Alle inzendingen van Jos

De duisternis slokt mij op De zon breekt door het dode wateroppervlak Om mij heen stijgen luchtbellen Dan word ik gevangen In een ragfijn net Het zit strak om mijn weerloos naakte lichaam Zo strak dat het afdrukken achterlaat Het doet pijn Ik ben opgesloten in het water Een gevangenis, en toch niet…

Vlammende stilte in het ochtendgloren, dempende nevel boven het stille land, waar je enkel nog de stilte kan horen. En ik sta hier genietend aan de kant. Drukkende drukte die straks zal winnen van de stilte die nu nog aanwezig is, zal weldra met veel kabaal beginnen, nu de stilte nog zo lekker bezig is. Vergezichten vlak voor mijn ogen,…

En de lucht zal open breken, grijs maakt plaats voor blauw. Liggen zal de stormende wind, en zwijgen de eeuwige regen. Alleen de vogels zullen spreken, en een lied aanheffen voor jou. Vertel ze maar wat je er van vindt, wandelend over onontdekte wegen. Weg met alle pijn, de zorgen, weg met het zeurende verdriet. Adem de dag in, adem de…

De zanger zingt op straat zijn lied over leiders die niet willen leren. Maar de mensen, ze horen hem niet, ik zie ze hem doof en blind passeren. Maar hij heeft het over de leugen, over de doden, over het geweld, over leiders die niet willen deugen. Ze spelen het machtspel om geld. Maar de bewoners van de stad hebben hier genoeg van gehad…

Gehuld in nevel ligt het vlakke land, het dorp waar ik ooit ben geboren. Ik loop door de straten en de stegen, maar er is niemand meer die ik herken. En ik vraag me af: Wat is er aan de hand, waarom toch voel ik me hier zo verloren? Dit is het dorp waar ik veel heb gekregen, maar waar ik nu zo moederziel alleen ben. Het is van al het nieuws…

Er wordt een arm om je schouder gelegd, nee, er hoeft even niets te worden gezegd. Laat de stilte maar voor zichzelf spreken. Nu nog ervaar je het verdriet en de pijn, en weet je hoe het is om alleen te zijn, hoe het nu voelt om je hartje te breken. Maar ooit komt die ridder op zijn paard, die met ogen vol liefde naar je staart, die er voor…

Ik was op zoek in een deel van mijn leven, Maar ik heb nooit geweten wat ik zocht. Bijna had ik mijn ziel aan de duivel verkocht, Maar die wou me er te weinig voor geven. En nu ben ik hier bij jou, M’n grote liefde, m’n vrouw. Jij gaf mijn leven weer kleur, Je opende een nieuwe deur. En ik ontving wat ik nooit heb gekregen, Ik aanschouwde…

Ze speelden gelijk elf oude wijven, of leek het meer op een natte krant? Het was met geen pen te beschrijven, de slapte van die 11 van Nederland. Te snel dure auto's, te snel veel geld, en een trainer die zijn vak niet verstaat. Waarom houdt men toch, met alle geweld, toch vast aan iemand als Dick Advocaat? Maar de toeschouwer wordt nooit…

Nog hoor ik de klank van je stem, alsof die nooit meer zal vervagen. De twinkeling die ik in je ogen zag, lijkt ieder uur weer terug te komen. En ik gooi mijn leven op de rem, omdat ik het niet kan verdragen. Geen discussies meer, geen lach, alleen jouw gezicht in m'n dromen. Dit lot is mij voortaan beschoren, het zal nooit meer veel anders…

Drie computers staan er bij ons in de klas. Allemaal oude bakkies, die niet zijn wat het was. Ze waren van de bank, bij ons om de hoek. Toen ze daar vertrokken, kwamen ze op verzoek. Twee doen het meestal, de derde vaker niet. Vroeger was er een vierde, maar dat was rampgebied. We draaien oude software, nieuwe loopt echt vast, met…

Daar is de boer terug na honderd jaar. Hij wil weer aan het werk, maar alles is zo raar. De stal is zo anders en hoe je melken moet? Het is niet te begrijpen wat een boer nu doet. Daar is de dokter terug na honderd jaar. Hij wil weer aan het werk, maar alles is zo raar. De praktijk is zo anders, de patiënt een ander mens…

Als een trage beer vastgeketend, die niet weet wat vrij zijn betekend, dwaal ik door het landschap van ijs. Verblind door wat ik achterliet, door het leven dat mij verried, volg ik een lange, eindeloze reis. Verleerde mijn gevoel te delen, kon het me niets meer schelen. Liever dan te leven, was ik dood. Er was voor mij niet veel te winnen…

Ik rond Kaap de Goede Hoop, voor niets meer op de loop. Maar wel op zoek naar jou, ver weg van de bittere kou. De kou die de wereld regeert, en van de mens die niet leert, maar die wel een oorlog voert. De dichter wordt de mond gesnoerd. Ik rond Kaap de Goede Hoop, en of ik er iets voor koop? Ik blijf het antwoord schuldig, ook al denk…

En de trommels op het 'veld van eer', weerklinken luid en duidelijk vandaag. Men wacht gelaten af op het eerste schot, tot het, na lang wachten, wordt gelost. De wereldleiders verwachten steeds meer, maar ooit, ooit vallen ze naar omlaag, als ze verantwoording afleggen voor God. Omdat het zoveel levens heeft gekost. De soldaten zullen…

Laat de wind maar om het huis loeien, ramen worden gegeseld door de regen. Maar vannacht kan het me niet zo boeien, met jou hier zijn ervaar ik als 'n zegen. We laten het haardvuur zachtjes branden, net als het vuur hier diep in ons hart. Glinsterende ogen en strelende handen, niets dat ons kleine wereldje nog tart. De tijd zal vannacht…

