
achter elke traan een voltooide tijd
niets keert weer
alles is eindig
met trillende handen
de foto’s bekijken van
het lijkt een veel te ver verleden
leren dealen met het heden
waarin het martelend besef
van niet meer
nooit meer een terugreis…
Hoe lang nog?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 Niet een omhelzing
geen kus, geen hand
zelfs geen anderhalve meter afstand
maar jij achter gesloten ramen
en binnen de betonnen muren
dondert het tikken van de uren
voelt alleen zijn meer dan verlaten
is er dat murmelen in het niets
zoveel voelbaarder dan gisteren
koud, kouder jouw huid
te lang al onaangeraakt
hunkerend naar
al was het…
Nu er die stilte hangt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Wiens kind ben ik geweest
wat heb ik ooit geweten
dan enkel maar het heden
van wie mij borgen in hun schoot
onzichtbaar voor elk oog
altijd onuitgepakt gebleven
hun koffers in die donkere hoek
met niet te openen sloten
soms snerpten heel opeens wat kreten
als ijzel door de kamers
ontweken stille tranen
de beklemming van mijn…
Mijn betere ik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 We voeren dezelfde strijd
jij en ik
we houden elkaar vast
ik jou en jij mij
en we beseffen allebei
wat niemand weten kan
ik zoek mijn betere ik
omdat jij zegt dat
dat het beste is
de woede die ik voelen kan
jij vindt dat niet oké
jouw pijn is meer dan
ik kan dragen
als niet zo lang geleden
woedt er die onmacht weer
mijn kracht…
Verborgen kamers
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 44 Het was pas later
dat ik jouw zwijgen leerde vertalen
een toegangsdeur wist te ontdekken
naar de verborgen kamers
waar ik soms voor een te kort moment
even mocht vertoeven om
antwoord te zoeken op mijn vragen
maar er bleven zoveel dagen
waarop de verhalen van toen
niet verteld mochten worden en
weer in stilte kluisterden
ik wilde zo…
De nachten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 101 Het zijn de nachten
die als loodzware dekens neervallen
terwijl de tijd knaagt aan
een wirwar van gedachten
nog eer je naam geroepen kan worden
scheuren de letters uiteen
stuiteren losgeraakt van elkaar
op het plaveisel van de uren
waarin blijven geloven
als er niets meer is dan het
leeggeplunderde van je wezen?
steeds nadrukkelijker…
SHAME ON US
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 Hoe neem je straks uit ze weg
waar ze zij aan zij met ons vochten
dat mes in hun rug
het ultieme verraad?
als een gezwel door de geschiedenis
zal het verworden en
blijven roepen om wraak
kinderen en kleinkinderen
zij zullen opgroeien met de
erfenis van ontelbare doden
tegen volkeren van Judassen
staan zij in geschokt ongeloof als…
Draken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 Het is gewoon weer dat fragment
van in pyjama zitten
schoongeschrobt door mama
tandjes net gepoetst
Paulus de boskabouter luisteren
voor Eucalypta huiveren
en hupsakee dan gauw naar bed
zie je de draken op de muren
vuurspuwend en schuimbekkend
happend naar je kinderhoofd dat
wegkruipt onder zware dekens
waar is je teddyhond gebleven…
November huilt
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 255 Nu er alleen nog stilte is
als ook dit uitgeholde hart dat
veel te lang die onmacht voelde
geteisterd
slechts ingeslikte tranen dronk
cirkelen gedachten rond
in altijd weer
het laatste beeld aan jou
terwijl herinneringen kleven aan
willen terugdraaien van de tijd
het was een onbegonnen strijd
oneerlijk ook en niet te winnen
een krachtmeting…