Netgedichten

netgedicht (nr. 80.851):

nabijheid

je knipte het koordje
van je kinderwanten door
zo is het begonnen

ik laat je los zei mama
het laatste stukje mag je rennen
wees opmerkzaam mijn kind

het onbedoelde
het ongewisse onverwachte
het is er allemaal

de goudvis in de kom
de grote schaar het kostbare glas
veel maar niet alles leerde ik je dragen

deze afstand is
de grootste nabijheid
als we hem laten groeien

ik laat je los zei mama
het laatste stukje mag je rennen
wees opmerkzaam mijn kind