De hele wereld kijkt zwijgend toe, de nutteloosheid zo ontzettend moe. Maar de wereld wil maar niet leren, laat zich makkelijk door je chanteren. Wat wij denken kan je niet zo schelen, zolang je de lakens maar uit kan delen. Kan het niet vredig, dan met bot geweld, want macht is al wat er voor jou telt. Maar ooit komt een einde aan je droom…

De dichter verdiept zich in religieuze boeken, en gaat, na vele jaren, weer eens naar de kerk. Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk, kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken. En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ... en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…

Gisteren moest ik huilen En ik weet niet eens waarom Nietsvermoedend zitten schrijven Agressieve muziek, volume 12 Gewoon wat zitten pennen Pessimistisch, cynisch waarschijnlijk in uw ogen Emotioneel weinig aan de hand Fysiek de topsporter die ik ben Mee schreeuwen met de muziek Drummen in de open lucht Ineens de tranen op het papier…

Het allerliefst met jou in wuivend gras en drinken, zittend op jouw jas uit de fles witte Zuidafrikaan die in jouw tas was die wonderwel perfect op temperatuur was Lang turen over het kanaal ver langs de brug en luisteren wat de bomen ruisen en zwijgend verder fietsen, want geluk moet je niet hardop noemen De rest nippen we thuis, in…

Morgen is iedere nacht Iedere nacht sterf ik een duizend doden Gelegen tussen vier planken in zes meter onder groene zoden Morgen is iedere nacht Iedere nacht droom ik een duizend dromen Mensen in hun zwarte kleding komen op mijn graf toelopen Morgen is iedere nacht Iedere nacht bid ik een duizend gebeden Laat me morgen wakker worden…

Zwijgend lig je voor je uit te staren, in de stilte van een pasbegonnen jaar. Net 20 jaar jong is je toekomst begonnen, nog niet wetend waarheen de weg leidt. En achter je liggen alle voorbije jaren, dat we altijd klaarstonden voor elkaar. Niet veel verloren, des te meer gewonnen, en al wat ons rest, is een zee van tijd. En een straal zon…

De warmte die zij straalt Een zegen is het voor mij gebleken Langzaam over me heen gedaald Als een warme beschermende deken Ik voel me veilig als ze praat Ik voel me dan normaal Ik hoef niet bang te zijn dat ik mezelf haat Met haar erbij is dat een ander verhaal Ik lach, spring, zing en voel me top Ik hoop dat ze voor altijd blijft Mijn…

In stilte heb ik op de ochtend gewacht, een ochtend die maar niet leek te komen. En verdomme, wat lang toch, die nacht, die ik verspilde zonder ooit te dromen. Vermoeid ben ik dronken, van alles wars, op zoek naar een beetje hoop, wat leven. De Beagle 2 is zoek geraakt nabij Mars, hij heeft nooit berichten kunnen geven. Over waar George…

Kartonnen dozen, Gestapeld tegen mijn muur Één vlammetje voldoende voor een hemelreikend vuur Geelblauwe vlammen kropen stil omhoog Glimlachend keek ik naar hoe het staal verboog Zwart rode resten, vallend om mij heen Mijn glimlach is verdwenen omdat ik zachtjes ween Het skelet slechts bleef overeind, mijn wereld is verlaten Waar…

Nooit meer terug naar de jaren van toen, nooit meer terug, niets over willen doen. Maar wel mee willen drijven met de tijd en maar zien waarheen de stroom leidt. Laat alles maar los, laat alles even gaan, het is niet erg om eventjes stil te staan. Het koren wuift, de zon gaat niet onder, en alles om je heen lijkt op een wonder. Nooit meer…

Er komt een andere tijd, wordt gezegd, er zal geen oorlog zijn en geen leed. De vrede die aanbreekt, is dan echt, zodat men al het oude snel vergeet. En zo zal het voor altijd blijven, als de lucht blauw begint te kleuren. Maar ik, zal ik dan nog schrijven? Wat zal er met mij gaan gebeuren? Soldaten zullen niet meer verder gaan, maar voor…

Ik zit hier opgesloten in mijn kamer Gordijnen dicht, niemand die me ziet Zacht huil ik mijn warme tranen Een dag overladen met verdriet Mijn maag bepaalt de verkregen gedachten Mijn brein heeft zich te ruste gelegd De wereld door betraande glazen Ik besta er niet, hoezeer ik ook vecht Door eigen achterdocht werd ´k afgestompt De wereld…

Gisteren heb ik een moord gepleegd En geen gevoelens van berouw Ik was het zat, de kou Mijn demonen toen maar weggeveegd Duizend steken heb ik van ze gevoeld De pijn van het moorden Het steken van hun woorden De onrust die in mij lag bekoeld Ik verklaar mijzelf hierbij verdachte Geen proces, geen advocaat Verklaar mijzelf schuldig aan…

Liefde nemen en steeds weer liefde geven, en de draad oppakken, de draad van ’t leven. Vallen, struikelen, wankelend verder gaan, en met een hart vol twijfel stil blijven staan. Wie zegt me dat ik fout doe, fout of goed, de harde waarheid die in het midden ligt, die je steeds weer zegt dat je verder moet, heeft geen hart, geen reden en geen…

De wind laat oud stof opwaaien, maar ik, ik ben doof, ik ben blind. Ik zie alleen wat ik graag wil zien. Ik laat oud vuur in mij oplaaien, ik ga weer terug, ben weer kind, ik ben weer even negen of tien. Geen geheimen meer, geen leugen, eventjes niet meer willen deugen, laat me fantaseren, laat me dromen. Laat vroeger weer tot mij komen…