nooit meer hetzelfde
zoals de bewegingen
van het water is daar de
onveranderlijkheid van de dingen
van rusteloze mensen die
komen en altijd weer gaan
er is het weerloze weten van
de immense schoonheid
van het bestaan
hij schreef haar: het weten van
liefde dát is geluk
er is het herhaalde weten
van meeslepende draaikolken
in verlies en verraad
er is het onverdraaglijke van de
opsluiting van gekooide vogels
op die winterse dag
liep ze blootsvoets
de ijskoude zee in
kort na zonsondergang
lag haar lichaam op het strand
het kind sliep toen
de moeder zacht
zo zacht de deur
achter zich dicht trok
het was de laatste keer
het leven zou nooit meer
hetzelfde zijn
... (voor I.J.) ...
Schrijver: J.Bakx, 19 juni 2016Geplaatst in de categorie: liefde