1945 resultaten.
ijsvrije randen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 8. Groenland 2022
dit was allemaal ijs gebaart
de oude man
bij ons raakte nooit iemand
zomaar kwijt maar velen
kunnen niet meer meekomen
9. Groenland 2022
hij voelde dankbaarheid
zijn sledehonden hadden de
man uit een wak gered
sneeuwscooters zoveel
goedkoper dan sledehonden
10. Groenland 2022
de terugtrekking van de
gletsjer…
de doden komen altijd terug
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 daar loopt hij dan
een kleine montere man
in korte broek
baardje
het tanige bovenlijf
ontbloot
verwarde piekharen
steken onder de
verfomfaaide hoed
pretoogjes glinsteren
achter de ronde bril
slaapzak onder de arm geklemd
de waterzak in zijn hand
een zweetdoek bungelt
aan de riem van zijn kaki broek
no dead man walking…
of met een knik
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 56 de moeder is een boom
een reusachtige eik
het onvermijdelijke onderdak dat
met machtige armen haar schaduw
werpt over de kinderschaar
wie waant zich veilig
wie bedwingt haar schaduw
wie ontbeert het licht
wie heeft geen schaduw
wie voelt gebrokenheid
de moeder is de meesteres
van de schaduw
ze onderschept het licht
na het schimmenspel…
onuitwisbaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 75 de regen heeft je
voetstappen gewist
waar ben je
ik wil je vertellen
over maan en sterren
maar nog meer zeggen
dat ik van jou hou
ik hoor je stem
er zingt zoveel liefde rond
wat een geluk
soms duik je zomaar op
we hebben elkaar zo liefgehad
onuitwisbaar in de sterren geschreven
unforgettable inoubliable
onvergetelijk voor mij…
een andere wereld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 poëzie tast naar die ene dode
dat verwaarloosde kerkhof
de vergeten oorlog die jij niet vergat
zij mijmert bij de muur van
gestapelde stenen waaraan
de wijnstruik zich vastklemt
poëzie gaat over haar woekeren
overal heen de liefde van planten
voor het wachten op water en licht
zij vraagt om toegang
zoekt woorden om te kneden
te…
verbeelding
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 192 ze zetten het leven
dik in de verf
kleuren zwarte woorden
en vangen echo's
ze bevriezen vuur
laten geesten los
en maken wolken
ze dompelen donkere dagen
in glinsterend licht
openen onwillige deuren
en zetten dichte denkramen open
ze zijn hoeders
hoeders van onze verbeelding…
voorbij (2)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 208 de schaduw van de rand
van de hoed viel op zijn
gezicht
voorbij gelijk en ongelijk
droeg hij zijn gekneusde
ziel op vleugels naar
het open veld
voorbij papier en lawaai
wist hij dat de gewatteerde
handschoenen zijn val niet
konden breken
hij keek in de verte alles
werd hem duidelijk…
fuserende stemmen
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 273 vertel ze Martin
roept Mahalia
vertel ze Martin
over je droom
haar blues stem
rijst als een
krachtige bede op
uit het publiek
de sonore stem van
Luther King rolt
recht de harten in
I have a dream…..…
wachtend tot het niet meer kan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 296 in het angstaanjagende nu
staat de radeloze moeder
aan gesloten poorten
in haar wanhopig wachten
omhelst ze verbeten het ongewisse
rekt ze de tijd verder en verder uit
schuift ze het noodlot voor zich uit
tot het kantelende ogenblik
waarop niets meer hetzelfde is
zwijgend torst ze de droefheid
van het leven met zich mee
trekt ze zich…
nooit meer hetzelfde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 191 zoals de bewegingen
van het water is daar de
onveranderlijkheid van de dingen
van rusteloze mensen die
komen en altijd weer gaan
er is het weerloze weten van
de immense schoonheid
van het bestaan
hij schreef haar: het weten van
liefde dát is geluk
er is het herhaalde weten
van meeslepende draaikolken
in verlies en verraad
er is…
mer à boire
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 hij dobbert in
het bootje van
zachte armen
haar warme
borst is zijn
mer à boire
sluimerend in
de wieg hoort hij
het zoete zingen
gekooid ijsbeert hij
vijf stappen tot de muur
evenveel stappen terug
geen armen als
een bootje waarin
hij passen zou
zij zingt zoet noch
zacht nooit meer
zijn mer à boire…
ongeschreven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 een ontbrekend
woord in het vers
de onderbroken kus
van een engel
de niet verstuurde
brief aan een liefde
de losse eindjes
van een mooi verhaal
het ademloze talmen
van het onvoltooide lied
een rusteloos tasten
naar een vergeten dag
het vergeefse wachten
in de maanloze nacht
de gemiste ontmoeting
op een verlaten perron
een…
schaduwen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 143 in de kamer waar je ligt
de stilte
ademlozer dan jij
zo wonderlijk helder
het zwijgen
in de diepte van de dood
gesloten smalle lippen
roerloze handen huizen
niet meer in onrustigheid
zonlicht zeeft door de ramen
een briesje strijkt langs je slapen
en ik zie het kind dat ik was
onder een lange schaduw
in de kiem gesmoord
ondoordringbaar…
het grootse moet nog komen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 248 onder een moedeloze hemel
vallen bladerloze bloemen
koude ijswinden geselen
het land
de despoot met zwarte zweep
vaart met duistere lading
op het troebele vlot
van ongeschreven wetten
het kind wrijft onschuld
uit zijn ogen
harde lijnen kruipen over
de aarde en stoppen
om graflijnen te trekken
rondom de man
die denkt dat…
BLOEM op je hoed
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 zij wist nog hoe een
ijzeren hoefslag langs
de klinkers klinkt
hoe het water lucht en
bomen weerspiegelde
zij voelde altijd nog de
weemoed van wolken
zij wist dat ze deel was
van het leven van alle
aardse dingen…
de leegte raakt aan alles
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 het leed smijt
de deur open
onder dekens
dromen
bundeltjes kind in
ruimteloze tijd
tere bloemen
roerloos na
die korte waan
geen woord
gesproken geen
lach geschaterd
aan de muur
afbeeldingen van
Indische goudenregen
en het alfabet
aan de vuurrode
hemel gloeien tranen
de leegte raakt aan alles…
zwerveling van overzee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 19 boven het wassende water
de voortvluchtige vogels
een verloren verlangen welt op
in zijn verweerde hart
de kruiende wolken
boven leigrijze golven
langs de vloedlijn stapt hij
over een verdronken kasteel
zijn kromme vingers volgen
het verzonken blauw
in de verweerde atlas van overzee…
Een laatste schrijven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 68 Nu je gevleugelde ziel de verre verte zoekt
nu jouw ruimte oneindig is - je hebt er lang op gewacht -
zal je dan nog één keer door het grote raam kijken?
