inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.104):

Rosentuin

onder de grijze slierten
schuift de
zilverblauwe rivier


boven de bergen
schuift het
oog van de zon


de bron
rijzend uit de
zilverblauwe rivier


peinzend rust
mijn oog
op het watervlak


wenend om de
schone lelies die zijn gebroken
om haar witte hart


dat voor de
wereld niet bestaat


ontwaakt, blij ontwaakt
omdat de roos
van Sharon waakt


in onze tuin mag gloren.


Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: eliZe Augustinus, 27 februari 2020


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 45

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)