1939 resultaten.
van dagen
gedicht
2.0 met 3 stemmen 2.733 dagen van
gesloten gordijnen
van schemerwerelden
van zijn en niet zijn
van inbedding in
leven en dood
dagen van
opgaande vliegers
van serene stilte
van rozenblaadjes
van bonheur
wat geluk is…
Zusje. Voor M.
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.956 zusje, kleine, grote zusje
met voetjes die niet verder willen groeien
en die stampen als alles teveel geworden is
zusje, kleine, grote zusje
met een hart dat overstroomt van liefde
en soms van wanhoop als je iets niet kunt
zusje, kleine, grote zusje
met handjes die de wereld niet kunnen omvatten
en die je verstopt in je warme winterjas…
afscheid
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.912 mijn schreeuwend, bonzend hart
is, in het niets, verdwenen
het laat zich niet langer horen
het vreemde, stille hart nam plaats
ik wil het, niet zomaar, voelen
wie behoort het eigenlijk toe
ik mis het schreeuwend, bonzend hart
al laat het zich niet horen
ik tast naar mijn vreemde, stille hart…
vertrek
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.879 ze komen je halen
je weet, je wacht
ze nemen je mee
je geeft je over
ze lopen naar beneden
ik hoor je droeve, aarzelende tred
ze plaatsen je in een auto
ik zie je tengere, weerloze rug…
afscheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.443 het verlies waarvan ik niet kan spreken
halsstarrig en zwijgend houdt het wacht
maakt het hoofd gesloten, het hart te zacht
verlies als dreunend, dreigend teken.
voor altijd in verlies verbonden
en toch voorgoed, voorgoed voorbij
ik heb gezocht maar niet gevonden
het verlorene, lieve kind, dat ben jij…
ik heb je gezocht
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.293 in deze stenen stad
die zich zonder oponthoud vult
met gestage stromen
van anonieme gezichten
heb ik je gezocht
in deze lege stad
met het open hart
waarin de striemende wind
een bres sloeg
heb ik je gezocht
langs de rivier van deze stad
waar meeuwen krijsen over het water
in deze onbereikbare verten
gebouwen waar misschien mensen wonen…
je bent niet meer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.279 te pas en te onpas
loop je mijn leven in en uit
over je schrijven wil ik
maar als de pen het papier bijna raakt
stollen woord en hand
over je praten wil ik
noem ik je lach, je lange gestalte
of, liever nog, alles wat ik van je ken
het zal niet genoeg zijn
het is altijd te kort
waar begin ik en waar houd ik op
te pas en te onpas
loop…
nancy (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 1.266 op een rok met rode en gele bloemen
draagt ze het lichte leven op handen
omarmt ze de de zachtheid van haar bestaan
in het golvend groene landschap
beschut de tederheid het broze hart
wiegt ze de zachtheid van haar bestaan
in het hoge gras kraait het kind
de moeder spreidt haar lange arme uit
overwonnen door de zachtheid van hun bestaan…
je kunt ons niet verlaten
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.165 de aankondiging van de dood
van het kleine leven
vastgelegd in een certificaat
bezegeld met nummer 000358
besmette nucleaire grauwte
sluipt als een hongerige wolvenpatrouille
in het kleine lijf
het leven voorgoed ingesloten
door radioactieve eenzaamheid
op het laatste levensteken wordt gewacht
maar jij bent Annya
ik noem je bij je naam…
Lied
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.145 de dag verdwijnt
avondwolken schuiven over
de schemer ontneemt
het licht
de bomen hullen zich
in zwijgzaamheid
hij kan de dag niet
langer vasthouden
op kousenvoeten sluipt
het gevaar naar binnen
zij kent de weg naar
zijn vele kamers
hij slaapt op de rand van zijn
en niet- zijn
scheidingswanden storten in
als hij haar hoort
hij hoort…
Regen van as
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.040 we verloren onze
verwondering en onschuld
Morpheus - ook hij -
omarmt ons niet langer
de poëzie in onze ogen
verdween als een dief
in de nacht
gelaten staren we
naar het lege huis
een regen van as
verandert ons
in onherkenbare vreemden
voor elkaar…
grote slaap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 990 het licht
wekt de ochtend
we stappen uit
de droom die ons
onverhoeds of verwacht
zal voeren naar
de grote slaap
we stappen uit
zo lang we kunnen
negeren onze droom
het ochtendlicht is onwetend
als de grote slaap ons
in een dwingende omhelzing
meevoert in een eeuwige droom…
bewolking
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 946 ik ben lang in de wolken geweest
een aanrader maar ik moest terug
ik belandde met beide voeten op de harde grond
er leek geen vuiltje aan de lucht
maar de wereld leek zo anders
ik zag ontelbare ivoren torens
die ondanks hun prachtige architectuur
uitblonken in eenvormige ontoegankelijkheid
in een smalle straat stond een man
hij lachte…
als je
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 933 als je zwijgend kijkt
alleen maar kijkt
zie je soms zoveel
meer en anders
als je zwijgend denkt
alleen maar denkt
denk je soms zoveel
meer en anders
als je zwijgt
alleen maar zwijgt
begrijp je soms zoveel
meer en anders…
Bezoek aan Riga 1972 (T.S.)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 869 je had een dam gebouwd
je waande je veilig
hij verdween - onttroond -
van de aardbodem
jij bleef achter je dam
toen zocht en vond je hem
ruw, achteloos bedolven onder zwarte aarde
daar sta je - ongekroond -
een bosje bloemen bungelt
hulpeloos in je koude handen…
springen vóór het vliegen. voor D.R.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 857 transformatie van vlucht in landing
kranige confrontatie met de branding
vastberaden de vleugels ver uitgeslagen
geselende storm en soms de wind die jou wil dragen
onder die vluchtige, vermakelijke veren
woon jij die het springen niet kon leren
geen gefladder, springen en weer opstaan
vloog je alsof je niet anders had gedaan
onder die veelkleurige…
unieke afdruk (1846)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 815 ze trok haar mooiste kleren aan
in de gang keek ze nog even in de spiegel
schikte haar kapje en duwde wat losse lokken eronder
vergezeld van haar vijf zoons die hun beste pak droegen
togen ze naar de stad
ze zouden zich laten fotograferen
rondom en op de schoot van hun moeder
denk erom: niet bewegen
zijn de jongens gaan schuifelen
tijdens…
korenbloem (Gul Makai)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 798 het kind
van een schitterende vallei
groeide op te midden
van weelderige boomgaarden
buiten kookte de moeder
liefdevol en zwijgend het eten
de onverschrokken vader
streed met een groot hart
het kind deelde zijn dromen
het liet de woorden vloeien
wist van hun onmetelijke kracht
moedig kind van de vrede
je naam reisde over de wereld
toen…
Vliegen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 781 Onzichtbare Shin, soms legde je moeder haar handen op haar buik.
