50 resultaten.
Klok
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 259 Toen ik jouw klokje in stilte hoorde tikken
Besefte ik nog niet
Dat het de aardse tijd weg tikte
Die wij nog samen hadden te beleven
Jij bent nu allang verdwenen
Jouw klokje staat als een herinnering
Hoog op de kast
Steeds als ik het weer hoor tikken
Weet ik met het diepste weten
Dat jij daar ergens op mij wacht
En mij niet bent vergeten…
Koekoeksklok
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Handmatig uit hout gesneden bladeren omlijsten zijn woonst
Voor het kind is hij een mysterie
Voor de oude man een boodschapper
Zware dennenappels hangen onder zijn huisje
als roerloze kegels
omdat hij zonder hen
zijn taak niet vervullen kan
Zo vlug hij verschijnt
Zo vlug hij verdwijnt
Een krakend houten deurtje
opent bij aanvang van de nacht…
Krishna
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 100 Blauwe god zo hoog verheven
Afgebeeld met gouden banden om zijn armen
Heeft de mensheid inzicht gegeven
Waar gelukszoekers zich aan warmen
Vroeger zag men hem in de wolken zweven
Afgebeeld met een witte koe
Als symbool van wijsheid en het leven
Het spelen op zijn fluit nooit moe
Zijn allerhoogste persoonlijkheid
Liet legers eeuwen terug…
Op de rug van een libelle
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 289 Toen een libelle mij mee voerde
Naar zonnige waterkanten
Trof ik daar dansende groepjes muggen aan
Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken
Voor het menselijk oor onhoorbaar
Zachtjes over de gladde waterspiegel
Vele viooltjes vielen bij
Om het lied der natuur te vervolmaken
Dit vertoon werd foutloos belicht
Door de luister van de…
Openluchttheater
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 55 Een zeebries zucht zijn adem uit
Grillige boomtakken proberen tevergeefs
tegen de richting van zijn zilte lied
in te groeien
De zon draait
Schept een luid akoestisch geluid
dat voor niemand ooit hoorbaar is geweest
De schaduwen verschuiven
en worden weer langer
Hun dagelijkse dans
traag uitvoerend
Totdat totale duisternis
als een doek voor…
Oud beeld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 125 Ergens op de wereld staat een oud beeld
met haar handen voor haar gelaat geslagen
Gure wind die langs haar stenen rokken speelt
en al haar fijne lijntjes laat vervagen
Ergens staat een klassiek beeld
tussen de oude kromme bomen
Terwijl de zon haar stenen haren streelt
laat zij haar tranen stromen
Niemand merkt meer op
het verdriet dat het…
Oude zwarte koning
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123 Zwakste stuk in het spel der schaak
Van oudsher van oneindige waarde
Glanzend met zijn donkere kroon
Waar de schaakspeler overheen staarde
Tegen de witte koning elke strijd begonnen
In overvloed verloren
Doch menigmaal de slag overwonnen
Nu uitkijkend over wuivend koren
Hoog daar op de vensterbank
Op opa’s stoffige oude zolder
Met zijn…
Reïncarnatie van een boomblad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 Gouden blad in de wervelende wind
Als een kind zo verwonderd
Dwarrelt zij daar zeer gezwind
Een zomer lang heeft zij van vrijheid durven dromen
Alle winden meewaaiend
Welnu is de grijze herfst gekomen
Precies zoals een jaar geleden
Heeft de oude eik haar afgestaan
Vreedzaam dwarrelt zij naar beneden
Klaar om nogmaals dood te gaan……
Saturnus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Melancholie, discipline en soberheid
zijn de invloeden die hij op levende wezens uitoefent
Terwijl eenzame steenbokken de bergketens verkennen
brengt zijn kleurloze gaslichaam een overvloed aan starheid
om hen te doen volharden in hun langzame klim
tot onherbergzame hoogten
Omringd door dampen en ijsdeeltjes
produceert hij een traag wenend…
Schilderij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 Witte vegen tegen een strakblauwe lucht
