Netgedichten

netgedicht (nr. 76.548):

Despoot

Schiet maar, vernietig maar
laat de bommen maar vallen
op huizen die niet van jou zijn
op al die akkers die ooit omgeploegd en
bewerkt zijn met liefdevolle handen

maar nooit zul jij de liefde leren kennen
en de koestering van warmte
steen ben je, beton, grijsgrauw graniet
een gevangene van je eigen haat
die onverteerd tot onder je huid als
een kankergezwel uitzaait in heel je lijf

heb je ze geteld
alle doden die je reeds maakte
de mannen, de vrouwen en de kinderen?
bloedzwart zullen de nachten je zijn
wanneer hun gezichten zich posteren
op alle wanden van je huis

door eeuwen heen zal je naam genoemd zijn
als drek uit miljarden monden en
geen bloem zal ooit bloeien op jouw graf