187 resultaten.
Nu draagt, zelf triomfant balancement
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.651 Nu draagt, zelf triomfant balancement,
Zelf zwevend rag, zelf ontzaglijk insekt,
Mij de aeroplaan, wiens vaart, zilverig, trekt
Een draad, hoog boven zee en kontinent:
De trots van wie zich, mens, als Brahman kent,
Houdt breed zijn dubb'le vleugels uitgestrekt;
De zekerheid, die 't Brahmanweten wekt,
Houdt recht naar Hem 't evenwicht heengewend…
Zo, jongen, ben je daar? 'K heb lang gewacht
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.408 Zo, jongen, ben je daar? 'K heb lang gewacht.
Neen, excuzeer je niet: ik had de tijd;
Als achter me, ligt vóór me de eeuwigheid,
En 'k wist, je kwam. 'K had 't zelf zo uitgedacht.
Neen, mij is niets te klein: ik houd de wacht,
Als 't wazig glansje langs een herfstdraad glijdt,
En als de duiz'ling op kometen rijdt
Door 't steilhellende…
Koket? Ik? Denk terug aan de eerste keer
poëzie
4.0 met 21 stemmen 1.604 Koket? Ik? Denk terug aan de eerste keer:
'T was winter, en je ging naar de avondschool,
Een Maandag; 't rook in huis naar was en kool,
Net even naar als, straks, die vormenleer.
Toen wees je vriendje: 'Kijk! de Grote Beer!
En dáár, boven die schoorsteen, is de Pool.' -
Wat toen profetisch in je ontzetting school,
Zag ik ontvouwd: 't Hoe…
Mij, die jou naar mijn hoogten heb gered
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.705 Mij, die jou naar mijn hoogten heb gered,
Toen, 't vallen zoekend, je angstig toch bleef hangen
Boven de diepte aan ranken van 't verlangen,
Het taai wort'lende - mij noem jij koket?
Je dacht, ik spon mijn draden tot een net,
Om de eendagsvliegen van de geest te vangen?
Je dacht, mijn armen waren gift'ge tangen,
Die 'k spin, in 't moegesparteld…
Als liefde van een aard'ling aan dorst randen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.319 Als liefde van een aard'ling aan dorst randen
De lichtgestalte van een hemeling,
Je weet, dat zij tot nevelbeeld verging,
Tot hoon rondom heet hunkerende handen:
Zo dacht je dat, toen - lucht'ge zweveling -
Je om mij de rust verliet van effen landen,
Ik jou applaudisserend op liet branden,
Verijlend zelf tot vlucht'ge neveling.
Voor …
Wie mij gevonden heeft, kan niet vergeven
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.235 Wie mij gevonden heeft, kan niet vergeven,
Te groot, dan dat hij 't toegebrachte leed
Misbruikt tot wraak, als vergiff'nis verkleed,
Te klein tot oordeel over Brahman's leven,
Dat, hier tot Christus, Bach en Kant verheven
Zijn diepte in daden, kunst en denken weet,
En ginds door laagheid, zelfzuchtig en wreed,
De top van tere Zelfzucht leert…
Jouw zenuwen, spieren, pezen, botten, knurven
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.282 Jouw zenuwen, spieren, pezen, botten, knurven
Trilden, waar vals uit de afgrond van 't verdriet
Waanzin de half gewilde val bespiedt,
Maar ik, ik greep je stevig bij je lurven;
'K zei: 'Wat? Zou je niet kunnen? Of - niet durven?
Schaam jij je dan voor Plato's gletschers niet?
Vooruit! Ik maak tot straatweg van graniet
De draad!' En grac…
Je zag met de x de spokig toov'rende i
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.114 Je zag met de x de spokig toov'rende i
Meefladd'ren, als de zwevende exponent
Neerstreek tot reeks, die naar 't oneind'ge rent
In stormloop naar de kringperipherie:
Omsmolt dan algebraïsche alchemie
Tot tweelingen twee legers, en 't quotiënt,
Vervloeid tot optocht van kentauren, ment
De magiër Logarithme voort naar pi.
Ontzaglijke triomfpoort…
Nog eens, toen je oud werd, zag je de Alpendalen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.507 Nog eens, toen je oud werd, zag je de Alpendalen
Van 't leven jou met late idylle lokken;
Je zag, hoe bergop lange schaduwen trokken
Onder een mist van scheve zonnestralen;
Nog hoorde je over lichte hoogten dwalen
'T elegisch tink'len van verspreide klokken
Nog zag je, wit door zwarte dennen, brokken
Van 't sneeuwveld, nu niet meer bereikbaar…
Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.616 Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
In 't ijle, koele denken; de verwijding
Van knellende horizon werd een bevrijding;
Op 't donker ginds scheen hier het lichte lichter.
