Alle inzendingen van Karel

Het lieflijk buurtschap Dishoek Aan de voet van Kaapduin Krijgt een heuse nieuwbouwwijk Voor mensen met fortuin Onze bestuurders besloten In het kader van beleid Dit pareltje te verkloten Voor geldelijk profijt Proficiat beslissers Proficiat, ga zo voort Dankzij u is wéér Een stukje kust vermoord…

Overtolligen vol eigenwaan Gestrekte arm en open hand Vragen, nee eisen geld om lucht tot room te slaan Het subsidie-orkest speelt onmisbaar De barman tapt nog na Onmisbaar zijn bed brood bad Geen cultuur en horeca De gutmensch en zijn volgelingen krijsen in koor: Wij willen voorrang al dienen we nergens voor De reiswereld kraakt…

o Vruchten-lege schaal, o flanken rijk aan reuken die heel de zomer draagt maar niet verzaden zult: nóg komt een kopp'ge bij uw nodende ijlte beuken met hoornen hoofd en dom geduld. Ik ben 't gekorven hout waaraan geen trossen hangen, tot lucht verijld het hars dat uit de wonden droop. o Vruchtenloze geur, wordt menselijk verlangen ooit…

Een westerling is honderd Arabieren waard of duizend Afrikanen Dat is de prijs op de wereldmarkt voor nieuws gedrenkt in tranen Wij rouwen zoals het hoort voor mensen van onze soort en tonen eensgezind welk onheil ons verbindt Hijsen halfstok de driekleur met een kwezelige geur…

Ik weet niet wat ik heb gedaan, ik weet niet wat ik heb geleden, om uit de huizen van 't verleden weer naar een liefde-feest te gaan. - Deze avond draagt op plane vlerken het wegen van een milder tijd; En 'k voel mijn blijheid in me sterken bij 't staren in úw tederheid. Ik weet me zo beraden rusten, o schone, in ons verénigd-zijn…

In opdracht van de VS bombarderen we IS Wat kan het ons bommen Als een kind wordt opengereten Een vrouw haar benen verliest Of van een brave huisvader geen spat terug te vinden is Collateral damage is de verhullende naam Hadden ze maar niet in de weg moeten staan Maar als hier Een kind wordt opengereten Een vrouw haar benen verliest…

Hier handhaaft de rechterlijke macht Wie hooggeacht de wet verkracht Voor een witgeboorde dief Is mijn landje veel te lief Hangturken terroriseren winkelpubliek De politie mag niets doen Het woord racist beschermt de kliek Mijn landje stikt in haar fatsoen Een aso krijgt drie begeleiders Twintig bejaarden slechts één Wie klaagt moet…

Ik sta met lege handen zei je, verontschuldigend waarop ik mijn hoofd in jouw handen legde. Je had ook nog een lege stoel en onmetelijk veel ruimte in je hart. Nooit ben ik meer weggegaan. Er zouden meer lege handen moeten zijn.…

Verjaardagsdicht voor W. Deze mooie nacht ben je 55 geworden. Vanmorgen stond je je op te poetsen voor de spiegel, roepend dat je iets niet kon vinden. Je wilde wat lekkers uit de dag gaan lepelen. Een kus, een lipstiftje en toen verdween de auto, met al dat moois: je heupen, borsten, eigenwijsheid en wij-gevoel, om de hoek van de Prinses…

voor Wilmy O lief, wanneer jij dood zou zijn, zou onze voor- en achtertuin en masse om jou gaan rouwen. De poes zou ophouden met eten en hele nachten klagelijk miauwen. De wijn werd zuur onder de kurk omdat er niets gebeurde; stof zou zich ophopen in kamers waar geen boeket meer geurde. De glans zou doven in de dingen. Het spinneweb…

Achter het station strekt zich de polder uit. Er staat een boom op het punt al haar bladeren te laten vallen. In de vroege novemberzon toont zij nog eenmaal haar volle pracht. Hij denkt aan treinen die hij wel gehaald heeft. Wordt dan de boom. Blij als een schoolkind met een geschonken uur.…

Adviseurs en kabinet met blinde angst besmet volhardden in dure plicht tot de samenleving was ontwricht Wee gij, bijna doden Sterven is hier verboden! Doorligwonden, zwaar dement spierverlies, incontinent Al is het maar voor even U zult ten koste van alles lijdend verder leven In sloppenwijken wereldwijd waar de mens dagelijks strijdt…

Mijn vader en mijn moeder. Twee mensen waar ik niet van hou. Maar dat komt nog wel. Als ze dood zijn. Mijn Anima sluipt door het huis. Zij is nog stiller dan een muis. De kleinzoon speelt met haar. Terwijl ik zachtjes naar ze staar. Mijn vader heeft mij nooit verwend. Mijn moeder heeft mij nooit gekend. Wie helpt mij in die grote nood…

Ik word een jaartje ouder en ben vergeten waarom ik van haar hou Niet vanwege haar heerlijke geuren of haar ouder wordende schoonheid Niet omdat ze tegen me aankruipt als ze zich alleen voelt, nee, het ging dieper Haar lichaam daar ben ik gek op, haar pianomuziek en dat ze me volstopt met poëzie en voedsel De lekkere dingen die…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de nacht, maar…

