1942 resultaten.
van alle tijden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 111 we verankeren ons schip
slechts voor korte tijd
dragen elkaar door
de slaperige mist
zie onze gezichten omhoog
zwerven naar de wolken
we omarmen de sterfelijkheid
als het beste gedicht…
blijven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 79 aan de rand van de nacht
tussen kogels en oorlogstaal
wortelt een boom in het bergravijn
achter de binnenkant van de buitendeur
danst rouw zijn staccato dans
in onbuigzaam verdriet
boven de huizen sluiert
de meedogenloze geur
van verbrande schoonheid
aan de rand van de nacht
slapen de mannen
in watten van duisternis begraven…
nabijheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 146 je knipte het koordje
van je kinderwanten door
zo is het begonnen
ik laat je los zei mama
het laatste stukje mag je rennen
wees opmerkzaam mijn kind
het onbedoelde
het ongewisse onverwachte
het is er allemaal
de goudvis in de kom
de grote schaar het kostbare glas
veel maar niet alles leerde ik je dragen
deze afstand is
de grootste…
Voor M
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 108 nachtelijke gedachten
kruipen onder de huid
te veel om te bevatten
te groot voor het gemoed
de Zwitserse zwarte koeien
brengen me op de koebellen
geluid door vrienden uit de Alpen
voor mijn dode broer
het traditionele klingelen valt me zwaar
hij heeft het vaak gehoord
ik kan mijn broer nooit meer vinden
we verloren elkaar uit het…
Arena Revisited 2
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 Wees welkom in de Arena van het palaveren
waar polemieken met Très Grande Vitesse voorbij daveren.
Zij is the Place To Be waar dichters strapatsen maken
elkaar met talige humor troost en tragiek weten te raken.
Woordenaar scherp de punt van uw ganzenveer
kruis op de zandvloer fair de degens telkens weer.
Welkom dichter van het hoogste woord…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 89 poëzie is een rivier
die de verbeelding draagt
meevoert op haar stroming
zij is de regen
die de voetstappen
van de dode meeneemt
de gedachte
waarvoor je achter
tralies belandt
poëzie is
de schoonheid van de kanteling
naar de zwartheid van het licht
zij is de angst die op een
zonnige dag in het heldere oog
van het hert schijnt…
bloemen strooien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 76 onder zwarte grond
ademen fragmenten van
een vastgelopen granaat
op verstoorde aarde
groeien zachte mossen
bodem van bestaan
we strooien bloemen
drinken op de vrijheid
in een stilte die verwondt…
gewapend glas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 96 men moet
klanken proeven
ritmes voelen
stemmen vinden
men moet
poëzie wegen
op schalen van
eigenzinnigheid
men moet
secuur schrijven
langzaam kauwen
woord voor woord polijsten
men moet
lijstjes van het moeten maken
tot het nieuwe weten
men moet
uit verlangen schrijven
Laten wij nog eenmaal
de kamer wit maken
nog eenmaal…
Dagboek van een soldaat - Chaudardes 1940
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Zie je het? Een bom viel op het huis,
Het verscheurde dak, de verbrokkelde muren.
De Église Saint-Jean-Baptiste is ongeschonden.
De oude vrouw verbergt het voorhoofd in verkleumde hand.
Raakt zij het venster aan? Kijkt ze door het kapotte raam?
Huilt zij om verwoeste huizen van verdwenen mensen?
Onder het stof het portret van de gesneuvelde…
simpel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 heel dit leven is een pogen
iets te stamelen
iets te schrijven in simpele taal
over drijvende wolken
blauwe rivieren in slapende verten
alles is te hoog gegrepen
heel dit leven is een pogen
iets te verstaan van de vrees
iets te begrijpen
van stemmen die verdwijnen
het zwartste van de nacht
alles is te hoog gegrepen
heel dit…
Zoveel kleuren bloed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 114 In het vroege voorjaar
ziet het gekortwiekte kind
het bloeden van een boom
Bloeden is een teken
zoveel kleuren bloed voor wie
kijkt naar het gekwetste kind
Bloeden houdt indringers tegen
wie zal het bloeden stelpen
wie zal de wonden sluiten
Het kind en de boom
kunnen minder groeien
zullen minder krachtig zijn
Een gekortwiekt kind…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 Toen de goden nog geen doden waren
en als glanzende goden sliepen in de zee
toen onze ziel nog niet haperde
Verborgen we in een kruik de huiver
van verdwenen jaren lieten haar achter
in een zee van barmhartig zout
Toen de maan in de hemel hing
een vleugel achterbleef in het web van de spin
snakte de tijd onder het asfalt naar lucht…
zoveel vogels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 hij was nooit in de Dodentoren
waar opgeslagen doden lagen
noch zag hij de vlucht van engelen
voortgestuwd door stormen
ooit dwaalde hij af van het broze
het zuivere blauw van de stilte
lang keek hij weg van het ene oog
dat verdrietig de wereld inkeek
nu is het tijd voor zijn pennenproef
hij scherpt de punt van de ganzenveer…
Buiten stroomde de lucht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 98 Toen buiten de bomen waaiden
en het riet kraakte
rustte ergens een verscholen droom
Toen geharnaste wolken
dromen over verdorde vlaktes
van steen verdreven
Toen windstilte de zee
tot kalmte maande werd het water
beangstigend spiegelglad
Toen haar angst klapwiekte
tegen vensters en muren
werd zij stil als het licht
Buiten stroomde…
minder stil
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 82 zij laat zich niet meevoeren
door de vertrouwde stroom van taal
zij komt nog vaak langs
in de stilte van een vlinder
in verhalen en in dromen
zij is er altijd bij
in la petite bonté
zij is minder stil dan je denkt
je loopt met haar samen
van achteruit naar voren…
ontbonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 toen jij door geel laagland ging
was je niet alleen maar iemand
die voorbij ging
het licht was van porselein
zomerstof waaide op
zwevende korrels van een droom
de schillen van de tijd
het breken van iets
de buizerd biddend boven zijn prooi
niet alleen maar iemand die voorbij ging…
toen jij er was
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 117 alle stemmen zijn
uit haar verdwenen
achter de binnenste muren
waken ze ze wassen haar
ze schreeuwen snikken
huilen en roepen
leggen haar in het stenen veld
van geesten en goden
waar niemand zo licht
zo stil kan leven
in het oog van zon en maan
een vaalwitte valk bidt in de lucht…
Verbrijzelde Tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 Nu zij hem vertelt over
een verboden liefde in Nevers
Hij over de verschrikkingen
van Hiroshima spreekt
weten ze hoe het is
hoe het verlies van geliefden is.
