Netgedichten

netgedicht (nr. 71.956):

Kind van de zon

Dat jij een kind van de zon was
de vroege seizoenen van je bestaan
daar hadden gebloeid waar vandaan
jij noodgedwongen moest gaan
met niets in je koffers
daarover wilde je liever niet praten

toch heb je me eens verteld
hoe je op het executieterrein
van de gele soldaten de laatste
minuten van je leven aftelde
maar waarvan je zus je bevrijdde
met de moed van een leeuw

en de kleine kris die je leven redde
toen fanatieke Pemuda’s
huis voor huis binnengingen in je straat
om de geur van de dood achter te laten
daarvan heb je me ook verhaald

dapper kind van de zon
nooit meer heb je willen terugkeren
naar die warme aarde waarop je
met jouw eerste ademteug
ooit jouw leven begon