Jij dacht je boven 't mensenleven dichter
Bij de eeuwigheid; toch was 't een voorbereiding:
Zo moest - vervulling van mijn eerste wijding -
'T kind-in-jou groeien…
Jou gaf en ernst en scherts mijn amphitheater
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.090 Jou gaf en ernst en scherts mijn amphitheater.
Eerst 't passiespel: uit doop in de oceaan
Zag je mijn zonneheros zeg'nend gaan,
Een heerser over lucht en land en water;
Dan voor wat zilv'ren sterren deed zijn hater
Hem op bebloede bergen ondergaan;
En wit van smart en eerbied stond de maan;
En 't donderorgel speelde Stabat Mater.
Dan…
Ik ben geen wereldmacht, die loont en straft
poëzie
4.0 met 21 stemmen 1.297 Ik ben geen wereldmacht, die loont en straft;
Mijn eigen Doper, maak 'k mijn paden recht;
Ik leer: Wie zijn geluk in liefde legt,
Vergaat; weg spoelt de tijd hem, vlucht'ge haft.
Wat Lenau's Faust tegen Mephisto zegt:
'Zu schwarz und bang, als dasz ich wesenhaft,
Bin ich ein Traum, entflatternd deiner Haft',
Dat Godsbesef heb 'k voor…
'K hoor wat je denkt, al spreek je 't, kies, niet uit
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.479 'K hoor wat je denkt, al spreek je 't, kies, niet uit:
Tot troost voor troostelozen sublimeert
'T verzet de diepe wens; zo fantazeert
De dorre non zich om tot Jezus' bruid:
Hij, voor wie 't huis van 't aards geluk zich sluit,
Dat hij, bescheiden hunk'rend, had begeerd,
Waant zich een God, die 't heelal savoureert:
Leerde u dat zelf…
Wie 't meisje, dat hij liefheeft, aait en kust
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.225 Wie 't meisje, dat hij liefheeft, aait en kust,
Dat hij zich, wereld, God, zelfs haar vergeet,
Hij zoekt, zonder dat zijn ekstaze 't weet,
De vredige eenheid van wensloze rust:
Zo moest jij, maar nu denkend, klaar bewust,
Achter 't wiskundig weefsel van mijn kleed
- Paillet van ster en lach op nacht en leed -
Vinden het hart, waaraan je…
Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.509 Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach,
Die zonnig vink en schem'rig nachtegaal,
En tot nocturnes aai met manestraal
Mijn lier, de hei, besnaard met herfstdraadrag,
Ik, die uit orgel, zwart voor blauwe dag,
Smijt over de aarde mijn donderchoraal -
Jou koos ik, dat je op 't orgel van je taal
Eert Brahman, mij en jou, ons beider Bach.…
Spreek nooit, door mij verrijkt, met domme spijt
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.230 Spreek nooit, door mij verrijkt, met domme spijt
Van cirkus, slappe koord en akrobaat:
'T is of nog nevelige dageraad
De zon zijn stijgen, dat hem draagt, verwijt.
Bedenk ook dit: je zou tot literaat
Verworden zijn, had ik je niet geleid:
Jou leerde mijn Natuur natuurlijkheid,
Die boek'rig versgepruts als leugen haat.
Hierover zeg 'k…
Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 914 Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen;
En nu de weefsels losgeplozen zijn,
Wijs ik je met mijn stok van zonneschijn
Dwars door de ring van drijvende kastelen,
Hoe 't vasteland ligt als een open schrijn,
Vol blauw gefonkel van gletscherjuwelen,
Behoedzaam vastgelegd in groen-fluwelen
Kussens met stralig zilverfiligrein.
Ja, straks…
Ik hoorde en zag. Zelf kon ik niets dan zwijgen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.357 Ik hoorde en zag. Zelf kon ik niets dan zwijgen.
Iets stuurde mijn schommelend evenwicht.
Kwam ik uit 't donker? Kwam ik uit het licht?
Was 't zakken van mijn denken? Was het stijgen?
Lang weet ik, dat mijn wereld is mijn eigen
Prachtig paleis, door 't eeuwig Zelf gesticht:
Kort weet 'k, dat er een schat begraven ligt,
Zoals in sprookjes…
't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.766 't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid.
Over me staat, als transparant kristal
rondom een oude berggod in zijn hal
een halve bol van stilte, die me omsluit:
'k hoor, hoe heel ver een lang gillende fluit
een tunnel boort; mijn berg kraakt overal.
Een blaf, ginds, hakt een gat; en recht en smal
knapt een spleet open, tot mijn oor hem…
De laan in, uit westlijke wolkensluis
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.400 De laan in, uit westlijke wolkensluis,
Stuwt-op ’t oranje licht; ’t gewelf van toppen
Lijkt, vastgeklonken met fel kop’ren knoppen,
Geelgroene naad van zacht hellende buis.
