Netgedichten

netgedicht (nr. 60.888):

Als het vuur zou doven

voor Wilmy

O lief, wanneer jij dood zou zijn,
zou onze voor- en achtertuin
en masse om jou gaan rouwen.
De poes zou ophouden met eten
en hele nachten klagelijk miauwen.

De wijn werd zuur onder de kurk
omdat er niets gebeurde;
stof zou zich ophopen in kamers
waar geen boeket meer geurde.

De glans zou doven in de dingen.
Het spinneweb bleef eindeloos hangen.
Alleen de wind zou blijven zingen
in onnavolgb’re, troosteloze zangen.

Hoe koud de leegte na een grote liefde,
hoe traag de tijd na dit rampzalig uur.
Als jij, mijn zon, voorgoed zou doven:
hoe ongekend de kilte
na dit hartverwarmend vuur.

Maar troost je, want ik ben vast van plan
jouw lieve zijn nooit kwijt te raken.
Mijn laatste vlucht, die ga ik tijdig nemen
zodat ik boven alles voor ons weerzien
rustig klaar kan maken.