God schildert op deze zondagmiddag
een van zijn oude ontwerpen
steeds weer opnieuw
Een afgeleefde wuivende populier
danst gelijk een ijverige kwast tegen de hemelboog
Jonge eksters krassen van vreugde
Een levendiger schilderij zal er nimmer bestaan...…
Sterrenzee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Donkere golven rijzen op
In klanken van ruisen en zuchten
krullen zij langzaam om
Alsof zij de maansikkel aanbidden
die badend in bleek licht boven hen hangt
Een zilte adem wordt ingehouden
vergezeld door een korte stilte
Boven de golven van donkerte
verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen
Dan buigt het geheel volledig neder
Stort in en…
Stiltecentrum
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Woorden zijn hier niet nodig
Eigenlijk compleet ongepast
De wereld lijkt hier overbodig
Van mijn schouders valt een last
Buiten trekt de mist voorbij
De gevoelens in mijn hart nabij
Licht ontroerd door de muziek
Neem ik waar de kleuren
Alsook de milde akoestiek
Vele opgeschreven woorden
In een gedenkboek vastgelegd
Niet om ooit te beantwoorden…
Straatleven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Daklozen op straat
Voor velen haast onzichtbaar
Niet voor hen die zien……
Tsjernobyl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Een onzichtbare vijand
ademt een verroeste stad
De kermis is verlaten
Het levensspel is uitgespeeld
Een radioactieve pop wacht eenzaam
op de terugkeer van een ziekelijke dame
die destijds nog een kwiek meisje was
Doorweekt motiefjesbehang
probeert vergeefs te sieren
wat allang vergeten lijkt
De natuur knabbelt aan grauw beton
treedt brutaal…
Volle maan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 130 Wandelend over een verlaten kronkelpaadje
Slingerend langs knoestige bomen
Loop ik vergezeld door zilver maanlicht
Zomaar wat te dagdromen
Kijkend omhoog, naar de witte magische bol
Voel ik inwendig de lol
Om een diepe wens te uiten
Een wens die een vorm van creativiteit laat ontspruiten
Overvallen door een gevoel zeer frappant
Lijkt het alsof…
Wederzijdse liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Nevelig herfstbos
Herbergt vele roodborstjes
Tjilpend in de kou
Het jaar loopt weer af
Ze kleuren tezamen rood
Op een grauw toneel
Wolkjes waterdamp
Gevormd door kleine bekjes
Cirkelen weeldig
Bladloos in de kou
Met zijn talrijke bomen
Woont het bos in hen...…
Wolkenspel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Onzichtbare handen bouwen luchtkastelen
Door bijeen gewaaide wolken
op te stapelen tot ongrijpbare torens
Majestueuze nevelpaarden draven vooruit
de zacht purperen hemelpoorten binnen
Trompetten van mist
blazen een vervlogen doch koninklijk lied
die de muzieknoten van deze melodie
sereen laat neerdalen
Als een lieflijk zomerbuitje…
Ziekenhuisopname van een oude dame
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Mijn voetstappen klinken zwak
Over de o zo stille gang
Klik klak, klik klak
Glimlachend zit zij op haar bed
Kijkend naar foto's van jaren terug
Met naast zich liggend haar krulset
Elke dag probeert zij er iets van te maken
De tijd verstrijkt toch wel
Door wat te breien of te haken
Soms zit zij voor het raam
Te mijmeren over lang vervlogen…
Zonnestraal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 Toen haar eenzame oude dag
langzaam in tijd wegtikte
verscheen er voor haar vermoeide voeten
onverwachts een zonnestraal
Op een wonder had zij
al jaren niet meer gewacht
Kleine stofdeeltjes stegen op
gevangen in de lichtstraal
Verwonderd als een kind
grepen haar verkleumde vingers
naar het sprankelende licht
Plots voelde zij een warme…
verborgen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 913 mezelf verborgen
zomaar ergens
in de morgen
dus geen zorgen
ik ben nergens
goedemorgen…