inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.117):

Nu er die stilte hangt

Wiens kind ben ik geweest
wat heb ik ooit geweten
dan enkel maar het heden
van wie mij borgen in hun schoot

onzichtbaar voor elk oog
altijd onuitgepakt gebleven
hun koffers in die donkere hoek
met niet te openen sloten

soms snerpten heel opeens wat kreten
als ijzel door de kamers
ontweken stille tranen
de beklemming van mijn vragen

en nu het stil geworden is
blijft er dat wroeten naar verledens
waarvan ik nooit de sleutels had

wiens kind ben ik geweest?

... Uit mijn gedichtenbundel 'En nu het stil gewordden is' ...


Zie ook: http://www.ingrideleonora.nl

Schrijver: Ingrid E. Noppen, 27 februari 2020


Geplaatst in de categorie: overig

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 229

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Ingrid E. Noppen, 5 jaar geleden
Dankjewel Guy en J. Bakx voor jullie warme reacties. Ben er blij mee!
Guy Aarts, 5 jaar geleden
Zoveel vragen, zoveel pijn nu er die stilte hangt. Voelbaar in dit fraaie gedicht de stille hoop op antwoorden.
J.Bakx, 5 jaar geleden
Ingetogen en pijnlijk mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)