Alle inzendingen van Jack

Vaar Köbke was de voerman van een Beeker boerderij, hij reed met paard en wagen en deed aan toverij. Hij had z’n ziel verkocht om magie te mogen leren, maar moest in ruil daarvoor dan wel de duivel eren. Het ging hem niet om geld, om rijkdom, roem of eer; hij wilde z’n makkers imponeren en de meiden nog veel meer. Vaar Köbkes paardenkar…

Sneeuwklokjes luiden ’s winters einde in. Bride is gekomen: dochter van Dagda, de Goede God, Brengster van Vruchtbaarheid voor land, volk en vee. Bride is welkom. De voor is getrokken, het zaad is gezaaid; Bride, laat het liefdevol ontkiemen in de Aarde haar diepe schoot; laat het uitlopen, groeien, opdat het straks zal bloeien;…

Vermoeid slaat een klok: traag tikken op de gang looprekjes van maaltijd naar maaltijd naar bed. Ongekende kleinkinderen, vergeten geliefden komen en gaan; het verdriet blijft voelbaar hangen. Er wordt gedwaald in mist, gebeden, geleden, gewacht in zware stilte; hier duurt het leven lang. Het eind van de tunnel: een leeg zwart gat…

Lezend, liggend in de tuin zag ik kabouters dansen, ondeugend in het heggegroen met de elfjes sjansen. Ik las veel sprookjesboeken en heel veel ridderverhalen over draken en kastelen die zich tot droom vertalen: dromend streed ik zij aan zij met Ivanhoe te paard, dapper en heldhaftig zwaaiend met m’n houten zwaard. Later hoorde ik…

Donkerte drukt op het doodse land onder een kille witte wade; het leven speelt zich binnen af, in wortels en in zaden. Kale takken, kruinen zwiepen, kraken, hier raast de Wilde Jacht; uilen roepen, honden huilen, in de diepe winternacht. Doof de vuren, omarm het duister, hoor het voorouderlijk gefluister, luister naar hun wijze raad:…

Ik wil wodka drinken, vele volle glazen; met drinkebroers klinken en verzuipen in extase in diepe dronkemansdromen zonder pijn of herinnering; laat de kater maar later komen, samen met de rekening die ik gaarne zal betalen voor de verlichting en de troost die ik in de drank mocht vinden; en daarom vrinden: Proost!…

Op het blauwe Weerib water wiegen zacht de waterlelies voorzichtig opengevouwen witte kronen rond een gouden hart lieflijke landingsplaats voor eftelingelfjes. Daarnaast de Gele Plomp brutaal verheft de groene knots zich boven water de gele geile bloem toont de wereld trots haar pronte stempel met haar zoete nectar. Slootsloerie.…

’t is donker buiten en koud lampionnen schijnen als spoken de wind wil ze uitblazen denk ik, diep in m’n jas gedoken in de verte zie ik het vuur al ik ruik de rook tot hier straks speculaas en chocomel en de grote mensen bier ik sta in een cirkel van licht voor warm en achter koud het vuur danst als een geest terwijl de tijd zich verdicht…

Ik zit als een gevangene achter glas en dikke muren, de winter ken ik slechts van het naar buiten turen. Als een vogel die wil vliegen zit ik in een kooi te zwijgen in de stilte, aan weemoedigheid ten prooi. Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

Ik zie een boos klein meisje, woedend over de wereld waarin ze leven moet. Terecht woedend op leiders, landen en bedrijven vanwege de puinhoop die ze achterlaten. Ik deel haar woede en haar zorgen, ben ook bezorgd over haar. Zal ze ooit nog lachen, liefhebben, beminnen, lijden aan een gebroken hart in plaats van aan de wereld?…

Hij kijkt vanaf de dijk naar de stromende rivier en voorbijvarende schepen; alleen hij, blijft hier. Hoewel, z’n geest vaart naar vroeger, naar toen z’n leven nog stroomde, volop in beweging was en hij nog vrij droomde. Maar met het meanderen der jaren is zijn bedding versmald en verzand en hij, langzaam maar zeker, definitief aan de…

Ik worstel met een monster, diep genesteld in mijn hoofd, het wakkert groot verlangen aan terwijl het bevrediging beloofd. En ontspanning, rust, een goed gevoel, ik kan al z’n valse beloftes dromen, heb z’n leugens al zo vaak gehoord, toch blijft het lastig om los te komen. Dus vechten we gestaag verder, wortelt het monster dieper in mijn…

Ik mag me vlijen tegen je lichaam, een arm om je heenslaan, maar als m’n hand je borst omsluit, m’n vinger het gleufje van je poes besluipt, dan ga ik te ver. Ik mag zacht zeggen dat ik van je hou als ik je blote schouder zoen, maar niet dat ik met je vrijen wil terwijl mijn lippen je hals beroeren, dan kom ik te dichtbij. Voorheen opende…

Interview met de twittermonnik: Ik stuitte die dag op de sleutel tot het perfecte geluk. Het leven is Yin en Jang, geluk een werkwoord, het is als een Griekse tragedie. Ieder mens is uniek; jij bent jij, ik ben ik, zoals hanglampjes van lege augurkenpotten. De zee is weids, diep en onpeilbaar, luister naar je eigen zeegeluid. Dat kan…

In het cruising labyrinth kom je lichamen tegen, gespierd, behaard, bezweet, besmet. Lichamen met gloryholes om in klaar te komen, of pikken die diep doordringen in jouw eenzaamheid.…