De glasbak is ondergronds gegaan De buurt kon het geluid niet aan van lege, brekende flessen Die schoksgewijs diep in de nacht rinkelend werden ingebracht Het was geen huisvrouw op dat uur Geen uitgeslapen bovenbuur Geen ontspoorde machinist die zijn bakkebaarden mist Het was een alom bekende anonieme alcoholist…

112 Wordt platgebeld We letten op elkaar We helpen de overheid in tijden van gevaar Hij heeft z’n ster niet op Daar zit er een op zolder Ze moeten snel op transport! Voordat het erger wordt…

Vlaandren, o welig huis waar we zijn als genoden aan rijke taaflen! - daar nu glooiend zijn de weiên van zomer-granen, die hunne aêmende ebbe breien naar malvend Ooste' en statig dagerade-roden, dewijl de morge' ontwaakt ten hemel en ter Leië -: wie kan u weten, en in 't harte niet verblijên; niet danke' om dagen, schoon als jonge zege-goden…

Ik ben abonnee van de NRC Lees graag overlijdensadvertenties van hogere kringen met pretenties Roderik, baron met dubbele achternaam Ade-lijk vol eigenwaan Hubert, inkomend gouverneur Siegfried, professor, doctor, ingenieur net zo dood als Sloofje Sleur Karel, CEO, overladen met eer vlamt nog één keer met longen vol teer De achterblijvers…

Ontbering kerft m’n leven Door misoogst, honger en dood ben ik naar Amsterdam gedreven Daar is werk, daar is brood Los de trossen, licht het anker Hijs de zeilen, kom we gaan De wind zit in de noordhoek Grijpt het roer, houdt stuurboord aan Het water is groen en slijmig Maden graven in het vlees Luizen kleuren m’n hemd rood Dagelijks…

De klucht keert om de vier jaar weer Kiezen voor bestuurders Waterschap De club van bijziende boeren en baantjesjagers, rechts in de leer Om niet helemáál af te gaan sluit Waterschap bij Provincie aan De opkomst is ook dáár miniem Vijftig min houdt het voor gezien U mág kiezen maar wees bewust van geborgde zetels in de trust Boer en…

We vangen zwerfkatten op We bieden verslaafden zorg aan We zijn tolerant en weldenkend Met mens en dier begaan Onze politici voeren de C van christelijk of de S van sociaal en wat heeft Emofrans de VN ontroerd met zijn MH17 verhaal Als er in de wereld een prijs voor mededogen is gaan wíj er mee aan de haal, gewis! Nu hebben we een…

Nog meer personeel Nog meer belastinggeld en over 3 jaar is het weer vol op het Malieveld Want: Zorg is eindeloos Zorg is een zwart gat met opgeblazen PG-Beetjes waaruit volop wordt gejat Dus: Zet managers aan het bed Geen wachttijden GGZ Stop formulierendiarree Eigen risico maal twee Schokken voor gezonde pret? De Pil uit…

Een Roomse homo uit Schagen wilde de bisschop behagen Hij greep naar zijn staf en zoog hem af om daarna een biecht aan te vragen…

Het is u ongetwijfeld opgevallen Reclamespotjes worden pas goedgekeurd als ze geraffineerd zijn ingekleurd Dat promoot diversiteit voor allen Woke duwt kleur door je strot tot je er van kotsen mot…

Een welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk…

Uit een oud dorp - kameelbruin als de steppe - uit Plocka kwam Dinska Bronska. Haar hoofddoek was pruisisch-blauw en heur haar vlas-geel; ook waren haar ogen blauw als fjord-water. Zij rook naar knoflook en spar, zij droeg laarzen en ging zeer zwaar en gauw. In het 'Hotel Lapland' zat zij bij een tafel aan het straat-raam: zij schreef…

'k Had - ik weet het was vermetel - over tijd het vast gedacht Phoebus te beschrijven, Phoebus en zijn gouden morgenpracht. Doch, ik moet bekennen dat ik de eerste klaarte van de dag, elders nooit - ik vraag excuse - dan in bedde, rijzen zag. 'k Wilde dus, de visu, weten hoe dat Phoebus stralenmacht, 's ochtends in gevecht…

De wereld is ontdaan Corona is de naam De cijfers tonen aan Corona treft geen blaam Het is bescheiden Vergeleken met griep Die élk jaar maait Maar meer in het geniep In 2018 gaf griep ruim 9000 zieken de laatste zet Er werd geen ophef over gemaakt Een half miljoen was besmet Geen afstand, niemand bang Geen sluitingen, vier maanden lang…

Ik was er En heb niets gedaan Ze waren met teveel We lieten ze begaan Denk aan jezelf Geen risico’s, geen verzet We kunnen nooit winnen We worden geplet De spanning steeg De leiding laf Geen leiding gaf Piketten sloeg Voor menig graf Mannen instappen Vrouwen opzij We keken toe Vormden een rij De bussen gingen Een voor een…