Ik freewheel over licht; langwerp’ge droppen
Trillen op ’t stuur; en ’k luister naar ’t geruis
Achter me in ’t dorre blad, en naar ’t gedruis
Bij sprong of droog geknap…
Op zee en wolkbank ligt een zelfde tint
poëzie
4.0 met 11 stemmen 963 Op zee en wolkbank ligt een zelfde tint
Van oud lood, dof beslagen, blauwig grauw;
Daarboven kalkig wit, waarna het blauw
Met langzaam vloeiende overgang begint.
Geen horizon, geen streep van schuim, geen wind:
Plots'ling lopen er banen, zonder vouw,
Vol glans, als op de hals ligt van een pauw,
Prachtig-glad lint naast evenwijdig lint.…
Tulpen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.810 Bloedplassen, trots het zonlicht levend rood,
Zag 'k wijd vervloeien tot de horizont;
Uit lang gespleten, geel ett'rende wond
Walmde wee-zoete reuk, als van de dood;
En 't leek, alsof een bloedstraal opwaarts spoot,
En onbeweeglijk hing boven de grond:
De droppels sidderden, helrood en rond,
Gestold tot blad'ren aan de beukeloot.
De zon…
Naast mijn pendule zit, in koncentratie
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.551 Naast mijn pendule zit, in koncentratie
Vergaan, de ijsvogel van Van Hoytema:
Onwerklijk is de wereld - Ik verga,
Terwijl ik 't zie, ook zelf in kontemplatie.
Aan de and're kant, kruisbeens, zit Gotama,
Afwezig, de ogen dicht na revelatie:
Te boven is 't bewustzijn de adoratie
Door ondergang in de unio mystica.
Naar de een, naar de ander…
Blauw, licht en stilte tot de horizont
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.670 Blauw, licht en stilte tot de horizont. -
Vroom luistert 't onbeweeglijk voorjaarsland
Naar gouden profetie, die, zon-gezant,
De wind herhaalt met nadruklijke mond.
Rustig-sterk stapt een zaaier, jong en blond,
Helblauwe streep tegen grijs-glinst'rend zand:
Beslist gebaar van zegenende hand
Sprenkelt nevelend stofgoud op de grond.
Ruisen…
Klein kindje heeft verdriet
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.631 Klein kindje heeft verdriet, maar moeder laat
Voor hem een mooi geel balletje in een kring
Ronddraaien - en het schijnt een gouden ring -
Aan een onzichtbare, elastieken draad;
Dan met een hamertje op een gam'lang slaat
Ze wijsjes, uit heel verre herinnering;
En 't draaiend balletje en 't metaal-geting
Leidt-af het kindje, en 't zingt en…
Soms kan op 't berglandschap de zon niet schijnen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.534 Soms kan op 't berglandschap de zon niet schijnen,
Dat kleine ding, zoek onder wolk-ruïnen;
Dan 's morgens staat, bij donder van lawinen,
'T kosmisch sonnet van kleuren en van lijnen:
Grens tussen blauwe, onwereldse kwatrijnen,
Hangt smal een wolkenstreep, geel als lupinen;
Omhoog, omlaag wijzen, aardse terzinen,
Sneeuwtoppen rood, en glooiend…
Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.153 Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad
Wandelt langs beuken, vind je een plekje diep
In 't bos - 't is, of een stukje zomer sliep,
Dat met de zwaluwen mee te gaan vergat:
Geen sneeuw. Een herfstdraad. Mos. Een mug. Gepiep
Van 't meesje tussen zonnig roodbruin blad.
'T is, of je haast de toverwoorden had,
Waarmee je zon en zomer…
Kent iemand dat gevoel: 't is geen verdriet
poëzie
4.0 met 16 stemmen 1.894 Kent iemand dat gevoel: 't is geen verdriet,
'T is geen geluk, geen menging van die beiden;
'T hangt over je, om je, als wolken over heiden,
Stil, hoog, licht, ernstig; ze bewegen niet.
Je voelt je kind en oud; je denken ziet
Door alles, wat scheen je van God te scheiden.
'T is, of een punt tot cirkel gaat verwijden;
'T is, of een cirkel…
Vliegende bloem uit glanzen van opaal
poëzie
4.0 met 17 stemmen 1.473 Vliegende bloem uit glanzen van opaal,
Drijft, levend spectrum, in 't geweldig licht
Van tropenzon de vlinder, even licht,
Neen - drijvend, lichter dan de zonnestraal.
Dreigt vijandschap uit schaduw, op eenmaal
Laat hij zich vallen, vouwt zijn glorie dicht,
En tussen kleurloze vermolming ligt
Uitgedoofd 't brokje zon, onvindbaar-vaal.…
IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.275 IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan,
En 't is, terwijl ik kijk droom'rig door 't glas,
Of heel de wereld machtig stelsel was
Van reuz'ge rad'ren, die onhoorbaar gaan,
Met blauw-saffieren velgen, plas naast plas,
En smal-smaragden spaken, laan naast laan,
En brede, gouden spaken, graan naast graan,
Went'lend om verre toren, rustende…