Je woonde in haar lichaam, een onverbrekelijke verbintenis.
Er waren zeldzame, tedere momenten waarop ze je in stille koestering droeg.
Haar handen streelden je en geen mens of hel heeft dat kunnen verhinderen
Kleine Shin, je werd in ijzige kilte werd geboren.
Verdreven uit de…
ontmoeting
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 775 een verlaten plein
in de avondschemering
geluidloos overmeesterd
door de zachte sneeuw
een vermoeide passant
die plotseling stilstaat
het hoofd draait
naar het plein
toeschouwer van een verstilde wereld
dan wendt hij zijn blik af
en herneemt met trage tred
zijn reis
in de verte
krast een vogel…
liggen in het gras
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 772 roerloos liggen in het gras
willen dat het anders was
staren in het schemerlicht
denken aan je gezicht
blijven liggen in het gras
weten dat het niet zo was
ogen sluiten voor de nacht
het is later dan ik dacht…
ver gaan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 737 de wind ging aan de haal
met hoe je heette
voor het eerst had je een naam
het water beukte het hart op hol
jouw hart van zand en zout
niet eerder kon je spreken
de verf op de blinde buitenmuur
verborg wat je schrijven wilde
pas dan leerde je lezen
geluidloos val je,
val je samen met het wit tussen de woorden
ver gaan om aan te komen…
kopstukken 15.07.2007
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 731 de Avenida Corrientes slaapt nooit
stap in dit schilderij van
werkers en wachtenden
een explosieve combinatie
in de magie van het moment
een valstrik verhuld
in een dun, wit verenpak
papieren verbeelding
van de brug die niet wordt gebouwd
ontheemd tussen heden en verleden
en de dreiging van de zwarte zwanen
een man struikelt het struikgewas…
de ballade van George Stinney
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 717 na het opstaan
loopt hij de dag in
naast de Alcolu spoorlijn
grazen de koeien
welke vind jij de liefste?
de jongen, een kind nog
kijkt met zijn kleine zus
naar het schouwspel
van de traag malende kaken
de melancholieke oogopslag
het hartstochtelijke loeien
de jongen, een kind nog
kijkt naar zijn kleine zus
ze maakt bokkensprongen…
moedergezang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 716 beschut in haar schoot
reizen je ongeboren oren
naar het lied dat zij daar
buiten voor je zingt
boven je kleine hoofd
hoor je het kloppen
van haar hart en het
reizen van het bloed
haar hoofd buigt zich
naar jou daar binnen
je gespitste oortjes zoeken
haar melodie daar buiten
zij en jij groeien samen
een wonderlijke reis lang
samen…
zie maar
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 701 hij, onkwetsbaar achter de lens
tast, tuurt en wacht
om haar te vangen
in een mozaïek van mythe en magie
zij, staart stil in een boog om hem heen
onaangedaan blijft ze staan
een ogenblik denkt ze:
zie maar, ik ben niet wat je ziet…
lampionnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 670 als een jonge vogel die
los van zijn nest wil komen
slaat het kind zijn armen
fladderend op en neer
het ondoorgrondelijke water
kan het tere niet dragen
opent de stomme onverzadigbare kaken
om de mond te snoeren van het weerloze
kruipend neemt het stille geweld bezit
van wat het niet tillen kan
als het kind de kleine armen strekt
buigt…
weggaan
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 650 je woorden liggen op tafel
naast het lege glas
een versnipperd stilleven
waar begon je en waar zette je een punt?
kan ik wat je zeggen wilt verbinden?
hoe maakt een mens verscheurde woorden heel?
ik leg mijn hoofd op tafel
naast het lege glas
snippers dwarrelen van de tafel…
evenwicht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 629 ik dans op het koord
wik en weeg het willoze woord
ik balanceer op de ijle draad
vind niets wat zich zeggen laat
ik zoek de zin zonder grond
sluit de luchtledige mond
ik verlies het wankele evenwicht
doos van Pandora in het felle licht
ik val naar de bodem en laat me gaan
hoop draagt me terug naar het bestaan…
gewogen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 585 de god van de dood
legt de luchthartige
veer op de weegschaal
neemt behoedzaam het hart
plaatst het naast de veer
het hart houdt zich vast
Anubis schudt mismoedig
het hoofd:
hart je hebt zwaar
getild aan je bestaan
je legt teveel gewicht
in de schaal
enkel het hart, het vederlichte
viert de lichtheid
van de dood…