schaduwen
in de kamer waar je ligt
de stilte
ademlozer dan jij
zo wonderlijk helder
het zwijgen
in de diepte van de dood
gesloten smalle lippen
roerloze handen huizen
niet meer in onrustigheid
zonlicht zeeft door de ramen
een briesje strijkt langs je slapen
en ik zie het kind dat ik was
onder een lange schaduw
in de kiem gesmoord
ondoordringbaar zwart
jouw schaduw onderschepte
het kierende fragiele licht
doofde wat wilde groeien
een naamloos verlangen vloeit
met bittere tederheid samen
om wat niet gekomen is
23 april 2023
Geplaatst in de categorie: afscheid
fraai Joseline!