inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 80.658):

toen jij er was

alle stemmen zijn
uit haar verdwenen
achter de binnenste muren
waken ze ze wassen haar

ze schreeuwen snikken
huilen en roepen
leggen haar in het stenen veld
van geesten en goden

waar niemand zo licht
zo stil kan leven
in het oog van zon en maan
een vaalwitte valk bidt in de lucht

Schrijver: J.Bakx
28 juli 2023


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 116

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
J. Bakx
Datum:
29 juli 2023
Dank Max!
Naam:
Max de Lussanet
Datum:
28 juli 2023
Zeer suggestief, kernachtig en krachtig tegelijk!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)