de oude bomen van het park zien?
Nu ik de laatste keer aan je schrijf
nu jouw ziel andere wegen gekozen heeft
zal je dan de vrijheid vinden in dit witte zweven?
onze mensentranen begrijpen…
Hoeveel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 121 Hoeveel schepen
zal ik tellen
Hoeveel dagen
zal ik slijten
Hoeveel strepen
zal ik zetten
Hoeveel stenen
zal ik voelen
Hoeveel bergen
zal ik zien
Hoeveel nachten
zal ik slapen
Hoeveel maskers
zal ik dragen
Hoeveel landkaarten
zal ik lezen
Hoeveel woorden
zal ik vinden
Hoeveel witregels
zal ik zwijgen
om te vinden?…
nultijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 voor vergeten dromen
moet je verder
verder varen terug
in de tijd
luister in de vroege ochtend
naar de mist
vaar van meer tot meer
langs het grijzig mos
van de rotsen
vaar verder terug
vier de schoonheid
als de zon laag staat
haar betoverend licht
een goudbruine gloed legt
over de boomstammen
als waaiers van paarsblauwe
boshyacinten…
de boom die alles zag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 de boom staat
aan de grond genageld als
een verwoestende vuurzee
haar inferno uitspuugt
de boom, de stille getuige
die niet vluchten kan
blijft zwijgend staan temidden
van een kolkende ontwrichting
de boom blijft alleen achter
weet hij misschien
hoeveel mensen stierven
tranen vloeien als
de achterblijvers
een bloemenzee aan…
band
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 letterlijk onbewogen
lig je op de stapel
hoe je daar belandde
maakt je niet uit
het laat je koud als
ik aan je voorbij ga
het kan niet anders
ik moet je bevrijden
ik pak je op
houd je vast
ik lees je naam
streel je tegenstribbelende kaft
ik ruik je versheid
verslind je woorden
ik neem je mee
je geeft je over
onze band…
slapen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 we lagen in het gras
een pastelroze kleur
betoverde het hemeldak
we zagen hoe
het licht stil verdween
en hoe de dag
zich schoorvoetend overgaf
aan de zwarte penselen
van de nacht
we keken naar
het onbegrensde rijk
van de verbeelding…
Vincent
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 je ziel ademde toen
je het licht vond
uitbundig ploffend geel
viel door de wolken
op de korenvelden
tegen de heuvels
je ving het bevend licht
dat teder reikte naar
het zachte groen van
de bloeiende aardappelplant
je schreef:
ik ben geheel in een stemming
van haast al te grote kalmte…
tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 ik weet van
het lot
de meetbare tijd
en de dood
ik maak plooien
in Chronos
haal het lood uit
zijn lineaire schoenen
ik vind balans
in tweestemmigheid
ik vier mijn
Kairosdagen…
voorgaande lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 ik denk aan de
spreeuw van de
voorgaande lente
de dwarrelende
veertjes zonder houvast
in onbevangen licht
aan het fraai
gevlekte verenpak
van die verzwakte
roerloze vogel aan
de ragfijne botjes
de laatste pluimpjes
een afscheid
in slow motion
ik voelde me
in de voorgaande lente
bekeken door de
loerende dood…
pendelen (2)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 23 op het lege veld spitst
de grijze honkvaste
haas zijn oren
nu de sneeuw smelt
worden de doden zichtbaar
we pendelen
tussen ontwapenende
lenteanemonen en
ondergronds verzet…
tegenlicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 59 toen we foto’s van
toen bekeken
knipten we minieme
openingen in de tijd
onze ogen bleven
aan een kleine
scène haken
zij prikte door de foto heen
we werden geraakt
door het punctum: jouw
gezicht een silhouet
de peilloze leegte later…
aangeraakt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 het verschil
tussen land en
lucht verdwijnt
op de kaart
alleen een
witte vlek
en nu op deze
loodwitte dag
wacht ik
op een teken
van je marmeren
gesloten ogen
het was een witte witte
dag toen sneeuw en
wolken elkaar raakten
en jij het verschil
niet zag je reisde
voor eeuwig af…
herscheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 op de bodem van de diepte
lag als een oester een
weerbarstig woord
onderzeese stromingen
kwamen en gingen
bleven haar beroeren
gestaag schuurden ze
over en langs het
gesloten fort
ze werd weker
minder stug een
trage transformatie
met het verstrijken
van de tijd herrees ze
aarzelend uit haar as
de wedergeboorte
van een woord…