Luie lome zomerdagen zonnehitte vult het huis jij slaakt naakt een diepe zucht ik lik zacht jouw kruis. Later liggen we hand in hand zij aan zij een ijsje te eten oververhit maar zeer voldaan voor we zo weer verder zweten.…

Ik word wat treurig van Cohen. Zijn ogen priemen en zijn mond staat erg verbeten Soms lijkt hij het niet helemaal te weten. Hij stelt te leur maar toch blijf ik zijn fan. Want haantjes die elkaar beconcurreren, elkaar bestoken …..klap na klap, dat prijst men hier als leiderschap, maar punten scoren is nog geen regeren. En haal je 't niet…

Na 24 jaar zag ik je lopen een oude liefde was daar had dat nooit durven hopen ik was bang om naar je toe te gaan mijn maag lag ondersteboven jij bleef daar staan Kon mijn gevoel niet geloven na wat bier had ik het lef ging naar jou en zag je ogen toen kwam het besef mijn liefde voor jou was nooit gelogen jij zo dicht bij…

Een lege plek, een groot gemis, Een fijne herinnering is al wat er nog is. Waar ben je nu, vraag ik me af. Ik voel nog die liefde die jij mij gaf. Jou te kennen vond ik heel fijn, je los te laten dat doet pijn. Ik zal je missen in dit leven, en altijd om je blijven geven.…

Omdat ik in een ieder de goedheid zelve zag. Omdat ik dacht dat vechten iets voor helden was. Omdat ik in liefde iets oneindigs zag. Omdat ik dacht dat fouten iets voor zwakken was. Omdat ik mezelf de wereld verbeteren zag. Maar noem mij vooral een dwaas, omdat ik niets om dwazen gaf.…

Elk een dag die ik aanschouw, drinkend uit de kroes des levens. Het wonder van het hart vergeven elk gemeend, ik ook van jou. Als zoete tranen, het geluk verhalen, dat geschreven staat in kinderogen. Die blij wandelen over regenbogen gestreeld door gouden zonnestralen. Vriendschap, trouw verklaren. Wijsheid, zilvergrijs in ’t verschiet.…

Zoals alleen kinderen doen Die de vrijheid beleven als een onvoorwaardelijke zoen. Laat me onbevangen leven huilen, lachen als een kind dat pure vreugde is gegeven. Opdat ik dat kleine hart hervind Door volwassenheid ontnomen Vergaan door jaren, met de wind. Als de bladeren van bomen aan hun takken stil vergelen gelijk mijn kinderdromen…

Laten gaan van pijn. Vaarwel aan het verleden, met buiging voor al dat komen gaat. Bevrijden van het bange hart, van haat en verdriet maakt dat het weer openstaat. Moed en kracht die ook jezelf doen genezen, van alles waar gekwetst voor staat. De stilte verbreken de weg naar elkaar hervinden het verschil tussen leven en…

De avond valt niet over bomen Ze ontwaken in het maanlicht Een luguber schouwspel Van stille krachten Fluisterende bladeren Dreigende takken Hier ben ik niet op mijn plaats Nergens flauw straatlicht Geen mens moet hier komen Geketend aan wortels Een leven lang wachten…

Nooit hoor ik meer de dubbele klap van twee autoportieren terwijl ik dronken naar ze keek en dacht ze zijn met vieren Het boezemde toch wel ontzag als ik in twee revolverlopen keek en terwijl de een mij boeide hield de andere een preek Er was altijd een kwaaje vaak de jongste van de twee maar de andere deed goedmoedig zoals in een krimi…

Ik heb een vriend die voor me klaar staat zowel bij dag als in de nacht Terwijl voor hem ook niets teveel is als hij geduldig op mij wacht Hij neemt mij beschermend in zijn armen bij hem ben ik veilig uur na uur Hij schenkt mij zijn zachte warmte als het koud is kil en guur Ook kan ik stilletjes bij hem wenen met van smart verscheurde…

Er is mij iets ter ore gekomen en werkelijk dit gaat veel te ver het is ook al op de teevee en het verschijnt doodleuk op de STER Het gaat om een pop symbool van de onschuld zoals witte sokjes en de paardenstaart ik moet bijna huilend bekennen dit popje heeft bij mij opzien gebaard Omdat het popje van "Zap" is heet het "Krejasjoon…

ik ontving een Vorstelijk schrijven dat ik herkende aan het zegel en aan de juiste aanhef van de eerste regel Daar stond Weledelgestrenge Heer zo noemt Hare Majesteit mij en soms ook schalkie-schalkie zo corresponderen wij In dit geval had Majesteit mij op tevee aanschouwd en naar mijn lezing geluisterd gedragen en goed onderbouwd…

Ik kocht een kilo illusies en zette die op sterk water Als een appeltje voor de dorst voor de dag van later Ik plaatste de wekfles in de kast naast de pot morellen Zodat de illusies op brandewijn rustig op konden zwellen Ik koos voor deze oude manier van illusies conserveren Omdat het zeker goed zou gaan want het lukte ook met peren…

Een konijn zit in de maneschijn naar de lucht te staren Daar trekken de wolken traag voorbij en dat gaat zo al zeven jaren Soms dreigt het brave dier zichzelf in het wolkenspel te verliezen Maar omdat dit dagelijks anders is durft hij niet te kiezen Toch hoopt hij dat binnenkort hij dit alles kan vergeten Omdat hij zeven jaren lang genoeg…