Ze zegt: mijn kale hoofd van toen
is dezelfde als de kaalheid na de bom
Hij onderbreekt: wij delen een trauma
herinneren is een daad van herscheppen
je bent niet begiftigd met een…
buigzaam leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 86 de vrouw
dicht als een steen
ogen open als schelpen
wie herkent haar?
de dichter
zijn klankloze stem
in woorden verborgen
wie zendt hem de eerste regel?
de bedelaar
de huid vol ogen
die zonder wapen doden
wie zal hem zien?
de gemaskerde god
die as bewaart
van gesprokkelde takken
wie bespeurt zijn leegte?
de vrouw zeilt…
ontbreken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 aan de gerafelde kant
danst de wind
wiegt het licht
een langzaam
veranderen in aarde
het zachte breken
naamloos verborgen
in een lange winter tussen
alles wat duister is
deze stilte heeft stekels
een verdwaalde dichtregel
glijdt langs het venster…
In tijden van oorlog
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 93 voor Andriy en Alina
In de donkere kamer het bed waarin
nevelige dromen je verzwelgen
Je smalle bovenlijf ontbloot
ontdaan van het haastig losgeknipte gevechtstuniek
In de schaduw een gehavend lichaam
je terneergeslagen blik die niets dan het niets ontmoet
In tijden van oorlog moet gesneuveld worden
lichaam en ziel uit elkaar gedreven…
woorden van vroeger
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 71 weet je nog dat we ergens naar zochten
een gedachte een vermoeden een boek
vragen zonder antwoord
dat we steeds meer verdwaalden
tussen zinnen en beelden
dat we onze gezichten hadden afgewend
weet je nog dat we ergens wel wisten
dat tellen en meten ons niet verder brengt
dat de kraai altijd de vogels verjaagt
dat de wereld een landschap…
haiku
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 68 de blote woorden
dragen het meest om het lijf
de naakte waarheid
de woordkarigen
zwijgen als waterwilgen
zacht buigzaam en taai…
portret van de gevederde koekoeksbloem
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 68 zijn zonnehoed vindt weinig houvast
op het smalle hoofd
daaronder zijn licht spottende ogen
die kijkers op afstand houdt
de groene shawl rust als
een moeder over zijn schouders
alleen op de wereld maar niet helemaal
na het vallen wel weer opstaan
kijk een geluksklokje en hier
staat de gevederde koekoeksbloem
nee die naam is niet…
wie telt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 wie telt weet niet waar hij aan begint
duizend dingen laten geen spoor na
niemand volgt de dodentreinen
telt de uitgestrekte mijlen
niemand wil met een zwarte reis
de witte wolken bereiken
achter verre bergen de onberekenbare val
van zwermen vogels
witte brengers van engelenbrood
niemand die het verteren kan
gif laat sporen na…
Rapsode
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 162 sla acht op de rapsode
hij brengt het krijgslied ten gehore
liederen vol wrok en wraak
bravoure en bedrog
laat hem zingen
de avant la lettre troubadour
van twistende godinnen
van listen met het Troje-paard
proef de kleuren van gramschap
en venijn
de metalen smaak van bloed en chagrijn
de warme zoetheid van een liefdestraan…
wie niet oppast
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 89 voor wie nergens vandaan komt
weet verdriet geen weg
heeft herinnering geen adem
hangt leven aan beeldloze tijd
voor wie nergens vandaan komt
hij is de som van vergeten tijd
hangen woorden loodzwaar in de lucht
vervagen in de plooien van de tijd
voor wie nergens vandaan komt
heeft geen weet van naam of huis
draait het leven zich niet om…
tussen heldere heuvels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 een sterfelijke god die niet sterven mag
slingert een vuursteen naar de hemel
vanaf de Heuvel van het Werk
de zon staat laag
het licht legt een lange weg af
een god zonder stem ver van zijn stam
hij is de waanzin nabij
telt ontelbare sterren van gouden oker
op de Heuvel die Bidt
de wereld wordt stil als een god
met bedaarde hand de wolken…
100 dagen stil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 63 toen ik terugkeerde naar het noorden
liet ik mezelf horen: harder lager heser
ik werd wakker zonder stem
ik reisde naar het licht
sprak zacht
iedereen leek te luisteren
ik was zachter voor mezelf
zong een toontje lager
ik leerde zwijgen
100 dagen stil
hoe het was
het stemde tot nadenken…
Hypatia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 Een vraag, Hypatia,
Hoe voelt het
Om uit de duisternis te treden?
Niet weggestopt in een donkere kamer?
Hoe is het, Hypatia,
Om zó helder te denken?
Je vader voorbij te streven?
Dat hij plaats maakt voor jou?
Luister, Hypatia,
Voel je het kloppen van je hart?
Als men in het atrium rekenkundig probeert te vatten wat je zegt?
Als je uitweidt…